۶ واقعیت جالب در مورد دایناسور ها که شاید نمی دانستید

دایناسورها گروهی از خزندگان مهره‌دار بودند که حدود ۲۳۵ میلیون سال پیش در دورهٔ تریاس پسین به وجود آمدند و در جریان رویداد انقراض تریاس–ژوراسیک به صورت جانوران برتر در خشکی درآمدند و سلطه آن‌ها بر خشکی تا پایان دوره کرتاسه ادامه یافت. حتما با خود می گویید که مطالب زیادی از دایناسور ها می دانید، اما مطمعناً اینطور نیست. مطلب امروز حقایق جالب توجهی را در مورد دایناسورها برای شما فاش می کند.

۶. قدرت آرواره های تی رکس:

تیرانوسور (نام علمی: Tyrannosaurus) برگرفته از واژه‌ای لاتین به معنای «مارمولک ستمگر»، یک سرده از دایناسورهای گوشت‌خوار دوپا از دورهٔ کرتاسه می‌باشد. گونه شاخص این سرده با نام تیرانوسور رکس شناخته می‌شود (رکس در لاتین به معنی پادشاه می‌باشد) که به صورت عامیانه به تی‌رکس مختصر می‌شود و در فرهنگ عامه دنیا ماندنی شده‌است. تیرانوسور رکس در سرزمین‌های غرب آمریکای شمالی امروزی زندگی می‌کرد و نسبت به بقیهٔ بیدادگرخزندگان از پراکندگی بیشتری برخوردار بود.

این گونه آرواره‌ای مجهز به ۶۰ دندان تیز به طول ۲۰ سانتی‌متر داشت و قدرت تخمینی آرواره آن سه‌برابر قوی‌تر از آرواره شیر امروزی بوده‌است. قدرت گاز تی رکس بیش از ۷۰۰۰ پوند برآورد شده است که برابر با قدرت تصادف یک خودرو است. با توجه به قدرت آرواره ها و ابعاد فک این موجود عظیم می تون گفت تی رکس در یک گاز می تواند سه انسان را قورت بدهد. بررسی جای دندان‌های تیرانوسور بر روی استخوان دایناسورهای تریسراتوپس و ادمونتوسور نشان می‌دهد که آرواره آن قادر به شکستن استخوان بوده‌است.

۵. مرغ ها از نسل دایناسورها هستند:

این ایده که پرندگان و مرغ ها از دایناسورها شکل گرفته‌اند به قرن ۱۹ بازمی‌گردد. در آن دوران، دانشمندان فسیل یک پرنده به نام «آرکیوپتریکس» را کشف کردند که هم بال و پر داشت و هم شبیه دایناسورها بود. فسیل‌هایی که بعد از آن کشف شد نیز دارای ویژگی‌های مشابه است. پرندگان نخستین اما شباهت چندانی با پرندگان امروزی ندارند. مهمترین تفاوت این دو دسته در این است که پرندگان نخستین منقار نداشتند و درست مانند دایناسورها پوزه داشتند. مرغ و خروس یک شبه از آرکیوپتریکس بوجود نیامدند. در عوض، ویژگی‌های کلاسیک پرندگان یکی یکی تکامل یافت. اول حرکت بر روی دو پا، سپس پرها، استخوان جناق سینه، پرهای پیچیده‌تر مثل آن‌هایی که قلم دار هستند و سپس بال‌ها. نتیجه‌ی نهایی، تکامل از دایناسور به پرنده‌ و مرغ و خروس است.

۴. کوچکترین دایناسور، به چه اندازه بود:

دانشمندان موفق به کشف دایناسوری کوچک در یک قطره کهربا در کشور میانمار شدند که قدمت آن به حدود ۹۹ میلیون سال قبل می‌رسد. بر اساس این کشف جدید، دایناسور مورد نظر احتمالاً گونه‌ای از پرنده شبیه به مرغ مگس خوار امروزی باشد که وزنی حدود دو گرم داشته است. به این ترتیب این جانور، کوچکترین دایناسور شناخته شده‌ای خواهد بود که انسان تا کنون کشف کرده است. این نمونه فسیلی جزئیات بی‌سابقه‌ای را در خود حفظ کرده است، به گونه‌ای که فک‌های نسبتاً طولانی و دندان‌های تیز آن به صورت سه بعدی قابل مشاهده هستند.

۳. بزرگترین دایناسور، به چه اندازه بود:

چند سال پیش دانشمندان فسیل بزرگترین موجود شناخته شده ای كه تاكنون روی كره زمین زندگی كرده را در آرژانتین پیدا كردند. طول این دایناسور ۴۰ متر و ارتفاع او ۲۰ متر بوده است. این دایناسور عظیم‌الجثه كه وزن او حدود ۷۷ تن یعنی برابر مجموع وزن ۱۴ فیل آفریقایی تخمین زده می‌شود، گیاه‌خوار بوده و احتمالا در آخرین دوره حیات دایناسورها بروی كره زمین می‌زیسته است.

۲. ۷۰۰ گونه دایناسور وجود دارد:

هم اکنون بیش از ۳۴۰ نژاد سگ و ۱۰۰ نژاد گربه در جهان وجود دارد. همچنین ۳۶ نوع گربه سان وحشی همچون شیر و پلنگ نیز وجود دارند. به نظر شما چند گونه دایناسور وجود داشته است؟ تاکنون در حدود ۷۰۰ گونه دایناسور در جهان کشف شده اند که هنوز بخشی از این تعداد نامگذاری نشده‌اند، به علاوه سالانه تعداد جدیدی از این گونه‌ها کشف می‌شوند و از این رو نمی‌توان عدد ثابتی را برای نمایش دادن تعداد گونه‌های دایناسوری که زمانی بر روی زمین زندگی می‌کرده‌اند را تعیین کرد.

۱. دایناسور ها، خونگرم یا خونسرد؟

حدوداً نیمهٔ نخست قرن ۲۰، دانشمندان دایناسورها را جانورانی تنبل، خنگ و خون‌سرد به‌شمار می‌آوردند. با این وجود، تحقیقات گستردهٔ انجام شده در سال ۱۹۷۰ این نظریه را تأیید می‌کند که آن‌ها حیواناتی با دگرگونی‌های بدنی زیاد بودند و اغلب خود را با واکنش‌های متقابل اجتماعی سازگار می‌کردند. حالا تازه ترین تحقیقات درباره این موضوع نشان می‌دهد بزرگترین موجوداتی که در تاریخ زمین ظاهر شدند، جایی بین این دو دسته قرار می‌گیرند. دانشمندان، میزان رشد صدها گونه زنده و منقرض را مقایسه کردند. این کار با استفاده از حلقه‌های رشد و اندازه استخوان دایناسورها انجام شد. بسیاری بر این عقیده اند که در بین دایناسور ها هم خونگرم بودند و هم خونسرد اما بیشتر دانشمندان نظریه خونگرم بودن دایناسورها را پذیرفته اند. به این دلیل که جانوران خونگرم به تغذیه بسیار زیادی نیاز دارند و به همین خاطر همیشه در حال چرا و یا شکار هستند. به عنوان مثال اگر یک شیر چثه دایناسور تی رکس را داشته باشد. بعید است بتواند به حدی که برای بقای نیاز دارد شکار کرده و غذای خود را تامین کند.