۲۰ حیوان خطرناک که در آمریکای لاتین زندگی میکنند

برخی از خطرناکترین حیوانات جهان در آمریکای لاتین ( آمریکای جنوبی ) زندگی میکنند. شاید مهمترین علت این امر وجود جنگل عظیم و نفوذ ناپذیر آمازون است. صادقانه بگویم، اگر جنگل آمازون نبود تهیه لیستی از حیوانات بالقوه کشنده کمی دشوار بود. در حالی که اکثر آنها گونه های دیگری به جز انسان را شکار میکنند، نتایج تحقیقات و مشاهدات نشان داده است که برخی از آنها در صورت تماس به انسان ها آسیب میرسانند و حتی آنها را میکشند.

بسیاری از حیوانات این لیست فقط در این قسمت از جهان یافت میشوند. اگرچه معادل بعضی از آنها در مکان های دیگر هم زندگی میکنند اما بیشتر آنها مخصوص به همین قسمت از جهان که به قسمت مرگ ( Planet Deadly ) معرف است زندگی میکنند.

---

۱. هزار پای غول پیکر آمازونی:

این هزار پا که بزرگترین هزارپای جهان است همچنین با نام هزار پای زردپا پرو شناخته میشود. طول این هزارپا میتواند به ۱۴ اینچ برسد. این هزارپای گوشتخوار در سرتاسر آمریکای جنوبی و کارائیب یافت میشود، جایی که طیف گسترده ای از حیوانات از جمله بندپایان، دوزیستان، خزندگان و حتی پستانداران را شکار میکند. این جانور با تزریق نوعی سم طعمه خود را میکشد. اگرچه نیش آن منجر به مرگ انسان نمیشود اما همراه با قرمزی و تورم میتواند درد خیلی زیادی ایجاد کند.

---

۲. تمساح سیاه:

آمریکای جنوبی محل زندگی چندین گونه تمساح است که حداقل سه مورد از آنها به شدت برای انسان خطرناک هستند. این سه مورد تمساح آمریکایی، تمساح اورینوکو و تمساح سیاه هستند. طول همه آنها میتواند تا ۲۰ فوت ( ۶ متر ) رشد کند. آنها از شکارچیان راس آمریکای جنوبی هستند.

از بین این سه مورد تمساح سیاه گسترده ترین و رایج ترین در آمریکای جنوبی است. تمساح آمریکایی بیشتر در آمریکای مرکزی دیده میشود در حالی که تمساح اورینوکو به شدت در معرض خطر انقراض قرار دارد. بنابراین این احتمال وجود دارد که اگر قرار است با یک تمساح عظیم در آمریکای جنوبی برخورد کنید، این تمساح احتمالا از گونه تمساح سیاه است. اگرچه تمساح سیاه نیز به دلیل شکار گسترده برای چرم در خطر است.

شکی نیست که این نوع تمساح به سادگی قادر به کشتن انسان است. آنها معمولا ماهی ها، لاکپشت ها و پرندگان را شکار میکنند. مشاهده شده است که نمونه های بزرگتر تقریبا هرچیزی را که در محدوده آنها باشد شکار میکنند. گاو کوهان، گوزن، تاپیر، مار آناکوندا، سمور غول پیکر و حیوانات مختلف مزرعه است. گزارش شکار جگوار قهوه ای نیز شنیده شده است، اگرچه معمولا بر عکس آن رخ میدهد.! با توجه به این موارد جای تعجب نیست که سالیانه چندین حمله مرگ آور توسط این تمساح در آمازون رخ دهد. تمساح سیاه معمولا شکارچی شب است و رنگ تیره آن به معنی استتار ویژه در آب و شب است.

---

۳. عنکبوت سرگردان برزیلی:

این عنکبوت به قاتل معروف است. این نکته به این واقعیت اشاره دارد که Phoneutria نام علمی عنکبوت سرگردان برزیلی بدنام به عنوان خطرناکترین عنکبوت جهان شناخته میشود. این عنکبوت توسط رکورد های جهانی گینس به عنوان سمی ترین عنکبوت روی زمین رتبه بندی شده است. نیش عنکبوت سرگردان به طور کلی شبیه به نیش مار است. نوروتوکسین ( ماده ای در سم این عنکبوت ) قدرتمند حدود ۲۰ برابر سم بیوه سیاه قدرتمند است و میتواند باعث از دست دادن کنترل عضلات شود که منجر به مشکلات تنفسی شدید و در برخی موارد منجر به فلج تنفسی کشنده میشود.

همچنین گفته میشود که اثرات سم بالقوه کشنده نوروتوکسین به شدت دردناک است. اما این همه ماجرا نیست.! یکی از عوارض جانبی ناخوشایند نیش عنکبوت سرگردان برزیلی، نعوظ بی حسی است که میتواند چندین ساعت طول بکشد.

خطر گزش توسط این عنکبوت ها قابل کتمان نیست و در طول سالهای گذشته تعداد زیادی مرگ بر اثر آن رخ داده است. آنچه آنها را به طور ویژه خطرناک میکند این واقعیت است که آنها اغلب در نزدیکی انسان زندگی میکنند و در تماس با انسان به شدت تهاجمی هستند. همانطور که از نام این عنکبوت مشخص است آنها در بیشتر مکانها مثل چکمه ها، بیشتر لباس ها، اوتوموبیل ها، و بسیاری از وسایل مورد استفاده انسان و مکان های دیگرمخفی مشوند. آنها همچنین بسیاری از مواقع در دسته موز نیز مخفی میشوند و به همین دلیل به عنکبوت موز و عنکبوت مسلح نیز معروف هستند. هشت گونه از این عنکبوت در سراسر برزیل و و بقیه آمریکای لاتین یافت میشود.

---

۴. مورچه گلوله:

مورچه گلوله ممکن است به اندازه کافی بی ضرر به نظر برسد اما یکی از دردناکترین نیش حشرات را ایجاد میکند. نامگذاری موچه گلوله به این دلیل است که نیش یا گزش آن شبیه به اصابت گلوله است. ! این درد باعث فلج اندام تحتانی، لرزش شدید و احساس سوزش شدید میشود، اما موضعی است و اندام های حیاتی را تحت تاثیر قرار نمیدهد. اگرچه یک نیش این مورچه بسیار دردناک است، اما خیلی بعید است که برای یک انسان کشنده باشد . مگر آنکه هزاران مورچه همزمان یک انسان را نیش بزنند.! این نوع مورچه غالبا در جنگل های بارانی پایینتر از نیکاراگوئه تا پاراگوعه یافت میشود .

---

۵. کوسه:

وقتی که بحث بدنام ترین آبهای محل زندگی کوسه ها مطرح میشود، ابتدا بسیاری از افراد به استرالیا، آفریقای جنوبی یا حتی فلوریدا فکر میکنند. آنها همچنین ممکن است کوسه سفید بزرگ را مقصر اصلی بدانند. در واقع آنها اشتباه میکنند. برزیل یکی از بالاترین حملات کوسه در جهان و بالاترین میزان حملات مرگبار و کشنده را دارد.

به طور کلی بروز حملات کوسه به سواحل برزیل چیز عجیبی نیست. با این حال اگر به شمال شرق برزیل سفر کنید، اوضاع بسیار بدتر میشود. ساحل اطراف این کشور در طی ۲۰ سال گذشته مورد حملات مرگبار کوسه بوده است . در طول این مدت بیش از ۶۰ حمله کوسه رخ داده است که ۲۲ مورد ار آنها منجر به مرگ شده است. این مساوی است با نرخ مرگ و میر بیش از یک سوم میانگین جهانی که نزدیک به ۱۶ درصد بوده است. این روز ها گشت و گذار در سواحل این کشور تا حدودی ممنوع است و کمتر کسی در سواحل نزدیک به محل زندگی کوسه ها شنا میکند.

هیچ داده قطعی در مورد اینکه کدام گونه مسعول هر حمله بوده است وجود ندارد اما دو مورد از مظنونان معمولا در این امر دخیل بوده است. اولی کوسه های معروف به گاو نر که در نزدیکی ساحل و آب های با عمل نه چندان زیاد زندگی میکنند و دوم کوسه های ببر  که به احتمال زیاد در آب های عمیق تر یافت میشودند.

قبل از سال ۱۹۹۲ این منطقه از برزیل کمتر از هر جای دیگری در این کشور حملات کوسه داشته است. پس چه چیزی تغیر کرده است؟

بسیاری از مردم توسعه و گسترش بندر در جنوب را که باعث ایجاد اختلال در زندگی دریایی محلی شده است، مقصر میدانند. خور های محلی لایروبی شده و طی سالها سطح حمل و نقل و سایر فعالیت های دریای انسان گسترش یافته است. آسیب به محیط محلی یکی از دلایل حملات کوسه های گاو نر تلقی میشود، زیرا تصور میشود زباله هایی که روی کشتی ها ریخته میشوند کوسه های ببر را که به دنبال کشتی ها هستند را وارد قلمرو نها میکند .

بنابراین احتمالا اوضاع قبلا به مراتب بهتر بوده است. خبر بد این است که برنامه هایی برای ساخت بندر دیگری در شمال این کشور وجود دارد و ممکن است اوضاع از این هم بدتر شود.

---

۶. مار ماهی الکتریکی:

مار ماهی برقی که به طور مناسبتری با نام چاقوی برقی نیز شناخته میشود، در آبهای شیرین رودخانه آمازون و رودخانه اورینوکو، در دشت های سیلاب، باتلاق ها نهر ها، رودخانه های کوچک و دشت های ساحلی زندگی میکنند. طول آن تقریبا ۲ متر و وزن آن حدود ۲۰ کیلوگرم ( ۴۴ پوند ) است. این گونه به قدری غیر معمول است که چندین بار طبقه بندی مجدد شده است.

مار ماهی های الکتریکی از بی مهرگان تغذیه میکنند. اگرچه برزگسالان آنها ممکن است ماهی و پستانداران کوچک مانند موش را نیز مصرف کنند. جوجه متولد اول تخم های سایر ابزیان و جنین و بعد از آن کلاچ میخورد. نوجوانان نیز بی مهره هایی مانند میگو و خرچنگ میخورند.

مار ماهی الکتریکی برق تولید میکند و اگرچه به احتمال زیاد شوک ناشی از آن باعث کشته شدن فرد نمیشود اما میتواند باعث فلج موفق و ناتوانی موقت شود که ممکن است بر اثر آن فرد غرق شود. آنها از توانایی تخلیه الکتریکی برای شکار طعمه های خود و یا برای دفاع از خود استفاده میکنند. آنها همچنین میتوانند شدت تخلیه الکتریکی را تغیر دهند و از تخلیه های کمتر برای شکار کوچکتر و ضعیفتر و از تخلیه های با شدت بیشتر برای طعمه های بزرگتر یا دفاع از خود استفاده کنند. هنگامی که تحریک شوند حتی میتوانند این ضربات الکتریکی را حداقل طی یک ساعت و بدون خستگی ایجاد کنند . نوجوانان ولتاژ کمتری تولید میکنند ( حدود ۱۰۰ ولت ).

---

۷. سمور غول پیکر:

سمور غول پیکر بزرگترین عضو خانواده خردل است. این خانواده از پستانداران گوشتخوار است. این حیوانات که شامل گونه هایی مانند گرگینه، گورکن و راسو هستند، برای مقابله با طعمه هایی بسیار بزرگتر از خود شناخته شده اند. این حیوان در مناطق رودخانه آمازون، لاپلاتا و اورینوکو یافت میشود. امروزه به دلیل شکار غیر مجاز برای تجارت خز، این حیوان در خطر قرار دارد.

سمورها به ۵٫۶ فوت ( ۱٫۷ متر ) طول و وزن تا ۳۲ کیلوگرم ( ۷۰ پوند ) هم می رسند، سمور غول پیکر عضله ای محکم و مسلح به فک هایی قدرتمند و دندان هایی تیز است. بیشتر آنها در گروه های خانوادگی حداکثر ۱۰ نفری فعالیت میکنند که نام محلی گرگ رودخانه را به آنها میدهند. سمور غول پیکر سریع، تهاجمی و باهوش است و شکارچیان کمی دارد.

اکثر رژیم غذایی سمور را ماهی تشکیل میدهد هرچند گاهی اوقات از قهوه کوچک و حتی آناکوندا استفاده میکنند. در گروه ها سمور ها قادرند تقریبا هرچیزی را که رودخانه و جنگل به سمت آنها بیاورد، شکار کنند. بنابراین تردیدی وجود ندارد که سمور های غول پیکر میتوانند با انسان ها نیزدر صورت ورود به قلمرو آنها درگیر شوند. اما آیا سمور ها واقعا برای انسان ها خطر ساز هستند ؟

دو مورد حمله جدی توسط سمور های غول پیکر به انسان وجود دارد . اولین بار در باغ وحش برزیلیا در سال ۱۹۷۷ هنگامی رخ داد که پسری ۱۳ ساله به داخل محفظه سمور افتاد. سیلو هولمباخ که یک گروهبان ارتش در حال گذر از آنجا بود برای نجات آن پسر به داخل محفظه سمور پیر. دخالت او باعث شد این پسر بتواند فرار کند اما گروهبان هولمباخ که توسط ۶ سمور مورد حمله قرار گرفت ، به شدت زخمی شد و دو روز بعد در بیمارستان بر اثر عفونت زخم های وارد شده درگذشت .

این تنها مورد نیست که یک سمور غول پیکر به انسان آسیب جدی وارد میکند. در سال ۲۰۱۲ یک سمور غول پیکر از محفظه خود در باغ وحش هامبورگ فرار کرد و به یک بانوی نظافتچی حمله کرد. گزش دست و پای این نظافتچی به حدی بود که در بیمارستان بستری شد و حتی به کما رفت . اگر مداخله دو نگهبان باغ وحش نبود، احتمالا اوضاع بسیار بدتر هم میشد.

---

۸. آناکوندا سبز:

اگر رقابتی وجود داشته باشد که که این حیوانات بد نام آمریکای جنوبی حداقل افرادی را به سمت مرگ کشانده باشند، این رقابت میتواند بین پیرانا و آناکوندا یا شاید حتی کاندیرو بد نام باشد. روی کاغذ و از نظر تئوری هیچ تردیدی وجود ندارد که این حیوانات بسیار خطرناک هستند اما از نظر آمار رسمی به نظر نمیرسد کسی را کشته باشند .

شکی نیست که آناکوندا میتواند یک انسان را بکشد. آناکوندای سبز با وزن بیش از ۵۰۰ پوند ( ۲۵۰ کیلوگرم ) عضله جامد و قدرتمند، سنگین ترین مار جهان است. آنها همچنین با برخی نمونه های بیش از ۲۰ فوت ( ۷ متر ) یکی از طولانیترین مار های جهان نیز هستند. آناکوندا با بدن سبز و مقیاس های سیاه و زرد شکم، توانایی بالایی در استتار دارد. آنها در رودخانه ها، نهر ها و باتلاق ها در مناطق گرمسیری آمریکای لاتین یافت میشوند.

آناکوندا معمولا با کمین طعمه خود را از آب شکار میکند. آنها مانند کوروکودیل ها، عمدتا در آب غوطه ور و منتظر میمانند تا طعمه هایشان در محدوده قابل توجهی قرار بگیرند که در آن زمان حمله صاعقه واری را آغاز میکنند. بر خلاف فک های قدرتمند اکثر مارها، آناکوندا با بدن بزرگ و قدرتمند خود به دور طعمه میپیچد و به معنای واقعی کلمه آنقدر طعمه را فشار میدهد تا بمیرد. آنها سمی نیستند اما برای گرفتن طعمه از دندان های تیز و رو به عقب استفاده می کنند.

آناکوندا های وحشی و بزرگتر تقریبا هر حیوانی را که بتوانند صید می کنند از جمله خوک، گوزن ، گاو کوهان و حتی جگوار را نیز شکار و از آنها تغذیه میکنند. گاهی گوزن هایی که آنها شکار کرده اند حداقل به اندازه یک انسان بالغ هستند که توانایی کشتن انسان توسط آنها را تایید میکند .

گفته میشود یکی از دلایلی که آنها انسان ها را نمیکشند این است که نمیتوانند شانه ها را از طریق دهان خود عبور دهند . این بیشتر شبیه یک افسانه است و آنها دارای رباطهای دهان بسیار انعطاف پذیر به همراه قدرت جدا کردن شانه ها در صورت لزوم هستند .

تا آنجا که نتایج تحقیقات نشان داده است تنها دو مورد از حمله درنده آناکوندا به انسان ثبت شده است و هر دو حمله به افرادی بوده است که درباره آنها مطالعه و تحقیق میکردند. به احتمال بسیار زیاد این ارقام چندان دقیق نیست زیرا زیستگاه های انسان و این مار بسیار همپوشانی دارند. اما ممکن است با افزایش فشار های محیطی بر حوزه ها و زیستگاه های آناکوندا ، این امر تغیر کند و در آینده درگیری های بیشتری بین این مار و انسان رخ دهد.

---

۹. قورباغه دارت طلایی:

به لطف رنگ زرد روشن، قورباغه دارت طلایی سمی میتواند به راحتی خود را در جنگل های کلمبیا پنهان کند. اما رنگ زرد بدن این قورباغه شاید این واقعیت را تبلیغ میکند که سمی ترین مهردار روی زمین است. مردم بومی منطقه هنگام شکار برای کشتن طعمه از سم این قورباغه بر روی دارت استفاده میکردند. به همین دلیل قورباغه به این اسم معروف شده است.

این قورباغه هیچ مکانیزمی مانند دندانهای نیش یا نیش برای تحویل سم خود ندارد. در عوض پوست قورباغه دارت طلایی از یک سم قوی آلکالوئید معروف به باتراتوکسین پوشیده شده است. این سم با جلوگیری از تکانه های عصبی قربانیان و در نتیجه باعث فلج و نارسایی احتمالی و شدید قلب میشود. تخمین زده میشود که سم حاصل از یکی از این قورباغه ها برای از بین بردن ۱۰ تا ۱۰۰ انسان یا ۲۰۰۰۰ موش کافی باشد. ! هر کس این قورباغه را لمس کند نهایتا در عرض چند دقیقه میمیرد. فقط یک حیوان شناخته شده است که در برابر این سم ایمن است: خود قورباغه. ! هرچند که برخی تحقیقات نتایج نشان داده است که جگوار ها هم مقاومت نسبتا خوبی در برابر این سم دارند.

جالب اینکه قورباغه های دارت طلایی که در اسارت پرورش داده شده اند سمی نیستند. این نشان میدهد که آنها سم کشنده خود را از مورچه ها و سوسک ها و سایر حشراتی که میخورند، تولید میکنند.

---

۱۰. عنکبوت پرنده خوار جالوت:

این عنکبوت از خانواده رتیل ها است و در شمال آمریکای جنوبی یافت میشود. با جرم تقریبا ۱۷۵ گرم از نظر جرم خالص، بزرگترین عنکبوت جهان است. طول این عنکبوت میتواند تقریبا تا ۳۰ سانتی متر و طول بدن آن نیز میتواند تا ۱۳ سانتی متر باشد. از نظر طول پا بعد از عنکبوت غول پیکر دوم است. علی رغم نام آن، به ندرت پرندگان را شکار میکند. انسان به ندرت توسط این عنکبوت گزیده میشود و این اتفاق معمولا زمانی رخ میدهد که عنکبوت از خود دفاع میکند. گزش معمولا برای افراد قابل مقایسه با نیش زنبور است.

این عنکبوت ها در درجه اول بندپایان بزرگ، کرم ها و دوزیستان و حتی گاهی مار ها را شکار میکنند.  بعضی مشاهدات هم نشان داده است که این عنکبوت به دلیل اندازه و رفتار غارتگرانه معمولا انواع حشرات و مهره داران کوچک خاکی را از بین میبرد. بر خلاف سایر گونه های عنکبوت \ رتیل، ماده ها در هنگام تولید مثل نر ها را نمیخورند.

---

۱۱. عقاب هارپی:

عقاب چرمی آمریکایی نیز نامیده میشود. زیستگاه طبیعی عقاب هارپی جنگل های بارانی از میکزیک تا آرژانتین است. با این حال، توسعه انسانی بسیاری از زیستگاه آن را نابود کرده و پرنده به طور چشمگیری نادر است. این پرنده بزرگترین و قدرتمندترین شکارچی موجود در جنگل های بارانی، و در میان بزرگترین گونه های عقاب در جهان است. به غیر از انسان شکارچیان کمی دارد. اندازه ماده دو برابر نر است و جفت ها به صورت مادام العمر جفت میشوند.

مشاهده شده است که عقاب هارپی دامهایی مانند بز ها و بز های بچه را شکار کرده است. البته شکار انسان های خردسال و بجه ها توسط این عقاب هم گزارش شده است. با این حال به نظر میرسد که این عقاب به طور کلی هیچ تمایلی برای شکار انسان های بالغ ندارد.

---

۱۲. ماهی مرکب هومبولت:

ماهی مرکب هومبولت یک بی مهره دریایی است که به نامهای ماهی مرکب جامبو و آدم تمومند و بد قواره نیز معرف است، در طول اقیانوس آرام معمولا در عمق های ۲۰۰ تا ۷۰۰ متر (( ۶۶۰ تا ۲۳۰۰ فوت ) در سواحل پرو و مکزیک یافت میشود. این ماهی های مرکب به خطر پرخاشگری نسبت به افرادی که در پی آنها هستند معروف است.

رژیم غذایی این آن عمدتا ماهی های کوچک ، سخت پوستان ، سفالوپود ها و پاپی است  . ماهی مرکب از مکنده های شاخک های خار دار خود برای گرفتن طعمه و تکه هایش استفاده میکند و گوشت قربانی را با منقار و ردولا پاره میکند .

ماهی مرکب هومبولت به طول گوشته ۱٫۵ متر ( ۴ فوت و ۱۱ اینچ ) میرسد. برخی از ماهی های مرکب ممکن است به طول گوشته ۲٫۵ متر ( ۸ فوت و ۲ اینچ اینچ ) و وزن آن نیز تا ۵۰ کیلوگرم ( ۱۰۰ پوند ) میرسد.

تحقیقاتی در سال ۲۰۰۸ انجام شد که پیش بینی میکرد در پایان قرن بیست و یکم، اسیدی شدن اقیانوس میزان متابولیسم ماهی مرکب را ۳۱ درصد و سطح فعالیت آن را تا ۴۵ درصد کاهش دهد. این باعث میشود که ماهی های مرکب مجبور به عقب نشینی در آبهای کم عمق یعنی جایی که آنها میتوانند با سرعت بیشتری اکسیژن بگیرند، شود. با این حال مطالعات جدید و شواهد تجربی جدید نشان داده است که میزان متابولیسم و سطح فعالیت ماهی مرکب چندان تحت تاثیر اسیدی شدن اقیانوس ها نخواهد بود.

---

۱۳. جگوار:

جگوار درنده راس جنگل های آمریکای جنوبی است که قاطعانه در بالای زنجره غذایی نشسته است. جگوار بزرگترین گربه آمریکای جنوبی در حوضه آمازون و بعد از ببر و شیر، سومین گربه سان بزرگ زمین است که وزن آن تا ۱۵۰ کیلوگرم ( ۳۰۰ پوند ) و طول آن از بینی تا قاعده دم به بیشتر از ۱٫۸۵ متر ( ۶ فوت ) میرسد. بر خلاف بیشتر گربه سانان دیگر جگوار مشکلی با آب ندارد و شناگر ماهری نیز محسوب میشود و بسیاری از اوقات طعمه خود را در آب شکار میکند. اگرچه به دلیل فعالیت های انسان بخش قابل توجهی از قلمرو آنها از بین رفته است و تعدادشان روز به روز در حال کم شدن است اما هنوز در پرو و کشور های همسایه یافت میشوند. آنها میتوانند با سرعت بیشتر از ۵۰ مایل در ساعت حرکت کنند و کوه نوردان بسیار خوبی نیز هستند. همچنین به دلیل رنگ ویژه بدن جگوار تشخیص آنها در محیط هایی که زندگی میکنند سخت است و به خوبی میتوانند استتار کنند. جگوار در مقایسه با گربه سانان دیگر کاملا انبوه و جمع و جور است که از نظر عملی قدرتمند بودنش تا این اندازه را ممکن میکند.

این قدرت را میتوان در گزش حیوان مشاهده کرد. جگوار قویترین گزش و بالاترین قدرت آرواره را بین گربه سانان بزرگ دارا میباشد. چیزی که اغلب در استراتژی های شکار خود استفاده میکند. در حالی که معمولا دیگر اعضای خانواده گربه سانان به دنبال گاز گرفتن گلو و روش خفه کردن هستند، جگوار آرواره های قدرتمند و خرد کننده خود را به کار میگیرد تا از جمجمه طعمه خود را گاز بگیرد و مغزش را سوراخ کند . این گزش قدرتمند به جگوار این امکان را میدهد تا طعمه های زرهی مانند آرمادیلو و لاکپشت ها را سوراخ کند و باعث ضعف پوست ضخیم گیاهان و درختان شود. آرواره های قدرتمند جگوار حتی میتواند جمجمه تمساح و خرس را خرد کرد و مغز این جانوران را سریعا سوراخ کند . !

اینطور که پیداست هیچ چیز از منو طعمه های جگوار حتی خرس های بزرگ سیاه و تمساح های بزرگ نیز خارج نیست. به نظر میرسد که جگوار هیچ تمایل خاصی برای حمله به انسان ها ندارد. در طول سالها موارد بسیار نادری از حملات مرگبار جگوار ها به انسان رخ داده است اما این میزان به طور متوسط کمتر از یک مرگ در سال است. در حالی که جگوار با توجه به توانایی شکار برای تهیه یک وعده غذایی از انسان مشکلی ندارد، حداقل فعلا ترجیح میدهد سایر غذاهای دیگر را امتحان کند و از رویارویی با انسان تا حد ممکن پرهیز کند.

---

۱۴. جاراراکا:

این مار بزرگ در جنوب برزیل و شمال آرژانتین و شمال شرقی پاراگوئه یافت میشود، یکی از متحملترین مار ها برای گزش انسان درمنطقه است. گزش ممکن است باعث شوک و نارسایی کلیه شود و میتواند بدون درمان سریع، باعث مرگ قربانی شود .

این مار به طور کلی جنگل های گرمسیری برگریز و کشور ساوانا و همچنین جنگل های نیمه گرمسیری مرتفع را ترجیح میدهند. گفته میشود در مناطق باز مانند زمین های کشاورزی، با پوشش گیاهی نزدیک به مناطق گفته شده نیز زندگی میکنند.

این مار از گونه افعی گودال است که گونه ای باریک و خشکی محسوب میشود و تا حداکثر طول ۱۶۰ سانتی متر ( ۶۳ اینج ) رشد میکند و از پرندگان و پستانداران کوچک تغذیه میکند.

---

۱۵. خوناشامی معروف به کیسینگ باس:

اشتباه نکنید. فریب ظاهر تقریبا بی آزارش را نخورید. درست است که یکی از وحشت های حوزه آمازون نیست، اما این خطرناکترین حیوان آمریکای جنوبی محسوب میشود. این حشره با نامی عجیب معرف به کیسینگ باس ( به معنی اشکال بوسیدن ) است. از دیگر نام های این حشره میتوان به حشره قاتل، حشره خون آشام و قاتل خاموش اشاره کرد.

اندازه این حشره ( ۲٫۵ سانتی متر ) باعث نمیشود که از خطر آنها کم شود. اما به راستی چرا این حشرات تا این حد خطرناک هستند؟

این حشره میتواند ناقل انگلی استوایی به نام شاگاس ( Chagas  ) یا تریپانوزومیازیس آمریکایی باشد. علائم اولیه نیش این حشره میتواند شامل تب، تورم غدد لنفابی، سردرد و تورم در ناحیه گزش باشد. علائم بیماری بلافاصله پس از حمله حشره به انسان و یا دیگر موجودات زنده دیده نمیشود و یا در صورت بروز بسیار خفیف است. پس ازگذشت تقریبا ۸ الی ۱۲ هفته، مرحله مزمن بیماری آغاز میشود و در ۶۰ الی ۷۰ درصد موارد علاِم دیگری دیده نمشود. حدود ۳۰ درصد افراد آلوده در اواخر زندگی با مشکلات شدید پژشکی روبرو میشوند که درصد زیادی از آنها به بیماری قلبی و عصبی بالقوه کشنده تبدیل میشوند.

آن چیزی که باعث بیماری میشود گزش این حشره نیست. بلکه این واقعیت که آنها تمایل دارند مدفوع خود را در بدن میزبان خود باقی بگذارند و به این ترتیب خراشیدن گزش باعث انتقال انگل به جای مانده از مدفوع این حشره بر روی زخم و انتقال بیماری میشود.

این حشره تقریبا در سراسر آمریکای جنوبی یافت میشود و بیش از هر بیماری منتقله دیگری این انگل شاگاس باعث مرگ افراد میشود. ( البته احتمالا اگر بیماری کرونا را در نظر نگیریم. ) و این شامل مالاریا نیز میشود. تخمین زده میشود که حدود ۷ میلیون نفر به بیماری شاگاس آلوده شده باشند و در نتیجه سالانه حدود ۷۰۰۰ مرگ بر اثر آن وجود دارد.

علت بیماری شاگاس یکی از نزدیکان تک یاخته ای مسئول بیماری خواب آفریقایی Trypanosom Cruzi است. این عفونت دو مرحله دارد. یک مرحله حاد که بلافاصله اتفاق می افتد و یک مرحله مزمن که میتواند مادام العمر باقی بماند و مشکلات جدی را برای دهه ها ایجاد کند.

---

۱۶. مارمولک مهره دار مکزیکی:

این مارمولک که از نزدیکان هیولای شناخته شده گیلا است، عموما در غرب مکزیک اقامت دارد. این دو مارمولک همچنین تنها اعضای سمی گونه های خود هستند. با این وجود بعید است که انسان از عواقب سم مارمولک گوشت خوار رنج ببرد، زیرا سم این حیوان در حال جویدن در طعمه خود توزیع میشود. مارمولک های مهره دار برزیل در طبیعت در خطر انقراض هستند.

در طبیعت، مارمولک ها فقط از آوریل تا اواسط ماه نوامبر فعال هستند و حدود یک ساعت در سطح زمین فعالیت میکنند.

مارمولت مهره ای شکارچی، در درجه اول از تخم های پرندگان و خزندگان تغذیه میکند. این مارمولک یک گونه نیمه درختی است و بعضی از بالای درختان به سطح زمین میگردد و بر عکس. گاها پرندگان کوچک، پستانداران، قورباغه ها، مارمولک ها و حشرات را شکار میکند.

از زهر این مارمولک میتوان در مصارف پزشکی مثل درمان دیابت استفاده کرد و مشخص شده است سم این حیوان دارای آنزیم مفیدی برای کنترل بیماری دیابت است.

---

۱۷. افعی گودال:

این مار ها اکثر مار های سمی را در آمریکای لاتین تشکیل میدهند و میزان گزش آنها روی مردم محلی نسبتا زیاد است. چنین نیش های در درجه اول باعث آسیب عمیق بافتی میشوند، اما میتوانند برای برخی افراد کشنده باشند. این مار ها در بیشتر قسمت های آمریکای جنوبی یافت میشوند. آنها از بیابان های خشک گرفته تا جنگل های بارانی یافت میشوند. ممکن است درختی یا زمینی باشند. معمولا روز فعال هستند با این حال چند گونه از آنها برای جلوگیری از دمای روزانه بالا بیشتر در شب و مکان های خنک تر فعالیت میکنند. این مار ها یاد میگیرند که با گذشت زمان دقت خود را افزایش دهند.

معمولا به شکارچیانی بزرگتر از خود حمله نمیکنند مگر آنکه توسط آنها تهدید شوند و قصد دفاع از خود را داشته باشند. همچنین بسیاری از آنها توسط انسان برای پوستشان شکار میشوند و یا توسط اتوموبیل ها به کام مرگ میرند و جاده آخرین ایستگاه توقف آنها میشود.

---

۱۸. پیرانا شکم قرمز:

این گونه به دلیل رنگ قرمز از صورت تا شکم به این طریق نامگذاری شده است. وقتی کامل رشد کند، میتواند تا ۴ پوند وزن داشته باشد. پیرانا یکی از بدنام ترین آدمخواران است. طیق افسانه ها این ماهیان مسلح به دندان های تیغ مانند و تیز میتوانند یک مرد بالغ را به طی چند ثانیه به استخوان تبدیل کنند. هرچند حملات این ماهی به انسان نسبتا غیر معمول است .

با این حال این حرف کاملا افسانه نیست. بله ، طی این سالها چندین حمله مرگبار توسط پیرانا رخ داده است. اما این باعث نمیشود که به وحشت آمازون تبدیل شوند. اما چه چیزی باعث ترسناک شدن آنها تا این حد شده است؟

وضعیت افسانه پیرانا به عنوان یک قاتل به اواخر دهه ۱۹۰۰ برمیگردد. یعنی زمانی که رئیس جمهور وقت دولت آمریکا از آمازون بازدید کرد. ماهیگیران محلی نمایشی از رفتار و حرکات وحشیانه پیرانا ها را برای رئیس جمهور وقت آمریکا ترتیب دادند. آنها منطقه ای از آب را مسدود کرده بودند و این ماهی ها را به مدت چند روز داخل آن گرسنه نگه داشته بودند. سپس یک گاو نگون بخت را به درون آب رها کردند و پیرانا ها بلافاصله سریعا این گاو را تا استخوان ها خوردند. غافل از اینکه این قسمت به سود آنها تنظیم شده بود و از آن پس وحشت آنها بیش از پیش مطرح شد.

---

۱۹. مار زنگوله ای آمریکای جنوبی:

این مار زنگی است که به جز کوه های آند در سراسر آمریکای لاتین یافت میشود ( هرچند عموما مناطق ساوانا و نیمه خشک را ترجیح میدهند. ) و همچنین از خطرناکترین مار ها است. در حال حاضر هفت زیر گونه از آنها شناسایی شده است. هر ساله چندین نفر در منطقه بر اثر گزش این مار جان خود را از دست میدهند، اگرچه عدم دسترسی به درمان های سریع پزشکی نیز از عوامل این مرگ ها است. گونه های مختلفی از این مار های زنگی وجود دارد که رنگ آن از روشن تا تاریک و تیره متفاوت است اما همه آنها از الگوی الماس باز اسفاده میکنند.

---

۲۰. مار درخت بوا:

معمولا با نام درخت زمرد نیز شناخته میشود. اگرچه مار درخت بوا سمی نیست، اما میتواند خود را به دور گردن طعمه بپیچد و قربانی را سریعا خفه کند.  هرچند این اتفاق غالبا در مورد انسان رخ نمیدهد، اما به هر حال این احتمال وجود دارد. این مار در جنگل های بارانی آمریکای جنوبی بطور کامل رشد میکند و طول آن به ۶ فوت میرسد. در حالی که درخت بوا به رنگ سبز است علائم بدنه بر اساس زیر گونه متفاوت است.

بر خلاف آنچه ابتدا تصور میشد که رژیم غدایی اصلی این مار شامل پرندگان است، رژیم غذایی این مار در درجه اول از پستانداران کوچک تشکیل شده است. اما مشخص شده است که آنها برخی از گونه های پرندگان کوچکتر و همچنین مارمولک ها و قورباغه ها ( به ویژه قورباغه های شیشه ای ) را میخورند. همچنین گاهی از نوزادان سوسمار تغذیه میکنند. به دلیل متابولیسم بسیار کند این گونه، تغذیه آن بسیار کمتر از سایر گونه های ساکن زمین است و وعده های غذایی ممکن است چندین ماه با هم فاصله داشته باشند.

منبع: wearemitu.com

---

نویسنده و مترجم: ابوالفضل ایروانی