موشک ضد تانک هندی Nag missils

موشک ضد تانک «NAG» یکی از پیشرفته ترین جنگ افزارهای ضد زره موجود در بازار جهانیست که فرایند طراحی و توسعه را در هندوستان سپری کرده است، موشک جدید هندی ها از سیستم بزن و فراموش کن استفاده میکند و با برخورداری از طراحی ماژولار قسمت جستجوگر و همچنین بهره گیری از سیستمهای هدایتی پیشرفته خود میتواند هدفی به اندازه یک تانک را از فاصله هشت کیلومتری مورد اصابت قرار دهد. هندوستان علاوه بر نمونه زمین پرتاب تا کنون استاندارد هوارتا «NAG» را نیز روی هلیکوپترهای رزمی خود توسعه داده و جزو کشورهایی است که در زمینه جنگهای ضد زره از پیشرفته ترینهاست.

صنایع موشکی هندوستان با پیشرفتهای فوق العاده روبرو بوده، دهلی حالا موشکهای بالستیک «angi» را در خاک خود تولید میکند و با همکاری روس‌ها «Brahmos» را به تولید میرساند که از بسیاری جهات برترین موشکهای کروز ضد کشتی دنیا محسوب میشود، تمامی این پروژه ها را هند مدیون دکتر عبدالکریم در سالهای ابتدایی دهه هشتاد میلادی دارد، اگرچه روند پیشرفت دیر اتفاق افتاد اما بالاخره هند را در زمره کشورهای صاحب سبک در زمینه سلاح تبدیل کرد.

کار روی موشک ضد تانک هدایت شونده نسل سوم «NAG» نیز بخشی از این پروژه بلند پروازانه بود، اولین بار جهان در سال(۲۰۰۹) بود که از این موشک چیزهایی شنید، از آنروز تاکنون هندیها چندین آزمون موفق از شلیک زمین و هوا پایه این موشک داشته اند، ارتش این کشور نیز قراردادی مبنی بر دریافت (۴۵۰) تیر از این موشک را به امضا رسانده است.

کلمه «NAG» در زبان هندی به معنی مار کبراست و به همان اندازه نیز زهرآگین و خطرناک است و سریع و دقیق عمل می‌کند. مهمترین ویژگی این موشک بدنه یکدست و فایبرگلاس آن است و طولی برابر با (۱/۹) متر دارد و میتوان آنرا به سه بخش جستجوگر، سرجنگی قدرتمند و بوستر موشک تقسیم کرد.

سر جنگی«nag» در دل خود هشت کیلوگرم ماده منفجره دارد که در کنار چیدمان پیشرفته پشت سرهمی مرکب، توانایی نفوذ به هر نوع زرهی را تضمین میکند، استفاده از خرجهای شکل دار به موشک اجازه میدهد تا از پس سرسخت ترین زره های ساندویچی و کامپوزیتی برآید، حال آنکه چیدمان پشت سرهمی آن بصورت خاص برای عبور از زره های واکنشی پیشرفته ساخته شده است که در نهایت به معنی سخت شدن کار برای پیشرفته ترین تانکهای اصلی میدان نبرد امروزی در صحنه مقابله با این موشک است. به تمام این موارد باید تاپ اتک یا حمله از بالا را نیز به توانایی آن افزود که کار را سخت تر هم میکند.

در حال حاضر مهمترین سر جستجوگر توسعه یافته برای «nag» انواع مبتنی بر تصویربرداری حرارتی غیر فعال یا «IIR» است، در این حالت فریب دادن موشک برای سیستمهای دفاعی به سختی میگراید که با توجه به پردازشگر قدرتمند تصویری به کار رفته در موشک در کنار نرم افزارهای تحلیلی پیشرفته توسعه یافته برای آن، در نهایت شانس برخورد صحیح موشک به هدف را تا (۸۰٪) در شلیک اول افزایش میدهد، علاوه بر این نمونه هدایت راداری «nag» نیز در سالهای اخیر با پیشرفتهای قابل توجهی روبرو بوده، اما آنچه امیدها را برای حتی دقیقتر شدن موشک افزایش داده موفقیتهای اخیر هندی ها در توسعه نسل جدید جستجوگرهای تلویزیونی برای کبرای زهرآگین است که با به حداقل رساندن اخلالهای راداری یا حرارتی توسط سیستمهای دفاعی دشمن میتواند شانس برخورد موشک را حتی بیشتر از این هم بالا ببرد.

نکته مهم طراحی این جستجوگرها ماژولار بودن آنهاست که اجازه میدهد بروزرسانی ها و تغییر با بیشترین سرعت و کمترین تغییر را در چند دقیقه ایجاد میکند، نتیجه آنکه در شرایط رزمی خدمه میتوانند از هر نوع سر جنگی موجود با کمترین دردسر استفاده کنند، دهلی امیدوار است تا سال(۲۰۲۰)سر جستجوگر دو رگه حرارتی تلویزیونی_راداری را برای این موشک توسعه دهد.

موشک «nag» پرتابگر سریعیست به گونه ای که سرعت آن در فاز نهایی حمله به «۲۳۰» متر بر ثانیه میرسد، اما آنچه که مهمتر از سرعت است استراتژی تهاجمی موشک است، پس از آنکه کاربر روی هدف قفل نمود اطلاعات در لحظه به موشک منتقل میشود و موشک با یک دکمه به سمت هدف شلیک میشود،در فاز اولیه چهار بوستر کمکی که نازلهای آن در منتها الیه آخر بدنه است به کمک بوستر اصلی آمده و موشک را از محفظه نگهدارنده موشک به بیرون پرتاب میکند.

تمام مراحل پرتاب موشک از محفظه و احتراق اولیه کمتر از یک ثانیه اتفاق میوفتد و مقداری دود به همراه دارد اما با روشن شدن بوستر اصلی و سوخت جامد متکی بر ترکیبات نیترامین پیشرانه «nag» دیگر هیچ دود یا دنباله قابل مشاهده ای نخواهد داشت که با به حداقل رساندن شانس شناسایی محل پرتاب به شکارچی اجازه میدهد حتی پس از شلیک نیز در موضع خود باقی مانده و برای هدف قرار دادن تانکی دیگر وارد عمل گردد.

پس از شلیک موشک از مسیر پروازی قابل توجهی استفاده میکند، بخش عمده این مسیر در خط مستقیم است، اما به محض رسیدن به نزدیکی هدف موشک ناگهان به سرعت اوج گرفته و پس از آن با شیرجه ای تند به سمت هدف یورش میبرد، نتیجه آنکه موشک همیشه با ضعیفترین بخش زره تانک درگیر میشود و در عین حال شانس سیستمهای دفاعی را برای شناسایی یا اخلال در عملکرد را به شکل قابل ملاحظه ای کاهش میدهد.

در حال حاضر مهمترین پلتفرم پرتاب این موشک برای هندی ها خودروی زرهی موشک انداز «Namica» است، این خودرو که روی شاسی نفربرهای زرهی روسی «BMP_2» برای خدمت در ارتش دهلی توسعه یافته در هر لود سلاح میتواند تا چهار موشک «nag» را حمل کند که با استفاده از یک سایت هدفگیری حرارتی میتواند نمونه زمین پایه موشک باشد و با اهدافی در فاصله (۴/۵) کیلومتری درگیر شود، علاوه بر این یک نمونه هوا پرتاب نیز در دسترس است که با نام «helina» شناخته میشود و به حداکثر برد هفت کیلومتر میرسد که به منظور ارتقای توان درگیری با اهداف متحرک نیز نمونه هواپرتاب به یک لینک داده دو طرفه مجهز شده است.

کارکرد این لینک به قدری خوب است که خلبان در یکی از آزمونهای یرگذار شده در سال (۲۰۱۴) موفق شد تا هدف موشک را در حین پرواز تغییر داده و خودروی زرهی دیگری را مورد تهاجم قرار دهد، تاکنون هندی ها موفق شده اند «nag» را روی هلیکوپتر های سبک و متوسط و بومی خود «HAL LAH و HAL Dhruv» نصب کند تا با موفقیت بر ضد اهداف مختلف بکار گیرند.

 

همچنین بخوانید:

انواع سرهای جنگی موشکها 

دیدگاه ها غیر فعال است.