شناخت افراد بوسیله رفتارشان

آیا می دانید اگر شخصی با صدای بلند و گرم صحبت کند به گوش شما خوش می آید یا اگر شخصی از کلمات ادبی و متفاوت استفاده کند، سایرین شیفته صحبت های او میشوند ؟

این مقاله حاصل تلاش آلبرت مقبانین در رابطه با حرکات و ژستهای متفاوت شما در شرایط مختلف می باشد. با پی بردن به این نشانه ها می توانید به سادگی متوجه شوید که در ذهن مخاطبتان چه می گذرد؟

صورت :

بعد از چشم ها تاثیر گذارترین نقطه در چهره هر شخص فیگور صورت می باشد. مثال:

در حین یک ملاقات برای اینکه نشان دهید از این ملاقات رضایت دارید، یک لبخند زیبا بر لب داشته باشید. اما مواظب باشید در این کار افراط نکنید.

برای مثال: در تمام دقایق یک ملاقات نخندید، اجازه دهید مخاطبتان چهره تان را بدون خنده نیز مشاهده کند.

چشم ها :

با کمک چشمهایتان می توانید یک رابطه مستقیم و آزاد را با مخاطب برقرار کنید. به چشم های مخاطبتان نگاه کنید اما نه اینکه زل بزنید و در تمام دقایق نگاه های او را دنبال کنید زیرا در این صورت دید مثبتی را از خود به طرف مقابلتان منتقل نمی کنید.

به طور نرمال و معمولی به چشم های طرف مقابل خود نگاه کنید. هیچ گاه چشم هایتان را به زمین ندوزید یا اینکه به پاهای خود یا شخص مقابل زل نزنید زیرا این کار بیانگر کمبود اعتماد به نفس و نمایانگر خجالتی بودن شماست .

حرکات متنوعی که با دستها انجام می شود:

دستها تنها نقاطی هستند که می توانند حرکات بسیاری را انجام دهند مثلا: حرکات تند و اضطراب آوری داشته باشند یا اینکه آرام باشند یا مدام باز و بسته شوند یا …..

افرادی که اضطراب و استرس زیادی دارند، معمولا حرکات تند و سریعی را در دستهایشان می بینیم. شخصی که مدام انگشتان دستش را باز و بسته می کند نشانه بارزی از معذب بودن و کم رو بودن اوست.

حرکاتی که انجام می شود و نشان از خسته شدن مخاطب از صحبت های مطرح شده می باشد:

صحبتی در جریان است که برای شما جالب نیست اما بخاطر شرایطی که دارید نمی توانید آنجا را ترک کنید.

مثال: شما در یک جلسه خسته کننده در محیط اداری خود هستید و بخاطر موقعیت شغلی خود مجبور به ماندن و گوش دادن به صحبت های رییس و همکاران خود هستید.ئچه حرکاتی را از خود بروز می دهید؟ شما ناخودآگاه و به طور متناوب پاهای خود را تکان می دهید، یا به طور ناخودآگاه به صورت شخصی زل می زنید یا به پوشه ای که پیش رویتان است یا بطری آبی که کنارتان است یا …

اما موقعیت ایده آل در ملاقات ها چه حالتی است؟ حالتی که خسته کننده و مضطرب به نظر نرسد؟ هنگامی که بر روی مبل یا صندلی می نشینید خود را رها نکنید بلکه حالت رسمی را حفظ کنید برای مثال یک پای خود را بر روی دیگری بندازید و با چهره ای معقول بنشینید نه چهره مضطرب یا کم رو. دستان خود را بر روی پاهای خود بگذارید تا از حالت آویزان بودن آنها جلوگیری کنید.

یا اگر برای این دیدار مضطرب هستید و دستان شما لرزش دارند، لرزش دستان خود را از نگاه مخاطبتان مخفی کنید.ئخیلی زود و سریع با مخاطب خود رابطه دوستانه ای برقرار نکنید حتی اگر او این رویه را در پیش گرفته باشد. با لحنی کاملا رسمی و مودبانه در طول ملاقات صحبت کنید. فاصله ۶۰ سانتی متری را نیز حائل بین خود و شخص مقابل قرار دهید نه خیلی نزدیک او بنشینید نه خیلی دور.

اکنون به رفتارهای اغوا کننده می پردازیم :

اغوا کننده بدین معناست: شما با رفتاری که در پیش می گیرید قصد فریفتن شخص مقابلتان را دارید.

اگر یک خانم در جلسه ای حضور داشته باشد و تمایل به برقراری رابطه نزدیک تری با یکی از همکاران مرد خود داشته باشد، رفتارهایی را انجام می دهد که باعث جلب نظر آن فرد و همینطور اغوا کردن او بیانجامد. برای مثال:

با موهای خود بازی می کند و به نوعی قصد نمایش دادن موهای خود را دارد و در حین این کار یک لبخند نیز بر لب دارد. اگر می خواهید مدیر عامل خود را تحت تاثیر قرار دهید و توجه او را به خود جلب کنید در طول جلسه ای که رییس شما سخنرانی می کند تمام صحبت های او را با سر تایید کنید و در بعضی لحظه ها که جای صحبت وجود دارد با کلماتی مانند: دقیقا، کاملا درست می فرماین، من هم موافقم و کلماتی با این سبک نظر شخص مقابل را به خود جلب می کنید.

حرکاتی که شخص دروغگو از خود بروز می دهد :

شاید از سخنان و صحبت های شخص مقابلتان نتوانید تشخیص دهید که او براستی حقیقت را به شما می گوید یا خیر؟ اما می توانید با کمی درایت از روی حرکات او به صحت گفته هایش پی ببرید، اما چگونه؟

حرکات گفته شده در این قسمت با توجه به تحقیقات روان شناسان نوشته شده است:

هنگامی که شخصی در حال دروغ گفتن است بی اختیار دستش را جلوی دهان خود می گیرد و شما تکان خوردن لب های او را به هنگام صحبت کردن نمی بینید طوری که انگار او می خواهد با دستش جلوی خروج کلمات را بگیرد. او مدام دستش را در موهای خود می کند ، یا با دست بینی اش را لمس می کند.

اگر بر روی صندلی یا مبل نشسته باشد مدام تکان می خورد و جای خود را بر روی صندلی تغییر می دهد، گاهی دست خود را روی دسته مبل می گذارد یا گاهی دست خود را روی پاهایش قرار می دهد و …

امروز همه پذیرفته‌اند که زبان بدن مهم است. برخی یادگیری مذاکره را با آن آغاز می‌کنند و کسانی هم هستند که پس از یادگیری زبان بدن، بر این باور که حوزه مذاکره را فراگرفته‌اند، به دنبال کار و زندگی خود می‌روند. پس شاید به قول لوتر، وقت آن باشد که مشخص کنیم زبان بدن در کدام حوزه‌ها ممکن است گمراه کننده باشد.

کارول گومن در یکی از مقالات خود در فوربس می‌گوید: «به محض اینکه در یک جمع می‌شنوند که من در حوزه زبان بدن کار میکنم، همه جوری خودشان را جمع می‌کنند که انگار از نگاه کردن به دست و پاها و حالات و حرکات آنها، می‌توانم تمام حال و هوای درونی آنها را بفهمم و کشف کنم! شاید بهتر باشد که علاوه بر این توهم و تصور نادرست، سایر تصورات نادرستی را که در این حوزه وجود دارد هم فهرست کنم!». دیگران هم که در حوزه زبان بدن فعالیت جدی داشته‌اند، دیر یا زود به نتیجه می‌رسند که باید وقت قابل توجهی را به ابهام زدایی در این زمینه صرف کنند.