چیزی که بسیاری از مردم در فضای مجازی به آن علاقه مند هستند، بررسی خدایان و پهلوانان پارسی با دیگر خدایان و پهلوانان از دیگر تمدن ها نظیر یونان، هند، چین و اسکاندیناوی است. رستم و هرکول از جهات بسیاری شبیه یکدیگرند. هر دو منش پهلوانانه دارند، هر دو به قدرتمند بودن از نظر زور و بازو مشهور هستند و هر دو خوان های شبیه به هم در اساطیر دارند. ما امروز به بررسی این دو شخصیت از جنبه های بسیاری خواهیم پرداخت پس با ما همراه باشید. قبل از آن به معرفی این دو خواهیم پرداخت.

رستم کیست و چه توانایی هایی دارد:

رُسْتَمْ نام‌آورترین چهرهٔ اسطوره‌ای در شاهنامه و به تبع آن، مهم‌ترین چهرهٔ اسطوره‌ای ادبیات فارسی است. او فرزند زال و رودابه است و نبیره گرشاسپ و از راه گرشاسپ به جمشید می‌رسد؛ تبار مادری او به مهراب کابلی و اژدهاک می‌رسد. او القاب بسیاری همچون دستان، تهمتن، پیل‌تن و تاج‌بخش دارد. در هشت سالگی با کشتن یک فیل عصبانی با یک ضربه، قدرت خود را نشان داد. وی اسبی به نام رخش داشت که در تمام نبردها یار و یاور او بود. رستم و اسبش، رخش، سرانجام با دسیسه شغاد، برادر ناتنی رستم، کشته شدند. رستم ششصد سال عمر کرده است و در پایان هم به مرگ طبیعی جان خود را از دست نداد، این بدان معنی است که از نظر ذاتی او را می توان یک فرد جاودانه قلمداد کرد.

در مرگ رستم به طور کلی چند گونه روایت عمده و متفاوت وجود دارد: اول فردوسی و کسانی که از شاهنامۀ ابومنصوری بهره گرفته اند و شغاد را کشندۀ رستم می دانند. دوم طبری و بلعمی کشندۀ رستم را بهمن، پسر اسفندیار، می دانند و سوم برخی روایت کرده اند که رستم به مرگ طبیعی درگذشت. کشته شدن رستم به دست بهمن ضعیف و باورنکردنی و غیر طبیعی است چون بهمن پهلوان قدری نیست تا چنین پهلوان بزرگی را بر زمین بزند. روایت مرگ رستم به دست شغاد نیز جنبۀ ملی دارد نه مذهبی. البته اینجا نیز مسائل غیر طبیعی به چشم می خورد؛ مانند فریب خوردن جهان پهلوان. ولی توجیه آن این است که رستم در نبردی مردانه شکست نمی خورد بلکه فریب است که او را در دام می افکند. از نقاط ضعف دیگر این داستان ظهور ناگهانی شغاد است که متولد می شود تا همه چیز را نابود کند. روایت مرگ طبیعی رستم نیز معقول نمی نماید چون اگر چنین بود ساختن روایات مختلف ضروری نبود. به احتمال زیاد معلوم نیست رستم چگونه از این دنیا رفته است به همین دلیل روایات بسیار حول مرگ او بسیار است. حال اینک به شاهکار ها و توانایی های او می پردازیم:

• زره او عملا در برابر هر سلاحی مقاوم است.
• هیچ شمشیر و نیزه ای نمی تواند زره او را سوراخ کند.
• او یک اسب به نام رخش و یک گربه معتمد دارد.
• اسب او آنقدر سریع است که سفر چند روزه را در کمتر از یک روز تمام می کند.
• سرعت او طبق اساطیر با رعد و برق، تیر در حال پرواز و عقاب مقایسه می شود.
• او در هشت سالگی یک فیل را کشته است.
• او به راحتی می تواند تنه درختان را کنده و از آنها را به مسافت های دور بر علیه دشمنانش پرتاب کند.
• او می تواند یک کوه را با دستش تکان دهد.
• او طبق اساطیر سنگی را بلند کرده است که کل ارتشش با هم نتوانسته اند آن را بلند کنند.
• او به تنهایی با صدهزار سرباز جنگیده است و آنها را درمانده کرده است.
• نجات دادن کیکاووس و سایر پهلوانان در بند دیو سپید در مازندران.
• بیرون راندن افراسیاب از ایران که در غیبت کاووس به ایران تاخته و آن را تسخیر کرده بود.
• کشتن بی شمار دیو، هیولا و اژدها.
• او اسفندیار روئین تن و پسرش سهراب که از بزرگترین پهوانان باستانی بوده اند را شکست داده است.
• او در هشت سالگی قدرتمندترین فرد زمین بود.
• فریاد او آنقدر بلند است که کوه ها را به حرکت در می آورد.
• او حمایت کامل سیمرغ افسانه ای را دارد.
• او حمایت الهگان ایران باستان را دارد
• او حمایت اهورامزدا را دارد و یکی از دلایلی که برادرش او را برای کشتن به بیرون از ایران برد این است که هیچ وقت نمی توان او را در ایران کشت و او در ایران همیشه پیروز و جاودانه است.

هرکول کیست و چه توانایی هایی دارد:

هرکول یا هراکلس به معنی شکوه هرا، نام بزرگترین پهلوان اسطوره‌ای یونان و روم باستان فرزند پادشاه خدایان زئوس و آلکمنه بود. او نام‌آورترین قهرمان اسطوره‌ای یونان است. او مظهر مردانگی و قهرمان المپ نشینان علیه هیولاهای زیرزمینی بود. هرکول آخرین پسر فناپذیر زئوس و همچنین تنها کسی بود که از مادری فانی به دنیا آمده بود، و پس از مرگش تبدیل به خدا شد. استعداد او قدرت شگفت‌انگیز و شجاعتی بود که داشت، اما از دانش و خرد بهره چندانی نداشت. هنگامی که در گهواره بود دو مار را خفه کرد و در سنین نوجوانی توانست شیری را از پا درآورد. او هرگز در هیچ‌یک از شهرهایی که به ماجراجویی می‌پرداخت، مقیم نشد و سرگردانی‌های او باعث شد فراسوی مرزهای یونان، مثل آفریقا و آسیای صغیر را درنوردد. استعداد او قدرت شگفت‌انگیز و شجاعتی بود که داشت، اما از دانش و خرد بهره چندانی نداشت. هنگامی که در گهواره بود دو مار را خفه کرد و در سنین نوجوانی توانست شیری را از پا درآورد. او هرگز در هیچ‌یک از شهرهایی که به ماجراجویی می‌پرداخت، مقیم نشد و سرگردانی‌های او باعث شد فراسوی مرزهای یونان، مثل آفریقا و آسیای صغیر را درنوردد. از مشخصه‌های هرکول می‌توان به سلاحش که گرزی بود از جنس چوب زیتون و لباسی که از پوست شیر درست شده بود اشاره کرد. توانایی ها و شاهکار های او شامل:

• کشتن شیر نیمیایی، هیولایی که هیچ سلاحی قادر به نفوذ در پوستش نبود.
• کشتن مار نه سر هیدرا.
• به دست آوردن کمربند هیپولیتا، ملکه آمازون‌ها.
• به دست آوردن سیب‌های زرین از باغ هسپریدس، که همیشه به وسیلهٔ اژدهای صد سر لادون نگهبانی می‌شد.
• آوردن سربروس، سگ سه سر هادس، بر روی سطح زمین.
• او بهشت را مدتی بجای اطلس نگه می دارد.
• در تیراندازی و کار با نیزه بی همتا است.
• با آپولو و پسر ارس جنگیده و آنها را شکست داده است.
• با مرگ دست و پنجه نرم کرده است و توانسته است دربرابر آن دوام بیاورد.

شباهت های بین هرکول و رستم:

وجوه شباهت میان شخصیت این دو پهلوان نشان دهنده ی شباهت ناخود آگاه انسانهاست. در حماسه ها همواره پهلوانان در طول زندگی خود با مشکلات و فراز و نشیب هایی روبرو می گردند. اولین تشابه در چگونگی تولد این دو اسطوره صورت می گیرد. رستم و هرکول هردو دیرتر از زمان معمول به دنیا می آیند رستم به دلیل درشتی جثه و هرکول به دلیل طلسمی که مانع به دنیا آمدنش گشته است. کودکی این دو پهلوان به لحاظ انجام اعمال خارق العاده قابل توجه است. هرکول در گهواره دو مار زهر آگین را می کشد و رستم در کودکی فیلی از بند جسته را از پا در می آورد. ایرانیان همواره در تنگنای نا امیدی ها به رستم پناه می برند و هرکول نیز پشت و پناه مردم و نیز یاری دهنده ی خدایان در ازبین بردن غولان می باشد. پوشش جنگی رستم ببر بیان است که او را به نوعی در جنگها رویین تن می کند. هراکلس نیز در هنگام جنگ زرهی نفوذ ناپذیر بر تن می کند. سلاح مشترک هر دو پهلوان گرز است که مهمترین ابزار جنگی به شمار می رود. رستم پهلوانی است که به فرمان خدا و تقدیر گردن می نهد در حالیکه هرکول از درگیر شدن با خدایان باکی ندارد و می خواهد خودش تقدیرش را به دست گیرد. پس به نوعی رستم تقدیر گرا و هرکول تقدیر ستیز است. هر دو پهلوان در زندگی خود در موردفرزندانشان گرفتار تراژدی کشتن فرزند می گردند. رستم در نبردی سخت شاید ناآگاهانه فرزند خود سهراب را از پا در می آورد و هرکول در حالتی از جنون که هرا مسبب آن است فرزندانش را به هلاکت می رساند. در چگونگی مرگ این هردو پهلوان نیز تشابه جالبی است و هردو قربانی یک اعتماد نادرست می شوند. رستم قربانی اعتماد به برادرش شغاد و هراکلس قربانی اعتماد به همسرش دیانیرا. با این تفاسیر می توان این دو قهرمان را یک فرد در دو دنیای اساطیری متفاوت قلمداد کرد.

کدام یک قدرتمندتر است؟

مقایسه اینکه کدام شخصیت اساطیری از دیگری قدرتمندتر است کار بسیار سختی است. مخصوصا هنگامی که دو شخصیت شاهکار های نسبتا مساوی و عظیمی داشته باشند. آیین ایرانیان باستان بر یکتا پرستی بود و در کنار آن الهه های نیز می پرستیدند، پس خالق ایران باستان و موجودات آسمانی آن همچون اهریمن که در خلق جهان دست داشتند، به تبع باید قدرتمندتر از خالق اساطیر یونان که زئوس است باشند. یعنی اگر نبرد در جایی در فلات ایران باشد، اهروامزدا به هیچ وجه اجازه شکست نهایی پهلوان ایرانی را نخواهد داد. البته هرکول نیز خدایان یونان را دارد ولی در کل این خدایان اساطیری ایران باستان بودند که قدرتشان فزونی داشت. یادتان نرود که خشایارشاه کسی بود که آتن را به تسخیر خود درآورد.

اگر خدایان را کنار بگذاریم و ارتش و خانواده را در نظر بگیریم، باز این رستم است که دست برتر را دارد. هرکول اتش بزرگی به همراه داشت که به راحتی به کمک آنها می توانست تروا و شهر های مهم دیگر یونان را به چالش و نابودی بکشاند. اما این نکته را فراموش نکنید که رستم زابلستان و خاندان زال را در کنار خود داشت. خاندان و قلمرویی که بار ها تورانیان را به خاک و خون کشیده اند. شخصیت های بزرگ و دانایی همچون زال در کنار رستم هستند و از همه اینا مهم تر، کمک موجودی به نام سیمرغ است که از همه چیز اگاه است. این سیمرغ بود که رستم به کمک آن توانست اسفندیار را شکست دهد.

از نظر سلاح هر دو از انواع سلاح های متعدد استفاده می کردند. برای نمونه هر دو از سلاح های همچون گرز، کمان، نیزه و لباس هایی نفوذ ناپذیر استفاده می کردند. پس در این زمینه نمی توان یکی را از دیگری برتر دانست. سلاح این دو شخصیت هم قدرت های مشابهی داشت، برای مثال هر دو گرز این شخصیت های میتوانستند زمین را هم به لرزه در بیاورند و یا ارتش های بسیاری را نابود سازند.

اما مهم ترین ویژگی قدرت بدنی این دو شخصیت است. هر دو پهلوان بوده و توانایی های بیشماری داشتند. با نگاهی کوتاه به شاهکار های این دو می توان دریافت که هیچ کدام از این دو نباید همدیگر را دست کم بگیرند. با این حال چند شاهکار درباره هرکول وجود دارد که باعث می شود قدرت بدنی او را بیشتر بدانید و آن حمل زمین و بهشت بجای طالس آنهم برای مدتی آن هم با کمترین خستگی است که شاهکاری بسیار عظیم و بزرگ است. با یانحال ما برنده و اینکه کدام یک قدرتمندتر است را تعیین نمی کنیم و نتیجه گیری را به شما می سپاریم.

و متاسفانه هرکول معروف تر است:

بله، متاسفانه هرکول بسیار معروف تر از رستم است و فیلم ها، انیمیشن ها و مستند های بسیاری از این قهرمان یونانی ساخته شده است و حتی در کمیک کمپانی های معروف نیز حضور دارد. اما دریغ از یک مستند خوب و یا فیلمی کوتاه از رستم دستان، این یگانه ابرقهرمان ایران زمین. البته در این چند سال انیمیشن های خوبی همچون رستم و برزو درباره رستم و حوادث زندگی او ساخته شده است، اما این نباید پایان کار باشد و به همین اکتفا کنیم. ما باید نام قهرمانان کشورمان چه آنهایی که هزاران سال پیش برای ایران جنگیده اند و بزرگ مردانی که امروز برای آرامش و آسایش مردم جان فشانی می کنند را زنده نگه داریم و این عزیزان را به بهترین نحو به جهانیان معرفی کنیم.

سلاح ها نقش مهمی در دنیای اساطیری دارند. به کمک سلاح های باستانی که نامشان در اساطیر آورده شده می توان هیولاها و حتی خدایان را نیز از پای در آورد. کدام سلاح ها قدرتمندترین سلاح های اساطیری هستند؟ با ما همراه باشید با معرفی ۱۰ تا از قدرتمندترین سلاح های اساطیری.

۱. نیزه پوزیدون

نیزه سه‌شاخ سلاح پوزئیدون یا نپتون (خدای دریاها در اساطیر باستان) است. این سلاح از قدرتی برخوردار است که تا به امروز هیچ جا درباره آن نشنیده اید. اگر فیلم آکوامن محصول کمپانی دی سی را دیده باشید. باید بگوییم سلاح آکوامن یک کپی ضعیف تر از نیزه پوزئیدون خدای دریا ها است. به کمک این سلاح کنترل تمامی آب های روی زمین و حیوانات آبزی را در اختیارد دارید. همچنین به کمک این سلاح می توانید زلزله های سهمگین ساخته و آب و هوا را مطابق میلتان تغییر دهید.

۲. صاعقه زئوس:

سلاح اصلی خدای خدایان یونان زئوس چیزی نیست جز صاعقه قدرتمند او که به کمک آن توانست بر تایتان ها غلبه کند و آنها را برای همیشه اسیر کند. این صاعقه قدرت تخریبی بسیار بالایی دارد و از توانایی صاعقه تمامی خدایان در اساطیر دیگر قوی تر است. قدرت صاعقه زئوس به قدری قوی است که هیولایی عظیم مانند تایفون را نیز به راحتی نابود می کند. البته صاعقه سلاح اصلی خدایان بسیاری است، اما معروف ترین آنها زئوس است.

۳. روی جینگو بنگ:

روی جینگو بنگ یک وسیله جادویی و یکی از سلاح های دوران قدیم بود که به پادشاه میمون، سون ووکونگ تعلق داشت. سون ووکونگ به سفری رفت تا بتواند سلاحی را پیدا کند که قدرت او را نشان دهد. به همین منظور او با پادشاه اژدها، پادشاه دنیای زیر آب ملاقات کرد. ملکه اژدها به او یک چوب به ظاهر بی فایده داد. اما اصلا اینطور نیست. این صلاح از قدرت و مقاومت بسیار بالایی برخوردار است و باعث چابکی بیش از اندازه فرد می شود. پادشاه میمنون ها به کمک این سلاح شیاطین بسیاری را نابود کرده است. همچنین این سلاح توانایی کوچک شدن به اندازه یک سوزن و بزرگ شدن به اندازه یک مار چند صد متری را داشته و برای تعیین اندازه سیلاب و دریا ها استفاده می شد. البته توانایی کنترل وضعیت جوی اوقیانوس را هم تا حدودی دارد.

۴. تبر پانگو:

پانگو به شکل کوتوله‌ای از تخم‌مرغ ازلی زاده شد و چون تخم شکافت، بخش‌های سخت و مات آن به زمین و بخش‌های نرم آن به آسمان بدل شد. پانگو نخست ایستاد و آسمان و زمین را جدا از هم نگه داشت تا آنکه به شکل استوار امروز درآمدند و عالم را نظم بخشید. اگر متوجه این توضیحات نشدید، باید بگویم که پانگو یکی از خالقان اولیه اساطیر چینی است و تبری قدرتمند و عظیم دارد. متانسب هیکل عظیم پانگو، تبر او نیز باید بسیار بزرگ و عظیم بوده باشد و بتوان به کمک آن انبوهی از دشمنان را نابود کرد. با اینحال، این تبر به ندرت در اساطیر چینی ظاهر می شود.

۵. کوساناگی:

کوساناگی نو تسوروگی یکی از قدرتمندترین سلاح ها در اساطیر شینتو و تمدن ژاپن و بنابر افسانه‌ها یکی از سه گنجینه مقدس ژاپن است. این شمشیر نشانه دلیری و فضیلت است. این شمشیر دارای توانای کنترل باد، ایجاد آتش و نابودی دسته های عظیم دشمنان بود و آنقدر قوی بود که بسیاری آن را قوی ترین سلاح اساطیر ژاپن می دانند. مطابق بعضی از حرف های پیشینیان، این سلاح برنده در واقعیت وجود داشته است اما متاسفانه پس از جنگ گنپی که در ژاپن باستان رخ داد، دیگر کسی این سلاح را ندید.

۶. میولنیر:

میولنیر سلاح افسانه ای ثور، ایزد آذرخش در اساطیر اسکاندیناوی است. در دنیای سینمایی مارول که امروزه ثور را با آن می شناسیم و معروفیj امروز او بخاطر این فیلم ها است. ثور از میولنیر که قبلا برای پدر و خواهرش بود و توسط کوتوله ها ساخته شده بود استفاده می کند و افرادی که لیاقت داشتنه باشند نیز می توانند آن را بلند کنند. با اینهال در اساطیر، افراد بیشتری بودند که از میولنیر استفاده کردند و حتی یک بار این سلاح توسط غول ها به سرقت رفت.البته این جیزی از قدرت بی همتای میولنیر که توانایی اصلی آن کنترل صاعقه و آب و هوا است و می تواند خرابی های عظیمی را به بار آورد، کم نمی کند.

۷. گانگنیر:

گانگنیر (Gungnir) یک نیزه عدن بود که توسط ایوالدی، یک ایسوی نورس و به کمک پسرانش ساخته شد. این قطعه عدن از زمان ساختش تا زمان راگناروک در اختیار اودین خدای خدایان اساطیر اسکاندیناوی و پدر ثور بود تا این که در مقطعی در نزدیکی ایگدراسیل گم شد. هزاران سال بعد این نیزه توسط تناسخ اودین یعنی ایوور وارینسدوتیر بازیابی شد. این نیزه از چوب درخت جهان خلق شده و جدا از توانایی های بیشمارش که باعث افزایش بی حد و حصر توانایی های فرد استفاده کننده می شود، توانسته است شمشیر زیگموند، یک سلاح اساطیری قدرتمند را نیز بشکند.

۸. نیزه لونگینوس:

نیزه لونگینوس که بیشتر یک سلاح مذهبی است، نیزه ای است که با آن پهلوی حضرت مسیح را پاره کردند. اطلاعاتی از این نیزه در انجیل یوحنا آورده شده است و بسیاری این سلاح را واقعی می دانند و به دنبال پیدا کردن آن هستند تا از قدرت های آسمانی او بهره ببردند و تئوری ای وجود داره که میگه هیتلر به این سلاح دسترسی داشته. این سلاح در دنیای کمیک و انیمه وجود دارد و همیشه نیز جز برترین و قدرتمندترین سلاح ها است.

۹. اکسکالیبور:

افسانه پادشاه آرتورر یکی از شناخته شده ترین داستان های افسانه ای تمام ادوار است. البته افراد بسیاری هستند که با این داستان آشنایی ندارند و ما به آنها فیلم شاه آرتور محصول ۲۰۱۷ را پیشنهاد می کنیم. این پادشاه افسانه ای شمشیری در اختیار دارد به نام اکسکالیبور که توانایی های به فرد می دهد که به کمک آن می تواند یک ارتش عظیم را به راحتی نابود کند و یا به کمک نور آن، همه آنها را کور کند. همچنین این شمشیر یک حالت محافظ جادویی دارد که صاحب آن را از مرگ نجات میدهد.

۱۰. شارور:

گرز سخنگوی مسحور شده شارور (یا خرد کننده هزاران) اولین بار در اساطیر سومری / اکدی ظاهر شد و صلاح اصلی نینورتا، خدای جنگ در اساطیر سومری است. این سلاح آنقدر قدرمتمند است که به کمک آن می توان یک لشکر عظیم را از میان برداشت. این سلاح منحصر به فرد ترین سلاح اساطیری است و کمتر سلاحی با توانایی های عجیب آن پیدا می شود. علاوه بر این، گرز شارور می تواند مسافت زیادی را پرواز کند یا حتی به یک شیر بالدار تبدیل شود.

همه فرهنگ ها در سراسر جهان موجودات افسانه ای خاص خود را دارند. موجوداتی ناشناخته و ترسناک که کمتر کسی توانایی و جرئت رویارویی با آنها را دارد. در ادامه به معرفی ۵ تا از قدرتمندترین موجودات جهان اساطیری می پردازیم.

۵. کیمرا:

کیمرا یا Chimera موجودی است که از اساطیر یونان سرچشمه می گیرد و تصور می شد که یک هیولای ماده از آسیای صغیر است. این موجود دو سر در حقیقت از سه حیوان تشکیل شده بود. او دارای سر و بدن شیر بود که بر روی سر دوم آن، یک بز قرار داشت و دم آن نیز یک مار بود و توانایی ای همچون نفس آتشین داشت. اگرچه اعتقاد بر این است که کیمرا تقریبا غیرقابل کشتن است، اما طبق افسانه ها بلروفون توانست با فرو کردن شمشیر نوک سربی در دهان پر از شعله کیمرا، باعث خفه شدن او از فلز مذاب شود و او را بکشد. اصطلاح کیمرا در افسانه ها اغلب برای توصیف موجوداتی استفاده می شود که از قسمت های مختلفی از چند حیوان تشکیل شده اند.

۴. بازیلیک:

به عقیده بسیاری، بازیلیک یا کوکتریس، یکی از مرگبارترین موجودات اساطیری در تمامی ملل محسوب می شود. در اساطیر، یازیلیک نام ماری افسانه ای است که حتی آن را ملکه مار ها نیز می دانند. او این توانایی را دارد که تنها با یک نگاه آدم را بکشد. تعدادی نیز معتقد اند که حتی شنیدن صدای این حیوان و دیدن او از راه دور نیز باعث مرگ خواهد شد. طول او کمتر از سه وجب، سر او بسیار تیز و چشمانش بسیار سرخ است و رنگش نیز زرد متمایل به سیاه می باشد. حتی پرندگان نیز از او می ترسند و هیچ پرنده ای در اطراف او یافت نمی شود، زیرا به سرعت خواهد مرد. این حیوان در سرزمین های ترک و لیبی ساکن بود.

۳. اژدها:

اژدها یکی از معروف ترین موجودات افسانه ای است که در بسیاری از فرهنگ های مختلف دارای ویژگی های نسبتا یکسانی است. البته اژدها های هر فرهنگی مانند اژدها های چینی و آفریقایی تفاوت های بسیاری با هم دارند. اعتقاد بر این بود که اسامی متفاوت اژدهایان، به جنبه های مختلفی از ویژگی آنها مربوط می شد. در فرهنگ های غربی، اژدها غالبا به صورت خزندگان چهار پا به تصویر کشیده می شد که می توانستند پرواز کنند و همه جا را به آتش بکشند. با این حال در فرهنگ های شرقی، آنها بیشتر به عنوان مارهای چهار پا بسیار باهوش توصیف می شدند. در همین سایت مقاله ای درباره اژدهایان وجود دارد که با کلیک بر روی این قسمت می توانید این مقاله راخوانده و از آن لذت ببرید.

۲. کراکن:

کراکن موجودی است که منشا او اساطیر اسکاندیناوی است و اغلب او را یک ماهی مرکب غول پیکر و یا یک هیولای دریایی هشت پا توصیف می کردند. این موجود در سواحل نروژ و گرینلند یافت می شد و طبق افسانه ها قدرت او به حدی بود که به راحتی با ایجاد یک گردباد عظیم، بزرگترین کشتی ها را نابود می کرد و یا خودش کشتی ها را از بین می برد. بسیاری از اسطوره شناسان امروزی، علت خلق این هیولا را ناشی از عدم آگاهی مردم آن زمان با ماهی های مرکب بزرگی می داند که طولشان به ۱۸ متر می رسد و بسیار نادر هستند. آنها می گویند مردمان باستان با چند بار دیدن این ماهی، تصور کرده بودند که او یک هیولای دریایی خطرناک است.

۱. آژیرها:

آژیر ها موجودات خطرناکی بودند که بسیاری آنها را همان پری دریایی ها می دانند. آنها دارای قسمت بالایی اندام زنانه یک انسان بودند و قسمت پایینی بدن آنها نیز ماهی بود. آژیر ها در بسیاری از فرهنگ های مختلف باستانی وجود دارند که اغلب آنها، آژیر ها را نشانه بدبختی می دانند. طبق اساطیر صدای آنها بسیار دلربا بود و زیبایی بسیار وصف نشدنی داشتند و از این موهبت های برای گمراه کردن دریانوردان و یا نابود کردن کشتی های آنها استفاده می کردند. همتایان مرد آنها که «مرمن» نام داشتند نیز قابلیت احضار طوفان و نابود کردن کشتی ها را داشتند.

در زمان های قدیم، هر منطقه دین های مخصوص به خود را داشته اند که متشکل از خدایان بسیاری بود. ( البته این ادیان با روی کار آمدن ادیان ابراهیمی مخصوصا مسیحیت و اسلام بسیار کم طرفدار شده اند) در هر منطقه ای این خدایان یک رئیس یا خدای برتر داشتند که آنرا با نام خدای خدایان می شناسیم. ما می‌خواهیم در این مقاله شما را با این خدایان آشنا کنیم با ما همراه باشید و اطلاعاتی را از تاریخ بشریت و خدایان باستان آن به دست بیاورید.

۱. اودین:

اودین یا اُدین ایزد ترس‌ آور جادو، جنگ و خرد بود و برای پیروزی در جنگ‌ ها فرا خوانده می‌ شد، اما به او ایمان نداشتند و اغلب او را متهم می‌کردند که پیروزی را ناعادلانه عطا می‌کند. گاهی قربانی‌های خونین لازم بود تا خشنودی و رضایت او را به دست آورند. او نه روز گرسنه و تشنه به این سان که با نیزه خودش زخمی نیز شده بود، از ایگدراسیل آویزان ماند (به همین سبب نام ایگدراسیل به درخت جهانی داده شده‌است. ایگ از کنیه‌های اودین و به معنی هراس‌انگیز است) و پس از این زمان با آموختن نه سرود جادویی و هجده رون، افتاد. از این رو او توانایی این را پیدا کرد تا مردگان را به سخن وادارد و با خردمندترین آن‌ها رایزنی کند.

پیروان اودین بر این باور بودند که اودین، ورود جنگجویان درگذشته را به تالار خود والهالا خوش آمد می‌گوید و تنها جنگجویانی به این مقام دست می‌یابند که با مرگی قهرمانانه در میدان جنگ کشته شده‌اند. اودین پدر ثور ، بالدر، تیر، ویدار و پدر خوانده لوکی است همچین او همسر فریگا الهه باروری از نژاد ونیر است. اودین در روز راگناروک توسط گرگ قدرتمند و بزرگ فنریر پسر لوکی کشته خواهد شد و پسرش ویدار خدای انتقام فنریر را خواهد کشت سپس سارتور سردار نه دنیا را نابود خواهد کرد و دنیایی جدید ساخته خواهد شد.

۲. زئوس:

در اساطیر یونانی، پادشاه خدایان و فرمانروای تمام زیارتگاه‌های واقع در کوه المپ است. او کوچکترین فرزند کرونوس و رئا از نژاد تیتان‌ها، بود. نام زئوس مربوط به کلمهٔ یونانی dios است زئوس ایزد آسمان رخشان و نیز توفان به‌شمار می‌رفت و هم بدین دلیل سلاح او آذرخش بود که آن را به سمت کسی که او را ناخشنود کرده، پرتاب می‌کرده‌است. مواردی که او را بسیار خشمگین می‌کرد دروغگویی، پیمان‌شکنی و خیانت بوده‌است. از دیگر نشانه‌های او می‌توان به عصای سلطنتی، بلوط، عقاب و سپرش (ساخته شده از پوست بز آمالتئا) اشاره کرد.

او همسر هرا یکی دیگر از خدایان یونانی است و پدر خیلی از شخصیت های محبوب و معروف اساطیری است که دو تن از محبوب ترین فرزندان او آرس خدای جنگ و هرکول خدای قدرت است. او همچنین برابر ژوپیتر رومی است و مانند ژوپیتر دو برادر دارد هادس ( پولوتو) و پوزایدون ( نپتون) همچینین آن سه با اتحاد خود پدر ظالم و خونخوار خود کرونوس قدرتمند را به زانو در آورده اند و اورا در تارتاروس (زندان خدایان در اساطیر یونانی) زندانی کرده اند. البته زئوس کار های بدی نیز در زندگی خود انجام داده است و میخواسته آتنا را بکشد زیرا می‌ترسید که جای اورا بگیرد و بار ها آرس و هرکول را تنبیه کرده و در جنگ تروا نیز یونانیان را یاری کرد و مردم بیچاره تروا را کشت. احتمالا زئوس معروف ترین شخص این لیست باشد.

۳. ژوپیتر:

ژوپیتر خدای خدایان روم باستان خدای آسمان ها و آذرخش است. همچنین پدر ایزد مارس بشمار می‌آمد و این فرزند از ازدواج او با ژونو متولد شده بود. براین اساس، یوپیتر (ژوپیتر) پدربزرگ رموس و رومولوس که بنیانگذاران افسانه‌ای رم بودند، به‌ شمار می‌آمد. یوپیتر (ژوپیتر ) در دین رم باستان مورد پرستش و احترام قرار داشت و هنوز هم در آیین نئوپاگانیسم رومی، پرستش می‌شود. او همراه با برادران خویش، نپتون و پلوتو، فرزندان ساتورن، به‌شمار می‌آمدند.

ژوپیتر با زئوس مقایسه می‌شود و خیلی ها آنان را یکی می‌دانند او بسیار قدرتمند بوده و همه خدایان رومی منجمله : مارس ، نپتون و پولوتو از او حساب می‌برند و می‌ترسند با او شاخ به شاخ شوند. او پدر خود را زندانی کرده و تمامی موجودات قدرتمند در اساطیر رومی را به زانو در آورده است.

۴. دیگا (داگدا):

دیگا یک خدای باستانی و قدرتمند عظیم الجثه بود که در زمان های خیلی قدیم پرستش میشد. اطلاعات زیادی از او در دسترس نیست اما او قدرت های زیادی دارد و خدای آسمان ها و باروری و کشاورزی است. او همیشه همراه خود یک چماق و گرز عظیم و الجثه به همراه دارد که با یک ضربه می توانست ۹ نفر را بکشد. متأسفانه اطلاعات زیادی از دیگا در دسترس نیست و بیشتر اطلاعات از او از بین رفته اند اما همان قدر که مانده است به ما می‌فهماند که او خدایی بزرگ، مهربان و چاق بوده است که همیشه از مردم خود دفاع میکرده. البته می توانست احساسات مردم را کنترل کرده و فصول را نیز تغیر دهد.

۵. راع:

راء یا رَع یا رِع خدای آفتاب یا خدای خورشید در مصر باستان است. رع به شکل یک انسان با سر شاهین به تصویر کشیده شده است، با تاجی شبیه خورشید بر سرش که یک مار کبرا دور آن پیچیده است. او همواره یکی از شناخته شده ترین نمادهای مصر باستان بوده و “کلید زندگی” یا عنخ در دستان اوست. خدای خورشیدی برای مصریان باستان بسیار مهم بود. آنها اعتقاد داشتند که او خداوند خالق جهان است.

رع قدرت های زیادی دارد و همه خدایان از او می‌ترسند زیرا او می‌تواند با نیروی خورشیدی خود هر موجودی را از پای در آورد. مصریان باستان اعتقاد دارند این رع است که به مار کبری عظیم الجثه ای که یکی دیگر از خدایان مصری است دستور داده تا از مصریان در برابر تمامی تهدیدات دفاع کند و دشمنان ملت مصر را نابود سازد. رع شخصیت نسبتا آرامی دارد اما اگر خشم او برانگیخته شود هیچ کس در امان نخواهد بود و او همه را نابود می‌کند براستی که رع لایق لقب خدای خدایان مصر است. اما رع بعد از گذشت هزاران سال محبوبیت پیشین خود را از دست داده و لقب خدای خدایان مصر را به آمون می‌دهد که در همین مقاله معرفی خواهد شد.

۶. آمون:

آمون یا عمون به معنای نابینا (أمون-رع): یکی از مهم‌ترین خدایان مصرباستان بود. به عنوان خالق، حاکم، خدای حاصل خیزی و خدای خورشید شناخته می‌شد. آمون را با قرص خورشید و دو آرایه بلند پر بر تاج در مصر باستان به نمایش در می‌آوردند. در بعضی از تصاویر او را به شکل مردی به صورت برانگیخته با پوست تیره وآراسته به پرهای بلند به تصویر در آمده است. این خدا در بعضی از تصاویر به شکل قوچ کشیده شده است.

همان طور که در جایی که رع را معرفی کردیم گفتیم که قبل از آمون، رع خدای اول مصر بود اما با گذشت زمان رع محبوبیت خود را از دست داد.

در دودمان هجدهم فراعنه مصر آمنهوتپ چهارم (که بعد ها خود را آخناتون نامید) پرستیدن آمون را منع کرده و آتون را خدا نامید و یکتا پرست شد اما بعد از مرگ او پسرش توت عنخ آمون (اول ها توت عنخ آتون نام داشت) پرستیدن خدای یکتا آتون را منع و به مذهب بت پرستی روی آورد و آمون را خدای خدایان نامید.

۷. ائکاتل:

یک ایزد کلمبیایی همراه با باد بود، که خصوصیات و ویژگی‌های مربوط بدان، در اساطیر آزتک و همینطور در اسطوره‌های دیگر فرهنگ‌های ناحیه مرکزی مکزیک، و مزوآمریکا، مطرح می‌باشد. او بیشتر و به‌ طور معمول، به صورت یک جنبه از ایزدی موسوم به مار پر دار (که در میان آزتک‌ها با نام کتسال کواتل و در فرهنگ‌های دیگر با نام ناهووا شناخته می‌شود) در نظر گرفته می‌شود و به عنوان خدای باد مورد تفسیر قرار می‌گیرد، و بنابراین با توجه به همین ارتباط از وی به عنوان ائکاتل-کتسال کواتل نیز نام برده می‌شود.

ائکاتل همچنین به گونه‌ای شاخص و برجسته، به عنوان یکی از خدایان آفرینشگر و همچنین به عنوان یکی از قهرمانان فرهنگی، تصویر می‌شود که در روایات اسطوره‌ای و افسانه‌های مربوط به آفرینش، در دوره پیش کلمبیایی و در فرهنگ نواحی مرکزی مکزیک مورد استناد قرار گرفته‌است. خیلی از مردمان قدیم برای او قربانی انجام می‌دادند و این قربانی ها انسان بودند!!!! البته خیلی از انسان ها با میل خود تن به این کار می‌دادند تا در بهشت نزد خدایان باشند و پیش آنان زندگی کنند.

۸. ویشنو:

در هندوستان به فردی که نگهداری می کند، بیشتر از فردی که ایجاد می کند بها می دهند و این امر کاملا سنتی و فرهنگی است و به همین خاطر خدای ویشنو که نگهدارنده آسمان و زمین است از تمام خدایان حتی برهما که خدای آفریننده است، در نزد مردم محبوبیت بیشتری دارد . در اساطیر هندو درباره ویشنو آمده که هر موقع بحرانی در جهان روی دهد، او به زمین می آید و هر بار که به زمین بیاید به یک شکل خواهد بود و به هر شکل او « اَوَتاره » می گویند. برای ویشنو ۱۰ تا اوتاره وجود دارد. ویشنو در تصویر خود ۴ دست و بازو دارد که مظهر ۴ جهت فضا و نشان سیطره وی بر جهان است . در یک دست شیپوری به شکل حلزون دارد که مظهر آوای آسمانی و کلام قدسی است. در دست دیگر چرخی چون خورشید تابان دارد که مظهر نیروی ذهنی است . در دست سوم کمان دارد که مظهر علم است و در دست دیگر گرزی دارد که مظهر توهم است .

ویشنو اغلب بر فیلی بزرگ سوار است که آن فیل هم خیلی قدرتمند و مقدس به شمار می‌رود ویشنو هزاران بار جان مردمان هندی را از دست خدایان تاریکی نجات داده است و از آنان محافظت کرده است. ویشنو هنوز هم در مناطقی از هند ، پاکستان ، تبت و بنگلادش پرستش می‌شود و بسیار محبوب است و طرفداران بسیار زیادی دارد ویشنو بعد از گذشت هزاران سال هنوز در دل مردم هند جا دارد. براستی که افسانه ها کار خود را کرده اند و آنچنان رو مردم تائثیر گذاشته اند که هنوز یاد و خاطره آنان در یادها مانده است.

۹. یاریلو:

یاریلو، خدای اسلاوی آفتاب بهار است، قدرت جوان، شور و هیجان ناگهانی برای زندگی. این خدایی از خلوص، صداقت و دیوانگی متمایز است. او فرزند داژبوگ خدای خورشید، و لادا الهه زمین، سر سبزی و تجدید حیات است. او خدایی نیرومند و زیبا و خدای دلیر حافظ دشتها و مراتع نیز هست. وی با پاهای برهنه سوار بر اسبی سفید است در حالی یک ردای سفید بر تن و تاجی حلقه ای از گلهای دشت بر سر دارد. اسلاوها این خدا را به عنوان نیروی زاینده آفتاب بهار معرفی می کنند که پس از یک زمستان طولانی زمین را پر از زندگی و شادی می کند و از خواب زمستانی بیدار می شود. یاریلو به مردمان زندگی می‌بخشد و به آنها کمک می‌کند تا مشکلات خود را حل کند مردمان اسلاو به او لقب زندگی بخش بخشنده می‌گویند و او را خوش قلب ترین میان خدایان اسلاوی می‌دانند. او همیشه در جدال با دیگر برادر خود خدای زمستان و مرگ و سرما است

۱۰. تنگری:

تِنگری پدر آسمانی، خدای بزرگ آسمان. تانی یا تانری در زبان ترکی امروزی به معنای خدا، ریشه در همین نام دارد تنگری‌باوری مذهب غالب قدیم ترک‌ها، مغول‌ها، مجارها و هون‌ها بود. آثاری از آن در زبان و باور ترک‌تبارها باقی است و تِنگری خدای خدایان این اقوام است. او خدایی دانا و عادل است و مردمان اقوام ترک، مغول، هون و مجاری اورا با جان و دل می‌پرسنتد زیرا او رحمات زیادی به بندگان خود اطا می‌کند و حمایت تمام و کمال را نسبت به آنان دارد. ترکها همچنین او را حامی قوم ترک می‌دانستند که بقای آن‌ها را همچون یک ملت تضمین می‌نماید و آن‌ها را بر دشمنان غالب می‌گرداند. از این‌رو او را «ترک تِنریسی» می‌نامیدند. خاقان یا پادشاه نمایندۀ تنگری بر روی زمین، شبیه او، و فرزند وی به شمار می‌آمد و باور بر آن بود که او اقتدار، فرزانگی و تقدس خود را از تنگری دریافت می‌کند و تنگری چگونگی ادارۀ امور حکومتی و نظامی را به او می‌آموزد. خاقان سخنگوی تنگری و بزرگ‌ترین کاهن کیش اوست.

نویسنده: امیررضا حسینی

باستت در اساطیر مصر باستان،به عنوان یکی از ایزدبانویانی که به شکل شیر ماده‌ای بود و از هنگام حداقل دودمان دوم مصر پرستیده میشد. نام او به صورت‌های دیگر بَست، باست، اوباستی، و باسِت نیز خوانده می‌شود. او فرزند رع و ایزیس و خوهر ناتنی حوروس و آنهور  و همسر پتاه، خدای آهنگری و معماری در مصر باستان است.

نام اصلی این خدا در مصر باستان باست (Bast) بوده است. با این حال از آنجا که در خط هیروگلیف اغلب به پایان واژه، نشانی چسبانده می‌شده تا خوانش آن را درست‌تر گرداند، مصرشناسان آغازین در ابتدا نام او را باستت (Bastet) برگرداندند.

باستت یکی از خدایانی در آیین باستانی مصر است که تاریخ پر فراز و نشیبی از فراموش‌شدگی و بازگشت به مرکز توجه داشته. او همچنین به عنوان خدای باروری و زایمان و همچنین الهه محافظت در برابر بیماری های مسری و ارواح شیطانی نیز شناخته می شود و لقب محافظ مصر سفلی را یدک می کشد.  باستت برای اولین بار در هزاره سوم قبل از میلاد ظاهر می شود،در آن زمان باستت به عنوان یک زن با سر شیر، به کشیده شده است. دو هزار سال بعد یعنی حدود ۱۰۷۰–۷۱۲ قبل از میلاد، باستت را به شکل یک زن با سر گربه ای و هرماه با چند گربه به تصویر می کشیدند.

گربه ها در مصر باستان بسیار مورد احترام بودند ، بخشی از توانایی آنها در مبارزه با حیوانات موذی مانند موش ها (که غذای اصلی مردم یعنی گندم را تهدید می کردند) و مارها به ویژه کبرا بود. گربه های سلطنتی جواهرات طلایی بر تن داشتند و اجازه داشتند از بشقاب صاحبانشان غذا بخورند. احترام به گربه ها در مصر باستان به حدی بود که کمبوجیه فرمانروای هخامنشی در نبرد پلوزیم، به کمک گربه ها و احترامی که سربازان مصری به این موجود داشتند، توانست سپاه قدرتمند فرعون مصر را شکست دهد.

باستان شناسان تخمین می زنند که در طول سلسله بیست و دوم (حدود  ۹۴۵–۷۱۵ قبل از میلاد) ، پرستش باستت از یک خدای شیر مانند  به یک خدای بزرگ گربه تبدیل شده است. از آنجا که گربه های خانگی مادرانی عالی هستند، باستت نیز به عنوان یک مادر خوب شناخته می شد و گاهی اوقات با بچه گربه های زیادی به تصویر کشیده می شد. در طی اشغال مصر باستان در سلسله بطلمیوسی که تقریباً ۳۰۰ سال به طول انجامید، یونانیان بر مصر باستان فرمان راندند و جایگزین فراعنه شدند. یونانی ها گاهی باستت را با یکی از الهه های خود، آرتمیس برابر می دانستند.

هرودوت می‌نویسد که نیایشگاه او در بوباستیس، که او آن را در زمان زندگی دیده بود، یکی از زیباترین نیایشگاه‌های کشور بوده و پیروان باورمند و بسیاری داشته است. هرودوت بطور کوتاه، معبد باستت را اینگونه شرح می دهد:

(دو کانال مجزا از رود نیل به آن نزدیک می شوند و پس از رسیدن به ورودی معبد، آن را از دو طرف مخالف دور می زنند. پهنای هر یک از آنها صد فوت است و در کنار درختان قرار دارد. این معبد در وسط شهر است به طوری که از بیرون شهر نیز قابل مشاهده است. این معبد در اصراف یک نخلستان از درختان بسیار بلند وجود دارد. معبد به شکل مربع است، اندازه هر طرف آن یک فورلانگ (یکای اندازه‌گیری طول در انگلستان قدیم، برابر با ۲۰۱.۱۶۸ متر یا ۲۲۰ یارد) است. جاده ای سنگ فرش شده، به طول تقریباً سه فرسنگ به ورودی معبد منتهی می شود و از طریق بازار به سمت شرق و به سمت معبد هرمس می رود؛ این جاده حدود ۴۰۰ فوت عرض دارد و در تمام طول آن، درختانی بزرگ کاشته شده است.) ویرانه‌های این معبد هنوز در تل بسطه در مصر وجود دارند.  هنگام حفاری معبد باستت بیش از ۳۰۰۰۰۰ گربه مومیایی، که بسیاری در کنار صاحبان شان دفن شده بود، کشف شدند).

همچنین هرودوت بیان می کند که از میان بسیاری از جشنواره های مهمانی که در مصر برگزار می شده، مهمترین و محبوب ترین جشنواره، جشن و معمانی بزرگداشت باستت، خدای گربه ها در بوباستیس بود. هر ساله در روز جشن و بزرگداشت باستت، این شهر ۷۰۰۰۰۰ بازدید کننده را به خود می دید. مردم با کشتی های پرجمعیت وارد بوباستیس شده و به رقص و پایکوبی می پرداختند. کتیبه های موجود نیز حاکی از آن است که پادشاه، آمنهوتپ سوم، در این مراسم حضور می یافت و نذورات بسیار گران بهایی برای باستت پیشکش می کرد. همه این موارد حاکی از جایگاه بزرگ و رفیع این خدا در بین مردمان مصر باستان دارد.

جدای از تقدس محلی باستت در شهر بوباستیس، آیین باستت به آرامی در سراسر مصر گسترش پیدا کرد. در دودمان ششم و در دوره پپی دوم نیز احترام بسیار زیادی به باستت گذاشته شد و اعتبار آن تا به اعتبار خدای هاثور در شهر دندره نیز رسیده بود.

پرستش باستت در انتها به دوره پایانی مصر در سقاره رسید. در مجموعه آرامگاه تتی، اشیای بسیاری که پیشکش شاه به خدای گربه‌سان بوده‌اند پیدا شده. در گورستان سقاره نیز هنوز هزاران مومیایی گربه که توسط پیروان آیین باستت به خاک سپرده شده‌اند، وجود دارد.

بیگانگان و موجودات باستانی امروزه نقل هر محفلی علی الخصوص شبکه های مجازی است. هرگز بطور دقیق نمی توان گفت این موجودات چه بودند، از کجا آمدند، چکار کردند و الان کجا هستند مگر اینکه خودشان به ما بگویند. اما دانشمندان ما بیکار ننشستند و دست به تحقیقاتی در سراسر سیاره زمین زدند تا به اطلاعاتی از این بیگانگان باستانی دست پیدا کنند. در این مقاله به بررسی پر چالش ترین مباحث پیرامون بیگانگان باستانی که در رسانه های دنیا در جریان است، می پردازیم.

۱۰. بیگانگان آسمانی یا موجودات زیرزمینی؟

سه تئوری بسیار مطرح درباره مکان زندگی بیگانگان باستانی وجود دارد. دسته اول اعتقادشان بر این است که این موجودات عجیب باستانی از سیاره ای دیگر به زمین آمده و برای مدتی مهمان ما بودند و آنچه امروزه به نام خدایان یونان و مصر می شناسیم، همین بیگانگان باستانی بودند. این دسته در الواح باستانی تمدن سومر به خدایان آنانوکی مشهور اند.

دسته دوم اعتقادشان بر این است که بیگانگان باستانی در واقع موجودات قدیمی ساکن سیاره زمین بوده اند که به آنها رپتایل می گویند و به دلایلی همچون فیزیولوژی و دشمنی با انسان ها در زیر زمین زندگی می کنند. این تئوری می گوید آها هنوز هم در بین انسان ها زندگی می کنند و از انسان ها اصلا خوششان نمی آید.

تئوری سوم که معقول ترین تئوری ممکن است می گوید که هر دو تئوری بالا درباره بیگانگان باستانی می تواند صحیح باشد و نتنها موجوداتی از آسمانها به زمین آمده اند، بلکه موجوات زیرزمینی نیز وجود داشته اند. این تئوری می گوید موجودات باستانی دارای نژادهای مختلف بوده و همه آنها را نباید یکسان دانست.

۹. بلایای باستانی کار آنهاست:

در کتاب های باستانی و مذهبی قدیمی همچون تورات و قرآن کریم، بلایای بسیاری ذکر شده است که به دست موجودات رده بالای خلقت برای تنبیه بشر و یا نابود کردن قومی صورت گرفته است که معروف ترین آنها طوفان عظیم معروف به طوفان نوح است. طوفان بزرگ طوفانی است که از سوی خداوند برای نابودی تمدن فرستاده شد. داستان طوفان، در تورات و قرآن کریم به نوح نسبت داده شده‌است؛ به همین دلیل مسیحیان، مسلمانان و یهودیان از آن با نام طوفان نوح یاد می‌کنند. این داستان، یک داستان رایج در بین ملت‌ها با نژاد سامی است ( عربها، عبری ها و آشوریان ). نظیر این داستان در اوستا، کتاب‌های هندو، متون قدیم یونانی، و حماسه گیلگمش و آشوریان آمده‌است.

سوالی که ذهن ما را مشغول کرده است این است که واقعا چرا؟ چرا آنها اینکار را می کنند؟ تاریخ پر است از این حوادث برای اقوامی که در نهایت قدرت بوده و ناگهان از صفحه روزگار محو شده اند. امروزه نیز این حوادث ادامه دارد و خیلی از نظریه پردازان، انفجار چرنوبیل و زلزله های عظیم را کار همین موجودات باستانی می دانند. نظریه پردازان بسیاری این تئوری را مطرح می کنند که موجودات فضایی که خیلی ها آنها را فرشتگان می دانند، تمدن های در حال پیشرفت را بعد از مدتی بطور کامل نابود کرده و دوباره با انسان های نخستین جایگزین می کنند و این کار را در آینده با نسل بشر امروزی نیز انجام خواهند داد.

۸. بیگانگان طلای ما را می خواهند:

بر اساس الواح سومری که توسط ذکریا سیچن ترجمه شد، آنانوکی ها که ۴۴۵۰۰۰ سال پیش به زمین آمدند، در سیاره ای به نام نیبیرو زندگی می کردند. آنانوکی ها که خدایان باروری جهان زیرین نیز می باشند به عالم مردگان نیز دسترسی دارند، جایی که مردگان مورد قضاوت قرار می گیرند. نام آنها از خدای قدیمی آسمان که آنو (آن) نام دارد گرفته شده است. آنها از طلا برای ترمیم جو سیاره خود استفاده می کردند. سیاره نیبیرو به دلیل اینکه در معرض طوفان های خورشیدی قرار گرفته بود اتمسفرش صدمه دیده بود. بنابراین به زمین آمده و طلای بسیاری از زمین با خود به نیبیرو برده اند. شاید به همین دلیل باشد که طلا، همیشه و در طول تاریخ پرطرفدار ترین و گران ترین فلز شناخته شده بوده است. بر اساس داستان های سومری، در همین زمان بود که آنها میمون های باستانی را با ایجاد تغییر ژنتیکی به انسان ها دارای عقل و شعور تبدیل کرده اند.

۷. ایجاد بیماری های همه گیر:

در طول تاریخ، بیماری های همه گیر گوناگونی زندگی بشر را تهدید کرده و میلیون‌ها نفر را به کام مرگ کشانده است.طاعون، آنفولانزا، ایدز و کرونا نمونه هایی از این بیماری های همه گیر بودند. آیا بیماری های همه گیر نظیر کرونا و یا طاعون نیز میتواند کار موجودات بیگانه باشد؟ جواب متاسفانه و به احتمال زیاد یک بله بزرگ است.

این بیماری ها از کجا آمده اند؟ چرا زمانی که نسل بشر رو به افزایش بود سر و کله شان پیدا شد؟ چرا به هیچ وجه شناسایی نمیشدند و تا مدتها راهی برای درمان آن پیدا نمی شد؟ این احتمال وجود دارد که موجودات بیگانه باستانی برای کنترل بر انسان ها و منابع آنها، بیماری های ساختگی ایجاد می کنند تا از تعداد نسل بشر کم کرده و آنها را به بردگی بگیرند. ناگفته نماند که برخی رسانه‌های بین المللی ادعا کرده اند آتشی که در ماه اکتبر سال گذشته میلادی در شمال کشور چین به وجود آمده است به احتمال زیاد در اثر برخورد شهاب سنگ با زمین بوده و می‌تواند عامل انتقال این ویروس به زمینی‌ها باشد.

۶. تعیین سیاستمداران و بازیگران:

بسیاری از نظریه پردازان دو تئوری بسیار وحشتناک در این زمینه مطرح کرده اند. اولی این است که بیشتر سیاستمداران و بازیگران معروف در دنیا، موجودات بیگانه باستانی هستند که در قالب انسان درآمده و به کنترل نسل بشر می پردازند. دومین تئوری این است که این موجودات قدرتمند با انسان هایی که با آنها نزدیک هستند، ارتباط برقرار می کنند، آنها را راهنمایی کرده و یا در مواردی نادر، این موجودات، ذهن انسان ها را به کنترل خود در می آورند. مانند آدولف هیتلر که خود را فرستاده خدایان می دانست یا فرقه دروازه بهشت که می گفتند با این موجودات در ارتباط اند و همگی برای رسیدن به آنها دست به خودکشی زدند.

۵. اعطای علم به طرفداران انسانی:

چرا افرادی که از علم بالایی برخوردار باشند اندک شمارند؟ چرا دیگر افرادی مانند انیشتین، گالیله و یا تسلا ظهور نمی کنند؟ چرا بسیاری از دانشمندان امروزی با توجه به اینکه در عصر ارتباطات و علوم نوین زندگی می کنند، از نظر علمی نمی توانید حتی جا پای آنها بگذارند؟ به گفته بسیاری از دانشمندان، نبوغ انیشتین و تسلا، بیش از توانایی های برترین انسان های شناخته شده دیگر بوده است و به احتمال ۱۰۰ درصد، آنها از سوی موجودات بیگانه و قدرتمندی حمایت و هدایت می شدند.

۴. بیایید شکل آنها را حدس بزنیم:

در بالا گفته شد که نژاد های متفاوتی از موجودات بیگانه و عجیب و غریب باستانی وجود دارد و نمی توان گفت که آنها دقیقا به چه شکلی بوده اند. با این وجود با توجه به مطالب که در کتاب های باستانی آمده و نقوش کاخ های باستانی حکمرانان بین النهرین و مصر، تا حدودی می توان به ویژگی های ظاهری آنها پی برد. تعدادی از آنها که به آنانوکی معروف اند شبیه انسان بوده اند، با این تفاوت که از نظر جسه، چیزی در حدود پنج برابر انسان های امروزی بوده و قدرت معنوی بالایی داشتند. بخشی از موجوداتی دیگر که به رپتایل ها معروف اند و در نقوش کاخ های مصر باستان به چشم می خورند، موجودات دو پایی هستند که از نژاد خزندگان باستانی بودند. همچنین در افسانه های مردمان قدیم، موجوداتی وجود دارند که بی شباهت با موجودات فضایی که هالیوود به تصویر می کشد هم نیستند.

۳. غارها و درگاه ها:

بسیاری از مردم، مخصوصاً راهبان هندی بر این باوراند که غارها، مکان هایی بسیار مقدس و دروازه ای بسوی عالم و جهانی دیگر هستند. بسیاری از متخصصان، غارها را مکانی دارای قدرت معنوی می دانند. حوادث زیادی در چند دهه اخیر پیش آمده است که فردی برای دقایقی در غاری می ماند و وقتی از آن بیرون میاید، ساعت ها گذشته است. شاید این مکان ها در دوران باستان مورد توجه این موجودات بوده باشند و شاید روزی در یکی از همین غارها، بتوانیم دروازه ورود به جهان بیگانگان باستانی را پیدا کنیم.

۲. آنها کجا رفتند؟

این که چرا و چطور این موجودات باستانی، ناپدید شدند و دیگر خبری از آنها نشد، هنوز هم در هاله ای از ابهام است. بسیاری معتقدند آنها به دنبال طلای زمین بودند و بعد از مدتی از زمین رفته و تمام شواهد حضورشان بر روی زمین را نابود کرده اند. گروهی دیگر نیز بر این باورند که بین انواع مختل این بیگانگان باستانی، یک جنگ عظیم هسته ای رخ داده و بیشتر آنها و آثارشان، نابود شده اند. و بخش بسیاری این تئوری را پذیرفته اند که آن موجودات باستانی، هنوز هم در بین ما انسان ها هستند ولی در بعدی متفاوت و یا در دنیای زیرین، به حیات خود ادامه می دهند.

۱. هدف بیگانگان باستانی چیست؟

باستان شناسان با توجه به اتفاقات تاریخی بسیاری که به هیچ وجه قابل توضیح دادن نیستند، این موضوع را بیان می کنند که این حوادث نمی تواند بصورت طبیعی اتفاق افتاده باشد و یقیناً توسط موجوداتی قدرتمند، هدایت و رهبری می شدند. کارشناسان می گویند این موجودات نقش مهمی در تاریخ بشر ایفا کرده و می کنند. آنها واقعا به دنبال چه هستند؟ امیدورایم به دنبال هر چه که باشند، به صلاح انسان ها باشد نه به ضرر آنها.

منبع: toptenz.net

۵۷۰ قبیله بومی شناخته شده در حال حاضر در آمریکای شمالی وجود دارند که بیشتر آنها در کانادا و مکزیک ساکن هستند. بررسی ها به ما نشان می دهد که قدمت این قبایل به ۱۷۰۰۰ هزار سال قبل باز می گردد. این عدد بیانگر این است که این قبایل بطور حتم از تاریخ اساطیری عظیمی برخوردار بودند. قبایل مختلف بومی ای که زمانی در سراسر آمریکای شمالی وجود داشته و هنوز نیز وجود دارند، دارای تاریخچه ای غنی از غصه ها و داستان هایی بودند که در آن، حضور موجوداتی عجیب، بسیار به چشم می خورد. در ادامه به معرفی ۱۰ هیولای بومی آمریکای شمالی می پردازیم با ما همراه باشید.

۱۰. وندیگو:

وندیگو یا ویندیگو موجودی دیومانند و ترسناک و تخیلی در افسانه‌های سرخ‌پوستان آمریکا شمالی به‌ویژه آلگانکوئین‌ها است که در شمال شرق ایالات متحده و شرق کانادا زندگی می‌کنند. داستان‌های مربوط به وندیگو برای نخستین بار در سال ۱۶۳۶ از طریق مبلغان یسوعی که به کبک کانادا رفته‌بودند به گوش مهاجران اروپایی‌تبار آمریکا رسید.

در این افسانه‌ها آمده که انسان‌هایی که آدم‌خواری کنند تبدیل به وندیگو می‌شوند. آدم‌خواری از پرهیزه‌های بسیار بزرگ در میان آلگانکوئین‌ها بود و مردم این قوم معتقد بودند که در فصل قحطی، خودکشی یا مردن از گرسنگی، بهتر است تا این‌که شخص به آدم‌خواری روی بیاورد.

وندیگو در این داستان‌ها به شکل آدم‌هایی هستند که از قبر درآمده‌اند اما نمرده‌اند. سرعت حرکت آن‌ها بالا است، سیری‌ناپذیرند و همیشه دهانی خونین دارند. وندیگو با خوردن هر قربانی رشد بیشتری می‌کند و به این خاطر برخی وندیگوها بدنی غول‌پیکر و چندین بار بزرگ‌تر از بدن انسان معمولی دارند. وندیگوها همواره به دنبال قربانی‌های تازه می‌گردند و چون همیشه گرسنه‌اند اگر کسی را برای خوردن پیدا نکنند قسمتی از بدن خود را می‌خورند.

۹. پالتو سنگی ها:

پالتو سنگی ها با نام های مختلفی در فولکلور بومی آمریکای شمالی مانند “غول های سنگی” شناخته می شوند اما پیشینه همه آنها یکسان است. آنها انسانهایی قد بلند (شاید نژادی متفاوت از نسل انسان ها) هستند که دلیل نامگذاری آنها به پالتو سنگی این است که آنها یک لباس چرمی زخیم و بزرگ به تن می کردند تا بتوانند در برابر شمیر و تیر مقاوم باشند. در بعضی از داستان ها آنها نژادی هستند که با قبایل بومی می جنگند و در برخی دیگر از داستان ها، آنها موجوداتی هستند که به تنهایی زندگی می کنند و بوی زیربغل آنها بسیار زننده است.

بر اساس داستان ها، پالتو سنگی ها بعد از حمله به قبایل و کشتن ساکنین آن، قربانیان را با خود می برند تا بعدا آنها را بخورند. افسانه های بسیاری نیز می گوید آنها در واقع انسان های عظیم الجسه ای بودند که بعدها به هیولاهای گوشتخوار تبدیل شدند.

۸. دو چهره:

دو چهره را با ابرشرور داستان های بتمن اشتباه نگیرید. دو چهره افسانه ای، فولکلور بومی داستان های آمریکایی است که با نام های دیگری همچون Double-Faces و Sharp-Elbows نیز شناخته می شود. در داستان های قدیمی قبایل اوماها و سیوکس آمده است که دوچهره هیچ تفاوتی با انسان ها ندارد و بسیاری از آنها مثل انسان ها رفتار می کنند. اما صورتی دوم در پشت سرش دارد که برقراری تماس چشمی مستقیم با آن سر، باعث مرگ با ترس شدید و یا فلج شدن کامل بدن می شود. دوچهره ها هم زن هستند و هم مرد و قتل، تکه تکه کردن، آدمخواری و ترساندن کودکان از علایق آنهاست. در داستان های اساطیری اوماها آمده است که هدف این موجود، به قتل رساندن مادران باردار است و به همین دلیل باید از زنان باردار، بطور همیشگی مراقبت کرد.

۷. سینت هولو:

سینت هولو که با نام های دیگر مار شاخ دارد و روح مار نیز شناخته می شود، نوعی مار شاخ دار برقی در داستان های قدیمی قبیله چیکاسو (یکی از معروف ترین قبایل سواحل شرقی آمریکای شمالی) می باشد. این مار بسیار خطرناک است و ممکن است شما را برکه ای بکشاند و بکشد. اما یک راهنمای معنوی قدرتمند نیز هست که بر افراد سالک ظاهر می شود و به آنها قدرت معنوی می دهد. این مار دشمن اصلی ارواح تندر است که منبع رعد و برق در داستان های سرخپوستی هستند که به کمک صاعقه خود، می توانند سینت هولو را بکشند.

۶. انیات:

انیات که به دست خشک، انگشت خشک و آنیاتا نیز شناخته می شود، یک شبح / هیولا در ظاهر انسان ولی زامبی است که یک دست آن، نوعی حالت سوختگی و تکه تکه شدگی دارد که حالتان را هم می زند. این موجود عجیب بد دست، در مناطق متروک ظاهر می شود تا مردم را بترساند (در داستان هایی نیز، این موجود تنها یک دست متحرک چندش آور است). داستان های دیگر درباره این موجود، این را به ما می گویند که او فقط افراد بدذات را مجازات می کند، مخصوصاً کسانی که درباره مردگان بدگویی کنند. هرکس انگشت و دست این شخصیت را لمس کند و یا اگر او کسی را لمس کند، آن شخص به سرعت خواهد مرد و اگر جان خود را از دست ندهد به بیماری های لاعلاج مبتلا شده و کور می شود.

۵. زن سبد دار:

زن سبددار که به نام های زن غول، tsonoqua و Axwadus نیز شناخته می شود. یک زن غول سبد دارد در داستان های افسانه ای بسیاری از قبایل شمال غربی آمریکای شمالی مانند قبایل سالیش و تلینگیت است. این زن، انسان ها بویژه بچه های بازیگوش و بی احتیاط را شکار می کند و آنها را در سبد عظیم خود می گذارد و وقتی به قلمرو خود رسید، آنها را می خورد. خوشبختانه او زیاد سریع نیست و عموماً بیشتر طعمه هایش از دست او فرار می کنند.

۴. Flying Head (سر پرواز):

سر پرواز کننده که با نام های دیگری همچون سر بزرگ و گردباد در داستان های قبایل عشایری ساکن نیویورک وجود داشت، یک سر بزرگ با چشمانی آتشین و موهایی درهم بود که می توانست به کمک هوا پرواز کند. ریشه شخصت سر های پرواز کننده در هر داستانی که در هر قبیله نقل می شود متفاوت است. در داستانی سر جدا شده یک قربانی رشد می کند و به این شخصیت تبدیل می شود، در داستانی دیگر این سر همان جسم افراد مرده است که به زندگی بازگشته و در داستانی دیگر، آنها پیرمرد های قبایل بودند که توسط جوانتر ها کشته شدند و در مرداب انداخته شده و بعد ها سرشان بصورت اعجاب آوری به زندگی بازگشته است. این شخصیت همیشه گرسنه است و به دنبال غذا می گردد، اما گاهی اوقات انگیزه هایی مانند آزار رساندن نیز داشته است.

۳. کوتوله های آدمخوار (Teihiihan):

کوتوله های دورف آدمخوار که به “آرپاهو” نیز معروف اند، موجودات کودک شکل آدمخواری هستند که بصورت گروهی در دشت ها ساکن بوده و هدفشان کشتن و خوردن انسان ها است. این موجودات هم اندازه کودکان نونهال بودند اما از انسان ها قوی تر و خشن تر بوده و معتقد بودند که تنها راهی که می تواند آنها را به سعادت برساند، مرگ در جنگ است.

در داستان های مختلف، اشکال و قدرت های متفاوتی را برای کوتوله ها ترسیم کرده اند. در داستانی آنها بال دارند، در داستانی دیگر آنها تنها یک چشم دارند، برخی از قبایل نیز معتقد بودند که آنها می توانند نامرئی بشوند. اینطور که در افسانه ها آمده است، نژاد کوتوله های آدمخوار در یک جنگ باستانی با قبیله آراپاهوس و سایر قبایل متفق بومی آمریکا، بطور کامل نابود شدند.

۲. خرس سفت و سخت:

یکی از جالب ترین موجودات بومی آمریکای شمالی، خرس سفت و سخت است که شاید یک خرس عظیم نخستین باشد یا یک ماموت پشمالوی باستانی. اما گوشت خوار بودنش و شکل ظاهری عجیب و غریبش، تئوری ماموت بودن این موجود را زیر سوال می برد. این خرس آدمخوار که به اندازه یک فیل است، می تواند درختان را نیز از جای خود در بیاورد.

۱. اوگوپگو:

یکی از ماندگار ترین و دوست داشتنی ترین افسانه ها مربوط به هیولاهای دریایی است. این موجودات تقریبا در هر قاره و در هر فرهنگی وحود دارند که معروف ترین آنها، هیولای دریاچه های کانادا به نام اوگوپگو می باشد. اوگوپگو هیولایی افسانه‌ای شبیه به مار با ۵۰ فوت ارتفاع است که در اعماق دریاچه اوکاناگان در بریتیش کلمبیا زندگی می‌کند. اوگوپگو در واقع هیولا نیست، او روح دریاچه اوکاناگان است که از آن محافظت می کند و در مواقعی خود را به انسان ها نشان می دهد. مرمان باستانی این منطقه بر این باور بودند که این موجود، خدای آب ها است و اگر می خوهید از دریاچه عبور کنید، باید حیوانی را در آن قربانی کنید تا این موجود با شما کاری نداشته باشد.

منبع: toptenz.net

ثور (به انگلیسی: Thor) یک شخصیت خیالی ابرقهرمان در کتاب‌های کامیک منتشر شده توسط مارول کامیکس است. این شخصیت توسط نویسنده / ویراستار استن لی خلق، و به وسیلهٔ نویسنده لری لیبر تکمیل، و توسط جک کربی به تصویر کشیده شد. این شخصیت با الهام از ایزد آذرخش در اساطیر اسکاندیناوی با همین نام ساخته شده‌است. او یکی از اعضای ثابت تمام گروه‌های ابر قهرمان انتقام‌جویان بود.

ثور اودینسان یکی از برترین خدایان اساطیر نورس است که از معروفیت بسیار بالای برخوردار است و به لطف کریس همسورث و دنیای سینمایی مارول، در این چندساله به شهرتی جهانی دست پیدا کرده است. نسخه مارولی ثور بسیار معروف تر و جذاب تر از نسخه اساطیری این شخصیت است. اما این دو نسخه تفاوت های بسیاری با یکدیگر دارند که کمتر کسی آنها را می داند. در ادامه به بررسی ۵ تفاوت و ۵ شباهت ثور در دنیای کمیکی/سینمایی مارول و اساطیر اسکاندیناوی می پردازیم.

شباهت: هر دو دارای میولنیر هستند:

میولنیر یک سلاح باستانی و سلاح اصلی ثور در اساطیر نورس است که مارول نیز همین سلاح را به بهترین نحو در کمیک های خود معرفی کرده است. سرچشمه این سلاح در دنیای مارول و اساطیر از زمین تا آسمان با هم تفاوت دارد ولی از نظر قدرت تفاوت زیادی ندارند. این سلاح هسته ای، در دنیای مارول به دستور اودین و توسط ایتری که یک دورف است بوسیله فلز اورو (Uru) ساخته شده است.

در روایت‌های اسطوره‌ای منشأ ساخت این چکش در اسکالدزکاپارمال، دومین بخش از مجموعه متون ادای منثور اثر اسنوری استورلوسون یافت می‌شود. در این داستان لوکی مصروع و در یکی از غش‌هایش موهای زرین سیف همسر ثور را می‌برد و با بازگشت به حالت عادی از ترس ثور از دو دورف زرگر به نام‌های بروکر و ایتری (یا سیندری)، پسران ایوالدی می‌خواهد که طلا را طوری شکل دهند که به خوبی تارهای موی سیف شوند و چنان سحر و جادویی در آن بکار برند که بر روی سر او شروع به رشد کنند. در ادامه داستان ایزدان دو دورف زرگر دیگر می‌یابند تا با دورف‌های لوکی به رقابت پردازند و لوکی شرط می‌بندد که اگر آنان برنده شوند حاضر است سر خود را بدهد. سپس این دورف‌ها گرازی طلایی برای فریر و حلقهٔ بزرگی از جنس طلا به نام دروپنیر برای اودین که در طول نه روز، هشت حلقهٔ جدید همانند خود می‌ساخت و چکشی برای ثور می‌سازند که بعد از پرتاب به دست پرتاب‌کننده بازمی‌گردد. در این بین لوکی به شکل پشه‌ای در می‌آید و پلک چشم دورف‌ها را برای موفق نشدن نیش می‌زند. بر اثر نیش پشه خون از چشم بروکر جاری می‌شود و به دلیل پاک کردن چشمش به اندازه کافی وقفه در دمیدن او ایجاد می‌شود. اما در انتها آنان در کار خود موفق می‌شوند و تنها بر اثر نیش پشه دستهٔ چکش ثور کوتاه می‌شود. دسته چکش کوتاه‌تر از چیزی شد که دو برادر دورف انتظار داشتند و بدین سبب چکش را تنها توسط یک دست می‌توان در اختیار گرفت.

تفاوت: ثور اساطیر نمی تواند پرواز کند:

ثور اساطیری نمی تواند پرواز کند، نه توانایی پرواز را دارد و نه می تواند به کمک میولنیر این کار را انجام دهد. اما ثور دنیای مارول می تواند به کمک میلنیر پرواز کند و در دوره ای نیز بدون این سلاح قادر به پرواز کردن بود. جالب است که بدانید هم در اساطیر و هم در کمیک های مارول، ثور زمانی که می‌خواهد خود و دوستانش را به هر جایی در دنیا منتقل کند از ارابه‌ای که دو بز جادویی به نام‌های تانگریسنی و تانگنوست آن را می‌رانند استفاده می‌کند. او همچنین با قدرت زیادش قادر است اجسام را از به خارج از جو زمین پرتاب کند.

شباهت: هر دو دارای خانواده هستند:

جک کربی و استن لی تمام تلاششان را کردند که طیف وسیعی از خدایان نورس را وارد کمیک های مارول کنند و در این راه موفق هم بودند. ۹۰ درصد شخصیت های اساطیری که به ثور مربوط می شوند، در دنیای مارول نیز حضور دارند. برای مثال همسر ثور سیف و مادر خوانده اش فریا یا بردارش بالدر و لوکی. کمیک های مارول حتی خانواده ای به مراتب گسترده تر برای ثور بوجود آورد که می توان به معشوقه جدید ثور، جین فاستر اشاره کرد.

تفاوت: ثور اساطیر زشت است:

دنیای مارول مخصوصا MCU شکلی جدید از ثور را به جهانیان معرفی کرد. کریس همسورث کسی است که نقش ثور را در دنیای سینمایی مارول بازی می کند. در این دنیا ثور شخصی است با چشمان آبی، صورتی زیبا، بدنی عظلانی و دختر کش که دل هر کسی را می رباید و کریس همسورث به بهترین وجه از پس این نقش بر آمده است. اما ثور باستانی با ثور کمیک از زمین تا آسمان فرق می کند و می توان او را در یک کلام، زشت خطاب کرد. ثور اساطیری دارای چشمانی قرمز، موهایی قرمز و ریشی گندمی شلخته است. برخی از منابع از این هم فراتر رفته اند و می گویند ثور اساطیر دارای ظاهری خوک مانند بوده و به دلیل نبرد های دائمی با غول ها، صورتی بسیار زمخت و چروکیده داشته است.

شباهت: هر دو به ندرت از سلاح های متفاوت استفاده می کنند:

در دنیای سینمایی مارول شاهد این بودیم که به ندرت پیش می آمد ثور بخواهد از تسلیحات متعدد و یا کلاهخود استفاده کند و تنها در فیلم ثور رگناروک و صحنه حماسی نبرد با هالک شاهد این بودیم که ثور از کلاهخود و شمشیر استفاده می کند. در اسطیر باستانی نیز همینطور است و هیچ وقت ثور باستانی را با سلاح های متعدد نمی بینید. تنها چیزی که می بیند میولنیر است و بس.

تفاوت: گروه سه جنگجو در اساطیر وجود ندارد:

بیشتر طرفداران دنیای کمیک با گروه سه جنگجو در دنیای سینمایی مارول آشنا شده اند و افراد بسیاری نیز بر این باور هستند که این سه شخصیت در داستان های اساطیری ثور نیز وجود دارند اما اینطور نیست. سه جنگجو سه شخصیت به نام های فاندرل، هوگن و ولستاگ هستند که از دوستان ثور و جزئی از بهترین مبارزان سگارد می باشند. این سه شخصیت در سال ۱۹۶۵ توسط استن لی و جک کربی خلق شدند و قبل از آن در اساطیر وجود نداشتند. این سه شخصیت در سری فیلم های ثور حضور داشتند و در فیلم ثور رگناروک، هر سه آنها به دست هلا (الهه مرگ و خواهر ثور) کشته شدند.

شباهت: هر دو مار میدگارد را بلند کرده اند:

بیشتر ابرقهرمانان کمیک به راحتی می توانند اجسامی به وزن ۱۰۰  و یا هزار تن را بلند کنند. اما هیچ کدام از ابرقهرمان کمیکی تا به امروز به اندازه ثور و سوپرمن در این کار موفق نبوده اند. مار میدگارد فرزند لوکی و دشمن شماره یک ثور چه در اساطیر و چه در دنیای کمیک است. در دنیای کمیک ثور موفق شده است مار میدگارد را که ابعاد آن در تا دور زمین را دربر می گیرد، بر روی دستان خود بلند کند. ناگفته نماند که وزن مار میدگارد در این زمان چیزی بین سه تا شش سیکستیلیون تن وزن بوده است.

ثور دنیای اساطیری را نیز از نظر قدرت می توان با نسخه کمیکی آن برابر دانست. در دنیای اساطیر ثور به لطف کمربند جادویی خود که مگینگیارد نام دارد، در حال ماهیگری بود که وارد نبردی با مار میدگارد می شود و او را از اعماق آب بیرون می آورد و با او به نبرد می پردازد.

تفاوت: ثور کمیک هیچ وقت لباس عروس را نپوشیده است:

این ماجرا یکی از جذاب ترین و دوست داشتنی ترین بخش داستان های اساطیری ثور می باشد. اول به بررسی داستان لباس عروس ثور در اساطیر می پردازیم. افسانه یافتن چکش گم شده ثور از داستان‌های طنزآمیزی است که در یک ادای شعری بیان شده و بازگوکننده نبرد ثور با تریم، پادشاه یوتون‌ در سرزمین یوتون‌هایم است. تریم میولنیر را می‌دزدد و آن را در اعماق زمین مخفی می‌کند و بدون چکش ثور، ایزدان را امنیتی نیست. ایزدان لوکی را به جستجوی میولنیر می‌فرستند و لوکی با این خبر بازمی‌گردد که تریم چکش را مخفی کرده و تنها به شرطی که ایزدان فریا را به عنوان عروس نزدش بفرستند چکش را بازمی‌گرداند. با شنیدن خبر لوکی دربارهٔ چکش ثور، آشفتگی بزرگی در آسگارد پدید آمد و فریا چندان خشمگین شد که گردن‌بند خود را از خشم پاره کرد. پس هایمدال فرزانهٔ آسگارد تدبیری اندیشید و چاره کار را در آن دید که ثور در لباس عروس به جای فریا به سرزمین یوتون‌هایم برود و لوکی او را به عنوان ندیم همراهی کند. زمانی که ثور به شکل عروس و با چادری به سرزمین غولان رسید، غول‌ها در سودای ورود فریا به شادمانی پرداختند و جشن عروسی بزرگی برپا شد.

در طول جشن، عروس نو رسیده (ثور) به هنگام خوردن شام یک گاو نر، هشت ماهی آزاد و سه جام بزرگ می‌انگبین نوشید و تریم و دیگر غولان از اشتهای این عروس شگفت‌زده شدند. در این بین لوکی عذری احمقانه آورد و گفت که عروس به سبب هیجان وصلت با شاه غولان، نه شبانه‌روز نخفته و چیزی نخورده و برای عروسی خود روزه گرفته‌است. هنگامی که تریم نگاهی زیرچشمی به زیر تور عروس انداخت، با چشمان آتشین فریا (ثور) مواجه شد. تریم بار دیگر از لوکی خواستار توضیح شد، و لوکی در جواب گفت: فریا به قدری از عروسی خود هیجان زده شده که در پوستش نمی‌گنجد. زمانی که لحظه انجام مراسم فرا رسید غولان چکش ثور را بر طبق وعده‌ای که داده بودند در دامان عروس نهادند و ثور با دست یافتن به چکش، تغییر چهره داد و تریم و تمام غولان حاضر در تالار را در دمی نابود کرد و پیروزمند همراه با لوکی به آسگارد بازگشت. لازم به ذکر است که این اتفاق به هیچ وجه در دنیای کمیک نیفتاده است و ثور هرگز در دنیای کمیک، اینچنین لباسی به تن نکرده است.

شباهت: هر دو کارهای بدی انجام داده اند:

قانونی وجود دارد که می گوید. هیچ ابرقهرمانی نمی تواند برای همیشه خوب باشد.ثور یک جنگجوی بی همتا است، بنابراین در بعضی مواقع به دلیل عدم آگاهی و یا عصبانیت از کوره در می رود و کارهایی بسار بد و ناگوار انجام می دهد. برای مثال ثور در کمیکی مردی رادیواکتیوی را به داخل کشور چین انداخت و باعث مرگ میلیون ها نفر شد و یا در دوره ای با هیتلر همکاری می کرد تا استالین را به قتل برساند. برای آشنایی بیشتر با کارهای بد ثور می توانید به مقاله « ۱۰ اشتباه و کار بد ثور در دنیای کمیک » مراجعه کنید.

اوضاع ثور در دنیای اساطیر نیز دست کمی از دنیای کمیک ندارد. ثور مسئول قتل عام هزاران غول است. بسیاری از این غول ها بی آزار بودند و هیچ کار بدی انجام نداده بودند. ولی متاسفانه ثور از غول ها بدش می آید و برای سرگرمی و نشان دادن قدرتش، آنها را می کشد و یا شکنجه می دهد.

تفاوت: ثور اساطیر در رگناروک برای همیشه مرد:

هیچ ابرقهرمان معروفی نیست که نمرده باشد و هیچ ابرقهرمان معروفی نیست که حداقل یکبار بعد از مرگش دوباره زنده نشده باشد. این قضیه برای ثور نیز صدق می کند. در دنیای کمیک ثور پس از نبردی سهمگین در رگناروک، جان خود را از دست می دهد اما مدتی بعد دوباره به زندگی باز می گردد. در دنیای سینما و در سری سوم فیلم ثور نیز که به رگناروک معروف بود، ثور جان خود را از دست نداد و موفق به نجات جان مردم آسگارد نیز شد. اما در دنیای اساطیر در روز راگناروک سرانجام دفتر زندگی ثور بسته می شود و ثور سرانجام یورمونگاند را می‌کشد اما خود بر اثر زهر این مار جان می‌سپارد.

منبع: CBR

تمدن چین باستان یکی از کهن‌ترین تمدن‌ های تاریخ است که در سواحل حاصل‌خیز رود زرد که در دشت شمال چین جاریست شکوفا شد. یافته‌های باستان‌شناسی نشان می‌دهد که انسانهای نخستین از ۲٫۲۴ میلیون تا ۲۵۰ هزار سال پیش در چین سکونت داشتند. چین دارای یکی از شکوفاترین تمدن های تاریخ و دارای تاریخی بزرگ و اساطیری است. با ما همراه باشید تا با تعدادی از موجودات اساطیری فانتزی چینیان باستان آشنا شوید.

۱. اژدهای چینی:

اژدهای چینی جانوری افسانه‌ای در اسطوره‌شناسی چینی و فولکلور چینی است. اژدهاهای چینی چهره‌های گوناگونی جانورمانندی دارند که از آن میان می‌توان به لاکپشت (بی‌شی)، ماهی (چی‌ون)، و آفرینده‌های تخیلی اشاره کرد؛ با این همه بیشترین چهره‌ای که برای نمایش دادن آنها بکار رفته یک جاندار مارمانند است که چهار پا دارد. به باور سنتی، اژدهاهای چینی نیروهای خوش‌شگون و پرتوان را نمادینه می‌کنند که از آن میان می‌توان کنترل بر آب، بارش باران، طوفان و سیل را نام برد. اژدها هم چنین نمادی از نیرو، توان و بخت نیک برای مردمی است که سزامند آن هستند. با این نگاه بود که امپراتور چین اژدها را به عنوان نمادی از نیرومندی و پایداری خود به کار می‌گرفت.

۲. ارواح خبیث:

آنها بسیار قدرتمند و خطرناک هستند و قصد دارند بر تمامی دنیا حکومت کنند. بیشتر آنها مرگ را برادر خود می دانند و بر این باورند که انسان ها موجودات ترسو و ضعیفی هستند. ارواح خبیث، حکومتی هولناک ایجاد می‌کنند. تمام خباثت‌های دنیا به گردن آنهاست. خشونت، تهاجمی بربرگونه، شبیخون، خروج، مجازات، حبس، از دست ‌دادن دام‌ها و محصولات، فساد و دروغ‌پراکنی، همگی در میان زشت‌کاری‌های نفرت‌انگیز آنان قرار دارند. آنها کانون خانواده‌ها را ویران می‌کنند، هرج و مرج اجتماعی می‌پراکنند و شکست می‌آورند. مریدان شیطان همه چیز را نابود خواهند کرد. اما در محدوده بیماری‌ها، گستره نفوذ مهلک آنها بسیار بزرگ‌تر است. در اساطیر چینی باور بر این بوده که حضور اژدها باعث دوری ارواح خبیث می شود.

۳. ققنوس سرخ:

ققنوس سرخ یا پرنده سرخ، در اساطیر چین نماد جنوب و مورد نیایش بود. ققنوس بعدها جای خود را به قرقاول داد. این پرنده در نقش‌ها دارای منقار خمیده، پنجه بلند و تیز به شکل پرندۀ شکاری بود. این پرنده یاری دهنده کشاورزان مزارع خشک جنوبی به شمار می آمد. از آنجا که این پرنده به رنگ شنگرف (شنگرفی) است، به وی پرنده شنگرف نیز گفته می شود.

۴. هولی جینگ:

هولی‌جینگ (به چینی: 狐狸精) در اسطوره‌شناسی چینی به ارواح روباه‌هایی گفته میشود که شبیه به اجنه‌های اروپایی هستند، هولی‌جینگ امکان ارتباط با ارواح خوب و بد را دارد. در اسطوره‌شناسی چینی اعتقاد بر این است که هر چیزی قادر است به اشکال انسانی درآید، به قدرت جادویی و جاودانگی دست پیدا کند، به شرطی که آنها دریافت انرژی کافی داشته باشند. نوع کره ای و ژاپنی هولی جینگ نیز وجود دارد که به گونه کره ای آن گومیهو (구미호) و به نوع ژاپنی آن کیتسونه (kitsune) می گویند

۵. فرشته مرگ:

این موجود که همون عزرائیل خودمون هستش. در اساطیر چینی بیشتر در حالت گوزن ظاهر می شود. هدف فرشته مرگ، برقراری نظم میان زندگی و مرگ، و مسیری برای رسیدن به جهان آخرت است.

۶. خرگوش یشمی:

خرگوش یشمی، خرگوشی بود که در ماه زندگی می کرد. بر اساس افسانه ها، خرگوش یشم، همراه و یار الهه شانگو بود. داستان از آنجا شروع شد که یک پیرمرد  غذا درخواست کرد. در آن زمان، موجودات جنگل، میمون، سمور، شغال، و خرگوش از روی بخشندگی به او اعطا شد. به منظور کمک به مرد، میمون میوه آورد، شغال یک ظرف شیر آورد، و بقیه ماهی های مرده برکه را جمع کردند. و خرگوش که خیلی باهوش نبود و چمن می خورد، خودش را به پیرمرد بخشید. ولی پیرمرد او را نکشت و در عوض ماهیت خود را آشکار ساخت. او خدای ساکرا بود. بعدها او خرگوش را به ماه برد تا از او قدردانی کند. (تاریخ ما)

۷. پانگو:

اسطوره آفرینش پانگو یا پان گو، مفصلترین اساطیر آفرینش چینی است که وجود دارد. این اسطوره را در کتاب‌هایی که در سال‌های ۲۰۰ تا ۵۰۰ پس از میلاد نوشته شده‌است، می‌توان یافت. درونمایهٔ اصلی این اسطوره، پیدایش نظم از بی‌نظمی و تداوم نظم است. پانگو به شکل کوتوله‌ای از تخم‌مرغ ازلی زاده شد و چون تخم شکافت، بخش‌های سخت و مات آن به زمین و بخش‌های نرم آن به آسمان بدل شد. پانگو نخست ایستاد و آسمان و زمین را جدا از هم نگه داشت تا آنکه به شکل استوار امروز درآمدند و عالم را نظم بخشید.

۸. نوا خالق:

در اساطیر و افسانه های چین باستان، نام یک ایزدبانو است که برترین و بهترین ایجادکننده یا سازندهٔ نوع بشر شناخته می‌شود. او همچنین ترمیم‌کنندهٔ دیوار آسمان یا بهشت است. در اعصار بعدی این ایزدبانو در همراهی با پانگو یا یوهاونگ(ایزدی دیگر از ارباب انواع در چین) به عنوان پدیدآورندهٔ ویژگی‌های نیک در نوع بشر شناخته شده‌است. نیو کوآ یکی از سه شخصیت برجسته، یعنی سه نفر اعجوبه‌های فرهنگ ساز چینی است. بعدها حتی خواستند که این سه نفر را به یک نفر تبدیل کنند تا اصالت انسانی آن‌ها سزاوارتر به نظر برسد.

۹. هشت فناناپذیر:

نام هشت فرد یا به‌عبارت بهتر، «شیان» (جاودانه، نامیرای) افسانه‌ای در اساطیر چین است. قدرت هر یک از این هشت نفر، قابلِ انتقال به ۸ ابزار یا شیء مخصوص (法器) است که می‌تواند به فرد دیگری، زندگی ببخشد و شیطان را نیز نابود کند. به این هشت ابزار باهم، «هشت جاودانهٔ پنهان» (暗八仙) گفته می‌شود. بیشتر این هشت نفر در دوران حکمرانی دودمان تانگ یا دودمان سونگ زاده شده‌اند و بسیار مورد تکریم تائوئیست‌ها هستند و یکی از عناصر محبوب و مشهور فرهنگ چینی به‌حساب می‌آیند. گفته می‌شود این هشت نفر، در یک گروه پنجگانه از مجمع‌الجزایر در دریای بوهای زندگی می‌کنند که «جزیرهٔ کوهستان پنگ‌لای» را هم شامل می‌شود. اسامی این هشت نفر چنین است: هی شیانگو، کائو گوجیو، لان کایخه، لو دونگ‌بین، هان شیانگ‌زی، ژانگ گولائو، ژونگلی کوآن.

۱۰. شن نونگ:

او امپراتور افسانه‌ای چین و قهرمان فرهنگی این کشور در اسطوره‌های چینی است. چنین پنداشته می‌شود که پنج هزار سال پیش می‌زیسته و به چینیان باستان کشاورزی را آموخته است، بر این پایه نام وی معنای کشاورز خدایی را می‌دهد. جز اینکه او به چینیان باستان کشاورزی را آموخته، وی بدانها کشت غلات را برای خوردن و پرهیز از کشتن جانوران را به چینیان پند داده است.

    در ایران کهن و باستان مانند هر جای دیگر جهان آن دوران،  اولین پیکره‌ هایی که ساخته شدند،  نمونه‌ های کوچک گلین از زنان باردار و حیوانات بودند،  آنها بازتابی از اعتقاد بنیادین پرستش باروری و طبیعت حساب می شدند.  شکل‌ های الهه مادر یا ربه النوع باروری‌،  از پیکره‌ های نیمه‌ طبیعی نما،  با سینه‌ها و شکم و کپل‌ های بسیار حجیم،  نشانه‌ های بارز و مؤکد باروری‌ را شامل بودند.  وجود این آثار نشان از موقعیت اجتماعی و خاص زن در آن تمدنها می باشد،  از سوی دیگر دلالت بر تلقی‌ انسان‌،  از جایگاه کیهانی نیروی مونث در نظام هستی است.  هم‌ چنین شباهت‌ های طبیعی بین نیروی‌ حیات‌ بخش زن و زمین،  سبب یکی پنداشتن این دو نیرو گردیده بود،  و زن تبدیل به نمادی از مادر- کبیر،  به‌ معنای مادر تمامی جهان هستی شد.  این‌ قدرت اسطوره‌ ای را در تمامی جوامع بدوی آغاز عصر کشاورزی،  به خصوص در پیکرک‌ های الهه مادر،  و نقوش برگرفته از این تفکر،  در آثار به جای مانده از آن دوران‌ دیده می شود.  با توجه به تمامی این تفاصیل،  می‌توان نتیجه گرفت،  که در جهان ‌بینی پیش از تاریخ ایران، ابر انسان زن بوده است،  نه مرد.

نام الهه های ایران

   *  خشاتریا خدای جنگ آور بود،  به ایرانیان فنون نبرد و ساخت جنگ افزار را یاد می داد،  و به آنها می آموخت در برابر مهاجمان چگونه از خود دفاع کنند.

   *  بزرگترین و قدرتمندترین الهه ها در ایران باستان میترا بود،  میترا یا مهر به همان معنایی به کار می رفت،  که امروزه بکار می رود،  واژه مهربان به معنای شخصی که نگهدار مهر است،  امروزه نیز بکار می رود.

   *  آناهیتا الهه بارندگی و رویش و زایندگی بود،  که به اراده و تدبیرش باران فرو می آمد،  رودها به جریان می آمدند،  گیاهان می روییدندف  و حیوانات و انسانها زاد و ولد می کردند،  رحمت آناهیتا شامل تمام موجودات زنده می شد،  و از این جهت یک ذات مقدس برای تمام ایرانیان بود.

   *  خشاتریا خدای جنگ آور بود،  به ایرانیان فنون نبرد و ساخت جنگ افزار را یاد می داد،  و به آنها می آموخت در برابر مهاجمان چگونه از خود دفاع کنند.

   *  آذر حرارت و گرمی آفرین بود،  چون انسانها را دوست می داشت با حرارتش خانه های آنان را گرم می کرد،  گوشت را می پخت و اهریمن ها و حیوانات موذی را از آنها دور می کرد.

   *  ایندراالهه خشم و قهر  بود،  به نیروی خویش زمین و آسمان را از یکدیگر جدا می کند،  و همه جا را وسعت می بخشد،  فرمانروای طوفانها و رودهاست،  با روشنایی خویش تاریکی ها را از میان می برد،  و گاهی با گرز آهنین خود کوهها را می شکافد،  و گناهکاران را کیفر می دهد.

   *  وایو ایزد بانوی باد و طوفان بود،  همه چیز را در هم می‌ شکند،  آوایش رعد آساست،  چون پیش می تازد به آسمان می رسد،  و ابرها را افروخته می سازد،  و چون به زمین جولان می کند،  توده غبار را بر آسمان بر می انگیزد.

   جالب:  مانفرد مایر هوفر،  در مقاله ریشه شناسی و کهن ترین شواهد نام میترا،  پس از بحثی فاضلانه درباره معانی خورشید و پیمان برای میترا،  حتی واژه متررا نیز مشتق از نام میترا می داند و «mi-tra» را ابزار اندازه گیری معنا می کند،  که «ma» به معنای جدید پیمان از آن ریشه گرفته است،  (“متروس” یونانی به معنای اندازه و اندازه درست هم از این ریشه است).  اما در غرب نام مهرگاه برابر ایزد خورشید دانسته شده،  و گاه کنار خورشید،  و در تصاویر و نقش برجسته ها در حال برگزاری بزم مقدس دیده می شود،  و سپس با گردونه خورشید و همراه با آن به عرش اعلی صعود می کند.

      در مقاله بالوتا بنام،  مهرپرستی در کتیبه های داشی،  نوشته شده که در داشی کشور رومانی،  میترا پیوسته دارای القاب «خورشید شکست ناپذیر»، «خدای خورشید شکست ناپذیر»، «خدای قادر مطلق شکست ناپذیر»، «ایزد آفریدگار»، «چشمه جاوید» و همانند آن بوده است،  و حتی دوبار برای صفت قادر مطلق از واژه «نبرزه» که همان «نبرده» به معنای دلیر پارسی استفاده کرده اند.  پس نویسنده ناچار به ریشه ایرانی این ایزد اقرار می کند،  ضمن اینکه برای ما روشن می شود،  که در برخی جا های غرب،  میترا برابر با خورشید،  ولی در همه جا آفریدگار است،  حال آنکه در اوستای ایرانی،  مهر آفریده یا هورامزدا است.  یک بار در مهریشت ۱ اهورامزدا به زرتشت می گوید:  مهر را در شایستگی نیایش برابر با خودم آفریدم،  و در جایی دیگر مهر آشکارا «آفریده  اهورامزدا» خوانده می شود،  در پایان یشت،  خورشید و مهر از همه جدا نام برده می شوند.