آشنایی با تانک رباتیک Uran_9
وقتی حرف از بدون سرنشینها زده میشود ناخودآگاه همه به فکر هواپیماهای«UAV» می افتند، اما حقیقت این است که این تکنولوژی جدیدا پای بر زمین و حتی دریا گذاشته و در سالهای اخیر مورد توجه قرار گرفته است،تا جایی که کارشناسان این ابزار را موثرترین سلاح جنگهای آینده میدانند.
تانک بدون سرنشین جدید روسها به هیچ وجه تلاشی برای پنهان کردن ماهیت جنگجوی خود ندارد و با ترکیبی از چند سلاح کشنده در کنار هم برای اهداف هوایی کم سرعت یا نیروی پیاده تا فاصله آهار کیلومتر حسابی دردسر ساز خواهد شد.
روسها برنامه ای بلند مدت برای استفاده از روباتها در آینده ای نزدیک دارند و قصد دارند در ده سال آینده سی درصد از توان نظامی نیروی زمینی خود را به پلتفرمهای بدون سرنشین اختصاص دهند، اگر چه اینکار بسیار بلند پروازانه جلوه میکند اما جهت گیری خوبی برای ارتش این کشور محسوب میشود.
مجموعه عظیم دولتی«Rostec» در سالهای اخیر سیستمهای رزم زمینی بدون سرنشین زیادی را توسعه داده است و در نمایشگاه های مختلف به نمایش درآورده است، شکی نیست کمه روسها به شدت بدنبال استفاده از این تکنولوژی در ارتش خود هستند و شاید«Uran_9» بالغترین نمونه در این رسته باشد.
در نگاه اول«Uran_9» یک تانک کوچک جثه است با طول حدود سه متر و ارتفاعی کمتر از دو متر،البته این وسیله فاصله زیادی با تانکهای اصلی میدان نبرد مثل«T_90» دارد اما این اندازه کوچک آنقدرها هم به ضرر«Uran» نیست، «Rostec» هنوز اطلاعات دقیقی از این وسیله را بروز نداده است، اما انتظار میرود وسیله وزنی معادل(۷ تا ۱۰) تن داشته باشد که حمل و نقل هوابرد آنرا بسیار آسان میکند که باعث سرعت عمل در واکنش به تهاجم و هجوم میشود، «Uran_9» توانایی مناسبی در انجام ماموریت دارد.
گذشته از محافظت از مناطق مهم و استراتژیک این وسیله برای نبرد نیز آماده است، زره آن در مقابل پرتابه های سنگین(۱۴) میلیمتری مقاوم خواهد بود و از آنجا سرنشینی ندارد عملکرد آن در مقابل هر نوع تهدیدی تثبیت شده است، روسها این خودرو را به شنی مجهز کرده اند تا از پس هر نوع زمینی بر آید.
هنوز اطلاع دقیقی از نوع پیشرانه این هیولای کوچک در دست نیست اما میتوان حدس زد یک پیشرانه دیزل چهار یا شش سیلندر و ظیفه تامین نیروی حرکتی«Uran_9» را به عهده دارد و امکان رسیدن به سرعت شصت کیلومتر در ساعت را برای وسیله تضمین میکند و بردی عملیاتی صد کیلومتر گزینه مناسبیست، اعدادی که با باطریهای امروزی و موتور الکتریکی نمیتوان آنرا بدست آورد.
ماشین جنگی«Uran» یک روبات شناسایی نیست و سازندگان آن، آنرا برای شرکت در نبردهای سنگین امروزی طراحی کرده اند، در مرکز برجک متحرک بالایی یک قبضه توپ پر قدرت سی میلیمتری تمام اتوماتیک قرار داده شده که با استفاده از گلوله های ضد زره تا فاصله دو کیلومتر کشنده است و توان استفاده از گلوله های انفجاری برای تخریب استحکامات دشمن را نیز دارد. اما سازنده از سیستم تغذیه دوگانه چیزی نگفته است.
برای درگیری با اهداف سبک نیز یک تیربار(۷/۶۲) میلیمتری بصورت هم محور با توپ اصلی جاگذاری شده، اما این تمام توان این خودروی نیمه زرهی نیست و کوچولوی روسی برای درگیری با تانکهای اصلی میدان رزم نیز آماده است، برای این منظور چهار پرتابگر موشکهای ضد زره آتکا«۹M120» روی وسیله قرار داده شده است، این موشکها قادرند تا فاصله چهار کیلومتری با اهداف زرهی درگیر شوند و به لطف سر جنگی دوگانه پشت سرهمی که(۷/۴) کیلوگرم ماده منفجره با خود حمل میکند، آسیبهای سنگینی به زره پوشهای دشمن وارد کند.
برای درگیر شدن با اهداف پرنده نیز شش پرتابگر موشکهای پدافندی ایگلا روی خودرو سوار شده که میتواند کار را برای«UAV» ها و هلیکوپترها سخت کند، لازم به توضیح نیست که ایگلا بردی پنج کیلومتری دارد. برای شناسایی اهداف یک سری از حساسه های پیشرفته مجهز شده لست.
علاوه بر دوربینهای تلویزیونی با دید(۳۶۰) درجه با کیفیتی بالا در اختیار اپراتور قرار میدهد، یک دوربین حرارتی با سنسورهای خنک شونده و یک فاصله یاب لیزری برای جنگجوی کوچک در نظر گرفته شده است، «Uran_9» یک روبات جنگی است و میتواند بدون نیاز به اپراتور نیز مسیرهای از قبل طراحی شده را طی کند اما هنوز هوش مصنوعی برای آن در نظر ندارند، چون خطای این نوع سیستمها هنوز بیش از محاسن آن است.
در این هیولای کوچک هنوز انسان است که دکمه شلیک را میفشارد البته یک سیستم برای آتش در مواقعی که نیاز به عکس العمل سریع است برای آن در حال توسعه است، شرکت سازنده هنوز اطلاعاتی در مورد ماژول کنترل و حداکثر برد آن اعلام نکرده اما با توجه به تصاویر و فناوریهای موجود در اختیار روسها میتوان انتظار یک خط داده امن مستقیم برای کنترل«Uran_9» استفاده شده باشد که در نهایت بردی معادل(۱۰ تا ۱۵) برای کنترلر آن به ارمغان خواهد آورد.
همچنین بخوانید:
دیدگاه ها غیر فعال است.