ویروس را بهتر بشناسید

ویروس عاملی عفونی با اندازه کوچک و ترکیبی ساده است که فقط در سلول های زنده تمام موجودات از جمله حیوانات گیاهان و باکتری ها تکثیر می شود. ریشه ی کلمه ویروس از یک کلمه ی لاتین به معنای مایع لزج یا سم است.

اولین تحقیقات در مورد ویروس ها توسط دانشمندی روسی به نام دیمیتری ایوانوفسکی در ۱۸۹۲ و دانشمندی هلندی در ۱۸۹۶ انجام شد. این دانشمند هلندی در ابتدا تصور کرد گونه ای از عوامل عفونت زا را کشف کرده است.

ویروس ها یکی از کوچکترین عوامل بیماری زا هستند که اندازه انها بین ۲۰۰ نانومتر و ۳۰۰ نانومتر است. دارای اسید نوکلئیک و کپسید هستند و از نظر تولیدمثل و ایجاد بیماری میتوان ویروس ها را زنده در نظر گرفت.

ویروس یک واحد ژنتیکی عفونی است و از تمام انواع باکتری ها کوچکتر است. ویژگی های ویروس ها ان ها را در مرز میان موجودات زنده و غیرزنده قرار میدهد. ویروس ها همه ی گونه های زیستی اعم از یوکاریوت و پروکاریوت را الوده می کنند. ماده ژنتیکی ویروس توسط یک پوشش پروتئینی حفاظت می شود. همین پوشش محافظ ویروس ها را از پریون ها (عوامل عفونی که تنها از پروتئین ساخته شده اند) و ویروئید ها (عوامل عفونی با نوئکلوئید هایی از جنس RNA بدون پروتئین پوششی متمایز می کند.

آنچیزی که باعث اسرارامیز و کشنده شدن ویروس ها می شود این است که هیچکدام از انها درمان و پادزهری ندارند و تمامی چیزهایی که در فضای مجازی درباره داروی ضد ویروس و یا واکسن ویروس هایی نظیر کرونا می شنوید، همگی ساختگی هستند. تا به امروز نتنها ریشه تکامل انها بلکه شیوه ارتباط انها با دیگر ویروس ها نیز کشف نشده است.

ویروس ها بسیار کوچکتر از باکتری ها هستند و تنها با میکروسکوپ الکترونی دیده می شوند. در حالی که اندازه ی اکثر ویروس ها از ۵ تا ۳۰۰ نانومتر متغیر است در سال های اخیر تعدادی ویروس غول پیکر کشف شده اند که از نمونه های انها میتوان به میمی ویروس ها و پاندوراویروس ها و همچنین ویروس کرونا اشاره کرد.

تعریف نوکلوئید اسید: زنجیره های RNA و DNA از اسید از اسید های نوکلوئیک (ادنین،گوانین،سیتوزین،تیمین و…) تشکیل شده اند که چندین توالی از این اسید های امینه یک صفت ژنتیکی مانند: رنگ پوست، قد و خصوصیات اخلاقی را کد می کند.

ویروس ها برای بازسازی خودشان می بایست ژنوم خود را به هسته سلول های میزبان تحمیل کرده و سلول میزبان را وادار کنند که RNA و DNA و یا مواد مورد نیاز کپسید ویروس را بسازند. بدین شکل ویروس تکثیر شده و همانند سازی می کند.

تعریف کپسید و کپسومر: کپسید پوششی است که اطراف کروموزوم های سلول (مواد ژنتیکی) را می پوشاند پروتئینی که کپسید را می پوشاند توسط ژنوم ویروس کد گذاری می شود. کپسومر نیز واحدی پروتئینی در زیرساخت کپسید است از نظر ساختاری کپسید مجموعه ای از کپسومر ها است. کپسومر ها چندین عملکرد در ویروس دارند.انها ژنوم ویروس را از اسیب های جسمی، شیمیایی و انزیمی محافظت می کنند. براساس شکل کپسومر ها به دو نوع هلیکال (مارپیچی) و ایکودرال (بیست وجهی) تقسیم می شوند.

لیپو پروتئین: لیپو پروتئین یک مجموعه بیوشیمیایی است که هدف اصلی ان انتقال مولکول های چربی اب گریز شناور در اب پلاسمای خون یا مایعات خارج سلول است. انها از یک مرکز تری گلیسیرید و کلسترول تشکیل شده اند و در بعضی از ویروس ها پوشش لیپو پروتئینی کپسید را احاطه می کند.

مراحل الوده کردن ویروس ها:

ویروس ها در ۴ مرحله سلول را الوده می کنند: ورود ویروس، همانند سازی ویروسی، ریزش ویروسی و گاهی مرحله ای اضافی به نام تاخیر ویروسی.

ورود ویروس: ورود ویروس اولین مرحله از عفونت در ویروس هاست. ویروس با سلول میزبان تماس پیدا میکند و مواد ژنتیکی مورد نیاز را به سلول تزریق می کند.

همانند سازی ویروسی: ویروس مکانیزم های تکثیر سلول میزبان را کنترل می کند و تولید مثل انجام میدهد.

ریزش ویروسی: بعد از اینکه ویروس نسخه های زیادی از خود تولید کرد ویروس های تکثیر شده سلول را در هم می شکنند و سلول را ترک می کنند.

تاخیر ویروسی: برخی ویروس ها در داخل سلول پنهان می شوند و این ممکن است برای فرار از سیستم دفاعی سلول میزبان یا سیستم ایمنی بدن باشد. در این مدت ویروس هیچگونه تکثیری انجام نمی دهد و غیرفعال باقی می ماند.

ویروس به زبان های مختلف:

فارسی: ویروس

انگلیسی: VIRUS

سومالیایی: Fayruus

ارمنی: Վիրուս

ژاپنی: ウイルス

عبری: נגיף

چینی: 病毒

هندی: वाइरस

اسپانیایی: VIRUS

روسی: Вирус

عربی: الفيروس

بنگالی: ভাইরাস

یونانی: Ιός

---

نویسنده: آرین حاجی بابایی

---