بازی های کامپیوتری و پسران

در گذشته مشکل والدین این بود که فرزندشان تمام وقت خود را با تماشای تلوزیون و یا گوش دادن موسیقی سپری می کردند و دیگر وقتی برای برقراری ارتباط با آنها و دوستان هم سن و سال خود نداشتند. اما امروزه این مشکلات با وجود کامپیوتر، بازی های ویدیویی و… دو چندان شده است. این وسایل الکتریکی در واقع بد یا مشکل آفرین نیستند اما زمانی که ما بدون برنامه ریزی صحیح و بیش از اندازه از آنها استفاده می کنیم، آن ها باعث بروز مشکلات بسیار زیادی در موارد مختلف و گوناگون می شوند. استفاده بیش از اندازه پسران نوجوان از این وسایل نه تنها باعث می شود که آنها تمام وقت خود را صرف این امور کنند، بلکه ممکن است به اطلاعاتی دست یابند که از نظر سنی مناسب آنها نیست. گاهی اوقات هم خشونت بازی های ویدیویی، حالت های عصبی و تهاجمی را در نوجوانان پدید می آورد.

استفاده بیش از اندازه پسران از وسایل الکتریکی، دو نوع مشکل کلی به وجود می آورد:

نخست اینکه در وظایف ضروری خود مثل درس خواندن و انجام تمرین های درسی، سهل انگاری کرده، از این رو افت تحصیلی شدیدی پیدا می کنند. در این مواقع، والدین به فرزندانشان اجازه استفاده از بازی های ویدیویی و یا تماشای تلوزیون را نمی دهند. والدین با وجودی که مانع فعالیت ها و سرگرمی های فرزندشان می شوند اما باز هم مطمعن نیستند که آیا آنها به وظایف و تعهدات خود عمل می کنند یا خیر؟ اگر فرزندتان در درسی ضعیف است، بجای وادار کردن او به تمرین های آن درس به او بگویید: هر شبی که تکالیفت را انجام بدهی، من فردای آن روز اجازه می دهم با کامپیوتر بازی کنی. یا برای انجام وظایفش به او بگویید: «امروز باید ۴ کار انجام دهی، اگر کارهایت را انجام دادی، به ازای هر کار اجازه می دهم با کامپیوتر بازی کنی و در غیر این صورت،اجازه استفاده از کامپیوتر را نداری، بنابراین شما با روش های ذکر شده می توانید از بازی های کامپیوتری برای تشویق یک رفتار در پسرتان استفاده کنید.»

مشکل دیگر، اینکه باعث کاهش ارتباط او با اطرافیان از جمله دوستان، والدین و… می شود. چنین نوجوانی معمولا دوستان بسیار کمی دارد. حضور در جمع دوستان و فعالیت های اجتماعی یکی از مهم ترین بخش های زندگی یک پسر نوجوان است. در این موارد باید سعی کنید که معاشرت و رفتار پسرتان را توسعه دهید تا از گوشه گیری و منزوی بودن وی جلوگیری نمایید و تا حدودی نیز استفاده از این وسایل الکتریکی را کاهش دهید. مثلا به او بگویید: «اجازه استفاده از این وسایل را دارد، مشروط به اینکه با دوستانش ارتباط صمیمی ایجاد کند و یا می توانید بگویید به مقدار همان مدت زمانی که با دوستان هم سن و سالش سپری می کند، می تواند از این وسایل استفاده کند.» بهترین راه حل برای رفع این مشکل، این است که او را در گروه های ورزشی فعال ثبت نام کنید.