خب رسیدیم به رقابت این هفته مثل همیشه قبل از برگزاری رقابت این هفته یه توضیح مختصری رو مینویسم که راحت تر بتونید در اون شرکت کنید . این مسابقه هم به صورت تیمی برگزار میشه و اینکه اعضای هر تیم چه کسایی هستند یا چطوری مشخص میشن ؟ خب با قرعه کشی اعضا رو مشخص میکنیم و موارد دیگه هم به تعداد تقاضا برای شرکت در این رقابت بستگی داره .
رقابت این هفته هم ده سوال داره که هر سوال مطابق با امتیاز تعلق گرفته به ان ارزش مخصوص به خودش را دارد . ولی ابتکاری که جدیدا به کار گرفته شده وجود ده سوال در دو بخش است . پنج سوال از سینما با طراحی اقای سعادتی و پنج سوال از کمیک هم با طراحی خودم .
نحوه برگزاری این رقابت به این صورته که اعضای هر تیم خودشون به صورت جداگانه جواب هایشان رو مثل هفته قبل میفرستند ولی چند نکته یکی اینکه جواب سوالات رو خواهشا در یک کامنت بفرستید یعنی به صورت جداگانه نباشه و دوم اینکه خود جواب رو بفرستید نه گزینه رو . اعضای هر گروه جواب خودشون رو میفرستند و متناسب با جواب هایشان امتیاز میگیرند در پایان هم امتیاز های اعضای هر تیم جمع میشه و امتیاز نهایی ان میشود امتیاز ان تیم .
این وسط هم سه نفر اول که جواب ها رو بفرستند به شرط اینکه حداقل یک جواب درست داشته باشند امتیاز خاص به انها تعلق میگیرد .
این رو هم بگم که سرگروه هر گروه هم برا اساس امتیازاتی که در دو رقابت قبلی گرفته تعیین میشه .
از الان به بعد لطفا کسانی که قصد شرکت دارند در یک کامنت مشخص کنند .

نویسنده: امیررضا قاسمی

مغز شما هم، درست مثل بدنتان احتیاج به ورزش دارد. در صورت نداشتن فعالیت مغزتان ضعیف می شود و چین و چروک می خورد. با فعالیت بیشتر ارتباط بین سلول های مغزی شما چند برابر می شود و اندازه مغزتان واقعاً بزرگتر خواهد شد. در ادامه به ده روش که با آن می توانید مغتان را ورزش دهید و از آن استفاده مفید کنید می پردازیم.

۱_ ورزش دادن مغزتان، مثل یک ماهیچه

مغز هم، مثل ماهیچه های دوسر، برای سالم و قوی ماندن نیاز به ورزش و انعطاف پذیری دارد. اگر شما فعالیتی را زیاد انجام دهید، آن بخش از مغز که وظیفه کنترل آن عملکرد را بر عده دارد، رشد می کند. بنابراین اگر شما تایپیستی حرفه ای باشید و هر روز تایپ کنید، آن بخش از مغزتان که مربوط به مهارت های حرکتی کوچک است، بزرگ تر میشود، چون ارتباط بیشتری بین سلول های مغز صورت می گیرد و همینطور برعکس. مغز کامپیوتر بدن شماست. اگر می خواهید ذهنتان سرزنده و شاداب باقی بماند، باید دائماً روی موس کامپیوترتان کلیک کنید.

۲_ مسافرت

سفر باعث می شود شما تجربیات جدیدی کسب کنید که محک های فوق العاده ای برای مغز هستند. هرکس بخواهد دلش جوان بماند، باید همواره به صورتی سالم به همه اتفاقاتی که در آن سوی جهان یا در آن سوی شهر در حال وقوع است، کنجکاو باشد. البته می گویند رسیدن به مقصد نیمی از لذت سفر است، ولی نیمه دیگر این لذت بر می گردد به آشنا شدن با سبک های جدید زندگی کردن. تجربه اینکه آدم های دیگر چه می خورند، می نوشند، لباس می پوشند، کار می کنند، بازی می کنند و می اندیشند، میدان دید شما را گسترده تر می کند. «یک مغز سفر کرده، مغز پرتری است.»

۳_ استفاده از تجربیات و عقلتان

شخص عاقلی می گوید: «همه مردم عاقل نیستند، ولی همه آدم های عاقل پیر هستند.» فرصت و امکان عاقل شدن، بدون شک یکی از مزایای پیر شدن است. عاقل شدن یک از محصولات جانبی و ناخواسته تسعه تجربیات فردی است و این واقعیت دارد که شما در گذر زندگی دائما چیزهای بیشتری یاد می گیرید. شکست می تواند معلم واقعاً مؤثری باشد، البته در صورتی که تصمیم بگیرید از آن چیزی بیاموزید.

عقلتان نیز کم کم رشد می کند. وقتی عاقل باشید، می دانید که هیچ شرایطی خالی از امید نیست و زمان مداواگر قدرتمندی است. این درست است که پیری معمولاً نوعی احساس از دست دادن را با خودش به همراه می آورد، اما عقل هم میدان دید شما را به نحوی گسترش می دهد، بطوری که پستی و بلندی ها را در آن می توان راحت تر تشخیص داد.

۴_ کنترل تنش های فکری و روحی و حفظ خونسردی

تحریک برای مغز خوب است، ولی تحریک بیش از حد هم مضر است. تنش های فکری و روحی مغز را می آزارد و ممکن است به آن صدمه بزند. اگر مدتی طولانی در معرض محرک های آزار دهنده قرار بگیرید، ساختار مغزی شما واقعا تغییر می کند. زمان هم در این میان نقش مهمی دارد. مردم معمولاً به اندازه کافی مقاوم هستند که بتوانند در کوتاه مدت قلیان فشار روحی را تحمل کنند، ولی وقتی فشار ها همانند موج های بلند پی در پی به آمدن ادامه دهند، مغز تاب تحملشان را نخواهد داشت و آسیب می بیند. برای رهایی از این مشکل شما باید با شگرد های کاهش اضطراب و نگرانی آشنایی داشته باشید، از جمله شوخ طبعی، نگهداری از یک حیوان خانگی، ورزش کردن یا کمک به فقرا و ارتباط با خدا.

۵_ هموراه آموختن

چرا باید زمانی که دیپلم می گیرید یا دانشگاه را تمام می کنید، از آموختن بازایستید؟ سن به هیچ عنوان مانعی در برابر یادگیری نیست. درواقع هر چه شما پیرتر می شوید، قابلیت مغزتان برای خلق کردن و به کار بردن ایده های جدید، بیشتر می شود. زبان جدیدی یاد بگیرید، نواختن یک آلت موسیقی را یاد بگیرید، راهنمای موزه یا مجتمع یا غیره شوید، یا برنامه نویسی یاد بگیرید. اینترنت هم ابزاری آموزشی است که به شما امکان دسترسی به دایرة المعارف وسیعی از اطلاعات و ایده ها را می دهد. با بالا رفتن سنتان، شما باید دارایی هایتان را نه بر اساس سرمایه ای که در حساب بانکی تان دارید، بلکه با توجه به دانشی که در سرتان دارید، حساب کنید.

۶_ نشان دادن شایستگی های خود، در مقام یک شهروند خوب

هیچ کس جزیره نیست. هر چه سنتان بیشتر می شود، مسئولیت شما هم در قبال دنیایی که در آن زندگی کرده اید، بیشتر می شود. با جامعه خود ارتباط برقرار کنید. برقراری این ارتباط نتنها به جامعه شما کمک می کند، بلکه به شما هم کمک خواهد کرد. وقتی پیر می شوید، عقب نشینی کردن و منزوی شدن خیلی راحت است؛ مخصوصاً بعد از از دست دادن همسر.

سعی کنید شهروند خوبی باشید. در رأی گیری ها شرکت کنید، در گردهمایی ها شرکت کنید، در کلاس های گوناگون ثبت نام کنید، فعالیت هایی در جهت حفظ محیط زیست انجام دهید و… منتظر نمانید تا در مقام یک شهروند خوب انتخابتان کنند، خودتان برای این کار داوطلب شوید.

۷_ خلاق باقی ماندن

چیز های نو، مزه زندگی است، ولی پیدا کردن انگیزه ها و موارد مصرف جدید برای هر چه بیشتر یادگرفتن دوباره نیازمند انرژی است. بدون شک، لم دادن روی کاناپه را به بندبازی در سیرک و صندلی گهواره ای را به پیست اسکی یا صخره های مرجانی ترجیح می دهید، ولی درست مثل مثل لاک پشت، اگر گردنتان را در لاکتان فرو ببرید، نمی توانید پیش بروید و به جایی نمی رسید. پس به آزمایش چیز های جدید ادامه بدهید حتی اگر احتمال داشته باشد که شکست بخورید. شکست در زندگی ارزشمند تر از امنیت و راحتی است. شکست واقعی زمانی رخ می دهد که دیگر فرصت و امکانی برای شکست خوردن نداشته باشید.

خلاق باقی ماندن لزوماً به معنای انجام دادن کار های خارق العاده یا کشیدن یک مونالیزای دیگر نیست، بلکه باید سعی کنید کاری کنید که رخدادهای زندگی به صورت های جدید و بهتر شکل گیرند، پس به ساختن خود و جامعه تان ادامه دهید.

۸_ تقویت حواس پنج گانه

حواس شما پنجره های شما رو به دنیا هستند. آنها پنجره هایی هستند که از طریق آنها می توانید دنیای وسیع خارج را ببینید. حواس شما، هوای تازه را در زندگی شما جاری می کند. اگر اجازه بدهید که حواستان کند شوند، زندگی تان رو به زوال می رود. هیچ وقت فکر نکنید که حواستان همیشگی هستند. بینایی، شنوایی، بویایی، چشایی و لامسه به قدری روی کیفیت زندگی روزانه تأثیر دارند که تصور اینکه همیشه در خدمت شما خواهند بود، آسان است. متأسفانه واقعیت اینگونه نیست. مجموعه ای از نیروها دست به دست هم می دهند تا با بالا رفتن سن، قدرت حواس شما را کاهش دهند.برای مثال، دارو ها به نحو بارزی روی گیرنده های شما تأثیر مخرب دارند، همچنین صدمات ناشی از نور خورشید یا صدا های خیلی بلند هم می توانند به حواس آسیب برسانند.

شما برای سنجش حواس خود باید آن قدر زود به پزشک مراجعه کنید تا هیچ نوع نشانه یا علایمی از ضعیف شدن زود هنگام آن از نظر شما پنهان نماند. برای کسب اطلاعات بیشتر از حواس و راه های مراقبت از آن می توانید به مقاله «در دست گرفتن اختیار حواس با بالا رفتن سن» در همین سایت مراجعه کنید.

۹_ مقابله با بیماری آلزایمر

بیماری آلزایمر پدیده ای شیطانی بر روی زمین است. ما باید برای ریشه کن کردن این بیماری و خطری که سالمندان را تهدید می کند، مبارزه کنیم. این احتمال هست که بیماری آلزایمر تمامی زحمات ما را تباه سازد  و همه تلاش ما را برای دستیابی به یک زندگی سرزنده و پر معنی ضایع کند.

راهکار های متعددی را برای مقابله با آلزایمر می توان یافت. اولاً به به تقویت روحیه ضعیف آنهایی که به این بیماری مبتلا هستند و خانواده هایشان کمک کنیم. دوم، هرآنچه شخصا در توان دارید، برای اجتناب از ابتلای خود به این بیماری انجام دهید. یک روش ممکن، ادامه دادن به یادگیری است، چون افراد تحصیل کرده کمتر یا دیرتر از سایرین به بیماری آلزایمر دچار می شوند. اگر زن هستید، استروژن مصرف کنید. از داروهای ضد التهاب هم می توانید استفاده کنید چون تجربیات قبلی حاکی از مؤثر بودن این دارو هاست. و در آخر از انجمن بیماری آلزایمر ایران حمایت کنید. تلاش بی وقفه آنها در حمایت از تحقیقات پزشکی، بزرگ ترین امید ما برای هر چه زودتر رسیدن به آن لحظه خارق العاده است که در آن بیماری آلزایمر به تاریخ پیوسته باشد.

۱۰_ ارج نهادن به قدرت حافظه

یقیناً قدرت حافظه شما دیگر مثل قبل نیست. چه اتفاقی رخ داده است؟ گذشت زمان به قابلیت روحی شما برای به خاطر آوردن وقایع آسیب می رساند. در تعیین قدرت حافظه شما، نحوه به کار بردن حافظه، دقیقاً به اندازه سن شما مهم است. بسیاری از داروها، الکل، و برخی بیماری ها مانند افسردگی، قابلیت حافظه شما را برای ذخیره اطلاعات کاهش می دهد.

دوباره از حافظه تان کار بکشید، سعی کنید که نام معلمان دبیرستان و هم کلاسی هایتان را به خاطر آورید. تاریخ تولد نوه هایتان را به خاطر بسپارید. نام تمامی شهر های را که دیده اید را بنویسید. و تا می توانید به ذخیره اطلاعات در مخزن حافظه خود ادامه دهید.

همچنین بخوانید:

سن مغز شما می‌تواند مرگتان را پیش‌بینی کند

تا چه اندازه فکر انسان می تواند قدرتمند باشد

تفاوت های ذهن زنان و مردان

از بین بردن تفکرات محدود کننده

غذاهای موثر بر حافظه و هوشیاری

راه کار هایی برای گسترش دادن فکر و اندیشه

۱۰ رمز دستیابی به یک زندگی طولانی و سالم

قبولی در دانشگاه و شروع زندگی دانشجویی تغییر مهمی در زندگی افراد است که می تواند یک ذوره جذاب و در عین حال استرس زا نیز باشد. هر چند ورود به دانشگاه برای افراد اتفاقی خوشایند است، اما استرس زا بشمار می آید، زیرا به دنبال قبولی و پذیرش در دانشگاه سازگاری و روش پیشین زندگی افراد را بهم می ریزد و دانشجویان نیاز دارند تا خود را مجددا با شرایط جدید سازگار کنند. زندگی دانشجویی برای بسیاری از دانشجویان با دوری از خانواده، بستگان، دوستان، شهر، مواجهه با فرهنگ های مختلف، استقلال طلبی و سبک زندگی جدید جهت تعامل با دیگران همراه است. بدیهی است ورود به مرحله جدیدی از زندگی و دوری از عوامل دلبستگی قدیمی، گاهی موجب پدید آیی علائمی مثل احساس تنهایی و اندوه، بیقراری، بیخوابی، انزوا و گوشه گیری شده که اصطلاحا آن را درد غربت یا ( home cick) نیز می نامند، این درد ناشی از توانایی فرد در سازگاری با محیط جدید می باشد. امیدواریم که این مطلب از مجله سرگرمی ایرونی سنتر دانشجویان را بهتر با شرایط جدید روبرو کند.

۱_ استقبال از تغییر: 

لازمه رشد‌ و ترقی، نهراسیدن از تغییرات است. تغییر می تواند به عنوان محرک برانگیزاننده مغز انسان برای یادگیری بیشتر و گسترش دامنه فکر و اندیشه عمل کند. بر این اساس انسان سالم در محیط زندگی خویش ایجاد تغییر می کند و همواره در جستجوی کشف تجربه های تازه می باشد. چنین فردی از تنش ناشی از تغییر نمی هراسد زیرا به درستی می داند که تنها از طریق همین تغییرات و تجربه هاست که می تواند به رشد و تعالی برسد. این فرد به استقبال از تغییرات می رود زیرا راه و روش برخورد یا آن را می داند.

۲_ دوست یابی:

غالبأ ورود به دانشگاه همزمان با شروع دوستی های جدید است. هر چه دوستان بیشتری داشته باشیم زندگی شادتری را تجربه خواهیم کرد زیرا در مواجهه با مشکلات، افرادی در کنارمان هستند که با آنان درد دل و یا مشورت کنیم. بنابراین در صورت تجربه دوستی با همسالان نتنها احساس تنهایی نخواهیم کرد، بلکه می توانیم از اطلاعات، راهنمایی ها و حمایت عاطفی آنان بهره مند شویم. گسترش دایره دوستی به منزله گسترش قلمرو خویشتن است. بنابراین سعی کنید همواره در ایجاد دوستی پیش قدم باشید و با پذیرش اختلاف بین خود و دیگران و محدود نکردن دایره دوستی هایتان به همشهری و هم قومی ها هر چه بیشتر بر تعداد دوستان جدید خود بیفزائید. به یاد داشته باشید که هر چه روابط و ارتباطات شما قویتر باشد اثرات مخرب استرس کاهش می یابد.

۳_ حرکت به سمت استقلال و کاهش وابستگی:

گر چه خانواده همواره به منزله یک منبع نیرومند حمایتی اجتماعی تلقی شده، اما این بدان معنا نیست که افراد در مواجه به کوچک ترین مشکل با ولدین تماس گرفته و درخواست کمک کنند. برای از میان بردن این وابستگی و رشد شخصی بهتر است استقلال طلبی تمرین شود. به عنوان مثال ضرورتی ندارد که دانشجویان روز با خانواده خویش تماس تلفنی داشته و یا هر هفته به شهر خود برگردند و باید سعی کنند ارتباط تلفنی خود را با خانواده متعادل کنند. تعادل ارتباط گامی جهت کاهش وابستگی و استقلال جویی می باشد. نباید فراموش کرد که بزرگترین تغییر در زندگی حرکت بسوی استقلال است و اکنون دانشجویان باید بتوانند بسیاری از وظایف که قبلا توسط خانواده انجام می گرفت انجام دهند. دوران دانشجویی این فرصت را می دهد که به تدریج با مدیریت آشنا شده و سرانجام خود و اعمالتان را بپذیرید.

۴_ مقابله سالم با استرس:

استرس به هر چیزی که به افراد فشار می آورد تا دچار ناراحتی، اضطراب و مشکلات روحی و جسمی شوند را شامل می شود. از دعوا گرفته تا تنبیه والدین و کنکور. همزمان با ورود به دانشگاه و ایجاد فضای جدید ناخواسته افراد زیادی دچار این استرس می شوند. این نکته بسیار مهم است که استرس های این دوره از زندگی را شناسایی کرده و از راهبرد های مقابله ای سالم( ورزش، درددل، مشورت، صبر، تلاش، برنامه ریزی، اولویت بندی اهداف، صبر و….) برای رویارویی با هر یک از آنها استفاده کرد. از جمله این راه های داشتن برنامه ریزی، ورزش منظم، انجام دادن تکالیف دانشگاهی و… می باشد.

۵_ عدم تفسیر فاجعه آمیزنشانه ها:

همان طور که قبلا گفته شد هر تغییری در زتدگی استرس زا و مستلزم سازگاری جدید می باشد. از این رو افراد ممکن است در روز ها و هفته های آغازین ورود به دانشگاه دچار علایمی مثل بیخوابی، بیقراری، سردرد، دلتنگی، اضطراب و غمگینی شوند. نباید تصور کرد که در صورت بروز چنین نشانه هایی فاجعه ای رخ داده و حتما باید به پزشک مراجعه کرد. مطمعن باشید که به تدریج، با گذشت زمان و سازگاری با اوضاع جدید این علایم برطرف می شوند. یکی از راه های برون رفت از این مشکل مثبت اندیشی است. مثبت اندیشی و پرهیز از افکار منفی به افراد کمک می ند که توان بیشتری جهت مقابله با استرسها داشته باشند. بنابر این باید سعی کرد هر چه بیشتر دیدگاه مثبت نسبت به زندگی و تغییراتی که اتفاق می افتد داشته باشیم.

۶_ برنامه ریزی:

هر چه برنامه افراد منظم تر باشد، استرس کمتری را تجربه می کنند و سریع تر سازگار خواهند شد. برای افزایش سطح سازگاری و احراز موفقیتهای تحصیلی ضروری است که از همان آغاز زندگی دانشجویی برنامه ریزی کنید زیرا اهمال کاری و به تاخیر انداختن مطالعه می تواند منجر به کاهش عملکرد تحصیلی شده و فرایند سازگاری را با مشکل مواجه سازد. بنابر این باید سعی کرد که برای مطالعه، تفریح، ورزش و سایر فعالیتها به سرعت برنامه ریزی دقیقی ایجاد شود. و سرانجام باید به یاد داشته باشیم که هر محیطی هنجار ها و قوانین خاص خود را دارد به همین دلیل باید توصیه کرد که از همین امروز قوانین و هنجار های محیط تحصیلی خود را شناسایی کرده و سعی شود که افراد با آن سازگار شوند زیرا در صورت سازگاری با محیط جدید، بی شک افراد و دانشجویان از زندگی جدید لذت ببرند.

کارل سندبرگ (Carl Sandburg) معتقد است «هر انسانی باید ساعتی را با خود خلوت کند و این سؤالات را از خود بپرسد: من کیستم، کجا هستم و قرار است به کجا بروم؟» در این مقاله به ۱۰ پرسشی اشاره می‌شود که می‌توانید هر روز از خودتان بپرسید تا بفهمید دقیقا کجای این جهان مادی قرار دارید. پاسخ این پرسش‌ها مسیر روشنی‌تری را برای رسیدن به اهداف تعیین شده در زندگی برای‌تان ترسیم می‌کند و اگر بیراهه رفته‌ باشید می‌توانید قبل از اینکه دیر شود به مسیر اصلیتان برگردید. بهترین زمان برای پرسیدن این سؤالات از خودتان در پایان هر روز و قبل از خوابیدن است.

اگر احساس می‌کنید عملکرد امروزتان اندکی بهتر از روز گذشته بوده است، می‌توان گفت شما در مسیر پیشرفت قدم برمی‌دارید. به جای اینکه خودتان را با دیگران مقایسه کنید و در دام حسادت و ناامیدی بیفتید، فقط کافی است سعی کنید عملکرد امروزتان اندکی بهتر از دیروزتان باشد.

۲. آیا شخصیت خودساخته‌ای دارم؟

بیلی گراهام (Billy Graham) می‌گوید: «وقتی ثروت خود را از دست می‌دهید، چیزی از دست نداده‌اید. وقتی سلامتی‌تان را از دست می‌دهید، بخشی از زندگی خود را از دست داده‌اید؛ اما وقتی شخصیت خود را از دست بدهید، در واقع همه چیز خود را از دست داده‌اید.»

شخصیت شما معرف شماست؛ پس آن را بر پایه‌ی اعتماد، تواضع، صبر و صداقت بسازید. شخصیت شما یک روزه ساخته نمی‌شود، بلکه فعالیت‌های روزمره‌ به تدریج آن را شکل می‌دهد. پس کار خود را به درستی و بدون عیب و نقص انجام دهید، رفتار خوبی با مردم داشته باشید، با دیگران مهربان باشید و از انجام هر کاری که ممکن است به شخصیت شما لطمه بزند، جدا خودداری کنید.

۳. آیا امروز کارم را درست انجام دادم؟

آیا از رفتن به سرِ کار حس خوبی داشتید؟ آیا با تمام توان و تلاش وظیفه‌ی خود را انجام دادید؟ اگر پاسخ منفی است، علت کسالت و بی‌انگیزگی خود را پیدا کنید و سپس تمام تلاش خود را برای از میان برداشتن موانع به‌کار بگیرید. احساس رضایت از کار و زندگی میزان موفقیت شما را بیشتر می‌کند.

۴. امروز چه چیز جدیدی یاد گرفتم؟

هر روز به دنبال یادگیری چیزهای جدید باشید. ذهن فعال و جسم سالم ارزشمندترین دارایی‌های شما در زندگی است. سعی کنید ذهن خود را فعال و پویا نگه دارید. کتاب بخوانید، زبان جدید یاد بگیرید، هر روز به دنبال افزایش دامنه‌ی لغات خود باشید و سراغ کارها و مهارت‌هایی بروید که به آنها علاقه دارید و برای‌تان مفید است.

۵. برای داشتن سبک زندگی سالم باید چه‌ کار کنم؟

هر کس مسئول سلامتی خودش است. با توجه به وقت و شرایط خود کمی ورزش و تحرک را در برنامه‌ی روزانه‌ی خود قرار دهید. از عادات غذایی بد پرهیز کنید. غذاهای سالم را در برنامه‌ی غذایی روزانه‌ی خود بگنجانید و تنقلات ناسالم را از ر‌ژیم غذایی خود حذف کنید.

۶. برای حفاظت از محیط زیست چه کاری انجام داده‌ام؟

وظیفه‌ی همه‌ی ماست که برای حفاظت از سیاره‌ای که بر روی آن زندگی می‌کنیم، قدمی برداریم. در هنگام اصلاح صورت یا مسواک زدن مراقب باشید در مصرف آب اسراف نکنید. لامپ‌های اضافی را خاموش کنید و وسایل برقی‌ای را که استفاده نمی‌کنید از برق بکشید. با این کار محیط زیست سالم‌تری را در اختیار نسل آینده قرار می‌دهید.

۷. آیا به خانواده و دوستانم گفته‌ام که چقدر دوست‌شان دارم؟

به واژه‌ی «گفتن، بیان کردن» توجه کنید. رفتار محبت‌آمیز به تنهایی برای ابراز علاقه کافی نیست. عشق و محبت خود را در قالب واژگان بیان کنید و هر روز زمانی را به این کار اختصاص دهید. همین ابراز علاقه‌های کوچک احساس بهتری را در شما و اطرافیان‌تان ایجاد می‌کند، میزان رضایت از زندگی را در شما و خانواده‌‌‌تان افزایش می‌دهد و دوستی‌ها بیشتر و ‌روابط‌تان مستحکم‌تر می‌شود.

۸. آیا برای بودن کنار همسرم زمان کافی گذاشته‌ام؟

زمانی را به بودن در کنار همسرتان اختصاص بدهید. لازم نیست هر روز بیرون بروید. فقط کافی است هر روز زمانی را به همسرتان اختصاص بدهید و با او درباره‌ی احساسات، تجربیات و اتفاقاتی که در طی روز برای‌تان پیش آمده است، صحبت کنید. به همسرتان نیز اجازه بدهید تا حرف‌ها و دردودل‌هایش را با شما در میان بگذارد و با دقت به صحبت‌هایش گوش بدهید.

۹. آیا امروز از کسی ناراحت شده‌ام؟

قبل از اینکه بخوابید، تمام اتفاقات روز را یک‌بار با خود مرور کنید و اگر با کسی دعوا و مشاجره کرده‌اید قبل از خوابیدن موضوع را برای خودتان حل‌وفصل کنید. اصلا مهم نیست که در این مشاجره چه کسی مقصر است، تماس بگیرید، عذرخواهی کنید و سعی کنید مشکل‌تان را برطرف کنید. کینه داشتن برای سلامتی ضرر دارد. خشم به مرور صدمات جبران‌ناپذیری به روح شما وارد می‌کند؛ پس برای سلامت روح و جسم‌تان هم که شده ببخشید و با آرامش به رختخواب بروید.

۱۰. آیا از زندگی‌ام راضی هستم؟

از داشته‌های خود لذت ببرید و شاد زیستن را هدف اصلی‌تان در زندگی قرار بدهید. برای خود هدفی تعیین کنید و با تمام توان و انرژی برای رسیدن به آن تلاش کنید. سعی کنید در مسیر رسیدن به هدف از زندگی لذت ببرید. به یاد داشته باشید، هرچه زندگیِ شادتری داشته باشید، میزان موفقیت‌تان در زندگی بیشتر می‌شود.

خواب شبانه به موارد گوناگونی در زندگی روزمره مربوط می شود، از جمله  آن می توان به رژیم غذایی، ورزش کردن یا نکردن، میزان استفاده از وسایل الکترونیک و چشم دوختن به نمایشگر آن ها و…. اشاره کرد.

موارد یاد شده کاملا عادی به نظر می رسند، اما شاید برایتان جالب باشد بدانید در نتیجه تحقیقات جدید ثابت شده اشخاصی که اهداف بزرگی در زندگی خود دارند، بهتر از بقیه می توانند بخوابند. همچنین گفته شده این افراد کمترین نشانه های آپنه خواب و سندروم پاهای بی قرار را دارا هستند.

دانشمندان اخیرا اعلام نموده اند که هدف گذاری در زندگی، برنامه ریزی برای تحقق آن و انگیزه می تواند بهترین درمان برای بی خوابی و یا بدخوابی های شبانه به شمار رود. شما با تعیین چشم انداز  و بدون نیاز به مصرف دارو، امکان خواب راحت را برای خود مهیا خواهید کرد.

منظور از انگیزه و هدف گذاری این است که برای آینده برنامه ریزی داشته باشید و مطمئن باشید که کارهایی که انجام می دهید مفید خواهند بود. این حس مثبت، پیامدهای سلامتی فراوانی برای شخص به دنبال می ۀورد دارد که از جمله می توان به کاهش خطر سکته اشاره کرد. همچنین به طول عمر فرد نیز خواهد انجامید.

مطالعات :

مطالعات مورد بحث روی ۸۲۳ شرکت کننده با میانگین سنی ۷۹ سال انجام شده و از آن ها در مورد کیفیت خواب، مشکلات خواب که با آن مواجه هستند و هدف، انگیزه و برنامه های آینده شان سوالاتی پرسیده شد. افرادی که اهداف بزرگی برای آینده خود داشتند، ۶۳ درصد کمتر از بقیه به مشکل آپنه خواب، ۵۲ درصد کمتر به سندروم پای بی قرار مبتلا بودند.

در نتیجه یک دوره یکساله تحقیقاتی، همچنین مشخص شد که این افراد کیفیت خواب بهتری نیز نسبت به بقیه دارند.

در آخر اشاره کنیم که مشکلات خواب به بسیاری از بیماری های جسمی و روانی همانند افسردگی، بیماری های قلبی و آسیب های فیزیکی مربوط می شود.

منبع: روزیاتو

قابل ذکر است که ماسک حدود ۸۵ تا ۱۰۰ ساعت در هفته مشغول به کار است و حتی در مصاحبه ای اذعان کرد که نزدیک به ۸۰ در صد از این زمان را به طراحی و مهندسی مشغول است. اما سوالی که پیش می‌آید این است که چگونه موفق به انجام این کار میشود؟

کارآفرین بخش تکنولوژی، ایلان ماسک، عدالت را در مورد وقتی که به هرکدام از شرکت‌های خودروسازیش، تسلا و اسپیس ایکس، اختصاص میدهد، برقرار میکند. برنامه‌ی کاری شلوغ او باعث میشود که دائما میان شرکت اسپیس ایکس در لس‌آنجلوس و تسلا در خلیج سانفرانسیسکو در رفت و آمد باشد.

قابل ذکر است که ماسک حدود ۸۵ تا ۱۰۰ ساعت در هفته مشغول به کار است و حتی در مصاحبه ای اذعان کرد که نزدیک به ۸۰ در صد از این زمان را به طراحی و مهندسی مشغول است. اما سوالی که پیش می‌آید این است که چگونه موفق به انجام این کار میشود؟

خب، وی پاسخ میدهد که اکثر تماس‌های تلفنی را نادیده میگیرد، از درگیر شدن با ایمیل‌ها پرهیز میکند و تنها حدود ۶ ساعت در شبانه‌روز میخوابد. اگر بیشتر میخواهید بدانید بگوییم که یک استراتژی مخصوص در آستین پنهان کرده است. او تمام ۲۴ ساعت زمان روزانه‌ی خود را به قسمت‌های پنج دقیقه‌ای تقسیم میکند. ماسک حتی ناهار خود را در پنج دقیقه یا کمتر میل میکند که البته این پنج دقیقه معمولا میان جلسات کاری وی قرار میگیرد.

طبق گفته‌ی وی تقسیم یک برنامه به قسمت‌های ریز میتواند باعث افزایش بازدهی، به طرز چشمگیری، شود. در برنامه‌ریزی هایی که ما برای خود میکنیم ممکن است پنج دقیقه بسیار ناچیز شمرده شود، اما اینکار طبق گفته‌ی ماسک به وی کمک میکند تا متمرکز بماند و به او این اطمینان را میدهد که هیچ مقدار از زمانی که در اختیار دارد به هدر نرود. و جالب اینجاست که این مدیرعامل موفق میگوید که هنوز هم در تلاش است تا به طور مداوم بازدهی خود را اصلاح و تقویت کند.

در پایان با هم نقل قولی از او میخوانیم که میگوید:  این بهترین توصیه‌ای است که میتوانم به شما بکنم، دائما به این فکر کنید که چگونه میتوانید کارها را بهتر انجام دهید، و خودتان را زیر سوال ببرید.

افراد موفق کارهایشان را به‌طور متفاوتی انجام می‌دهند. اگر داستان افراد موفق در کسب‌و‌کار را مطالعه‌ کنید، یکسری ویژگی‌های مشترک را درخواهید یافت. این ویژگی‌ها با خلق عادات مثبت، آنها را در مسیری رو به موفقیت قرار می‌دهند. افراد موفق جرات رویاپردازی دارند. آنها جرات این را دارند که فراتر از نقطه آسایش (comfort zone) خود فعالیت کنند. اما آیا در مورد نکاتی که افراد موفق نباید انجام دهند فکر کرده‌اید؟ این فهرست به همان اندازه مهم است. رفتارهای زیان‌آور می‌توانند همه این ویژگی‌های مثبت را خنثی کنند و آنها را به ویژگی‌های منفی تبدیل کنند.

به‌عنوان مثال، افراد موفق به‌عنوان افرادی ریسک‌پذیر و سخت‌کوش شناخته می‌شوند که از جهان پیرامون خود الهام می‌گیرند. همچنین آنها به شدت علاقه‌مند به مطالعه شناخته می‌شوند. اما چه می‌شود اگر این افراد به خودشان اجازه دهند تا در عصبانیت فرو روند، به بی‌حرکتی و سکون گرفتار شوند یا درگیر روابط مسموم شوند؟ در اینجا ۸ نکته که افراد موفق هرگز نباید در خودشان و در افراد پیرامونشان تحمل کنند، آورده شده است.

۱. سکون: کارآفرینان موفق هرگز دچار سکون و رکود نمی‌شوند. آنها هرگز رکود را تحمل نمی‌کنند و هرگز به خود اجازه نمی‌دهند تا در نقطه آسایش‌شان باقی‌ بمانند. آنها مداوم در تلاش و تکاپو به سوی یک هدف می باشن. افراد موفق به ندرت خسته می‌شوند؛ چرا که همیشه در جست‌وجوی چیزهای تازه ای می باشن. افراد موفق می‌دانند که موقع ارزشمندترین منبعی است که آنها دارند، چرا که این منبع تجدیدشدنی نیست. زندگی کوتاه‌تر از آن است که در سکون و بی‌حرکتی تلف شود. رهبران ساموقعی روی آن چیزی که می‌توانند انجام دهند و اینکه چگونه می‌توانند رو به جلو حرکت کنند تمرکز می‌کنند.

۲. متوسط بودن: کارآفرینان موفق هرگز نمی‌خواهند فردی معمولی باشند. آنها مداوم برای رسیدن به اهداف تازه تقلا می‌کنند. به زبان ساده، متوسط بودن هرگز قابل‌پذیرش نیست. افراد موفق به دنبال یک زندگی روتین و معمولی نمی‌روند؛ آنها با یکنواختی مخالفند و همواره تلاش می‌کنند تا همه چیز را تازه و جذاب نگه دارند. حتی تغییرات کوچک می‌تواند مغز را فعال و خلاقیت را تحریک کند. آنها به دنبال راه‌هایی برای قدم نهادن فراتر از مرزها می باشن و طرزفکر منعطفی برای انجام این کار دارند.

۳. منفی‌بافی همیشگی: افرادی که روی رسیدن به موفقیت متمرکز می باشن وقت‌شان را با غر زدن تلف نمی‌کنند و تحمل ناله کردن و منفی‌بافی دیگران را ندارند. کارآفرینان موفق از منفی‌بافی اجتناب می‌کنند چرا که می‌دانند این کار در بلندمدت آنها را عقب نگه می‌دارد. با غر زدن هیچ کاری درست نمی‌شود. اگر چیزی را دوست ندارید، راهی برای تغییر آن پیدا کنید. کنترل موقعیت را در دست بگیرید و راه‌حلی برای آن پیدا کنید. منفی‌بافی تنها موقع را هدر می‌دهد و محیطی مسموم گردآوری می‌کند که هیچ کدام برای کسب‌و‌کار سازنده نیست.

۴. تسلیم شدن: افرادی که خیلی سریع تسلیم می‌شوند یا برای انجام کاری ثبات‌قدم ندارند اغلب به خودشان باور ندارند. کارآفرینان موفق می‌دانند که شما همیشه نباید بااستعدادترین، ثروتمندترین یا باهوش‌ترین فرد ساموقع باشید. شما می‌توانید همه این صفات را داشته باشید و هرگز به هدف غایی خود نرسید. آنچه مهم است پافشاری و اصرار است. داشتن ثبات‌قدم برای ادامه مسیر شما را به جلو پیش خواهد برد. یک کارآفرین باید در مواجهه با روزهای سخت ایستادگی کند و به اهداف بلندمدت تعهد داشته باشد.

۵. عدم‌صداقت: افراد موفق اهمیت یک زندگی صادقانه و درست را می‌دانند. عدم‌صداقت موجب می‌شود تا واقعیت و قضاوت تحت‌الشعاع قرار بگیرد و در نهایت مانع از توانایی شما برای گرفتن تصمیمات خوب می‌شود. وقتی شما با عدم‌صداقت و سوء‌نیت زندگی می‌کنید یا به افرادی اجازه می‌دهید که وارد زندگی یا کسب‌و‌کار شما شوند که اصول اخلاقی سوال‌برانگیز در کسب‌و‌کار دارند، این کار به آهستگی عزت‌نفس شما را سلب می‌کند و اصول شما را زیر سوال می‌برد.

۶. روابط مسموم: اگر افرادی که شما با آنها کار می‌کنید، افرادی متخاصم می باشن، بدانید که منابع انرژی و احساسی شما در حال هدر رفتن است. افراد موفق به خودشان اجازه نمی‌دهند تا در روابط مسموم گرفتار شوند. آنها تمرکز خود را به شدت روی حل مشکلات حفظ می‌کنند. اگر آنها با یک شخصیت منفی یا مسموم مواجه شوند، یاد می‌گیرند که کنترل موقعیت را در دست بگیرند. آنها مرزها را تعیین می‌کنند. آنها خودشان را دور نگه می‌دارند. آنها مکالمه‌ها را هدایت می‌کنند یا به آسانی افراد منفی را نادیده می‌گیرند. افرادی که روی دستیابی به موفقیت متمرکز می باشن می‌دانند که آنها وقت یا انرژی برای مواجهه با افرادی که مدام در حال شکایت می باشن ندارند.

۷. دمدمی‌مزاجی: چه تعداد کارآفرین موفق می‌شناسید که به‌عنوان افرادی سردرگم یا دودل شناخته شوند؟ هیچ‌کس. به این دلیل که افراد موفق می‌دانند که هیچ چیز مانند عدم‌قطعیت کار و زندگی شما را نابود نخواهد کرد. افراد موفق می‌دانند که دودلی کسب‌و‌کارشان را از بین خواهد برد. هیچ فضایی برای عدم‌قطعیت در مورد اهداف شما وجود ندارد. برای رسیدن به موفقیت، باید ترس و شک را کنار بگذارید. باید مسیرتان را انتخاب کنید و آن را رها نکنید. احتمالا در این مسیر با شکست و مشکلات بسیار روبه‌رو خواهید شد. افراد موفق از این اشتباهات درس می‌گیرند و راهشان را تصحیح می‌کنند اما همیشه به حرکت ادامه می‌دهند.

۸. رفتار از روی خشم: خشم، کینه و عداوت، اینها احساساتی می باشن که برای یک محیط کار به شدت فلج‌کننده، طاقت‌فرسا و مسموم می باشن. همه ما بارها این احساسات را تجربه کرده‌ایم؛ اما افراد موفق آموخته‌اند که انرژی خشم خود را روی حل یک مشکل بگذارند. اگر آنها احساس خشم یا رنجش کنند، برای حل این مشکل کاری می‌کنند. هیچ‌کس نمی‌خواهد فشار خشم یا غضب فردی را تحمل کند. افراد موفق از خودشان انتظار بیشتری دارند و هرگز این نوع رفتار را از افراد پیرامون‌شان تحمل نخواهند کرد.