۵ حقیقت جذاب درباره لئوناردو داوینچی

لئوناردو داوینچی نقاش مجسمه ساز و معمار قرن پانزدهم قطعا جزو معروف ترین اشخاص تاریخ است. او نقاشی لبخند ژوکوند( لبخند مونالیزا) و چندین نقاشی مشهور دیگر مانند شام آخر را به روی بوم آورده است. این هنرمند ایتالیایی شخصیت بسیار پیچیده ای داشته است و طبیعی است که حقایق عجیب اما جذابی درباره او وجود داشته باشد. با ایرونی سنتر در بررسی این حقایق همراه باشید.

۵. فامیلی او 

شاید برای تان جذاب باشد بدانید فامیلی او چرا داوینچی است. او در ساعت ۱۰:۳۰ شب یک شنبه ۱۵ آوریل سال ۱۴۵۲ میلادی در دهکده ای مرتفع به نام وینچی به دنیا اومد. لئوناردو داوینچی یعنی لئویی که اهل دهکده وینچی است! البته بعضی شایعه ها وجود دارد که اسم او به دلیل دیگری است اما این شایعه ها به احتمال ۹۹ درصد اشتباه است. و این نکته هم اضافه کنیم که او از پدری وکیل و از مادری خدمتکار به دنیا آمده است. با پدر بزرگ و مادر بزرگی مهربان. و یک عمو با نام فرانسیسکو. شاید زندگی به ظاهر خوبی داشته اما توجه کنید وقتی به دنیا اومد پدرش یک زن دیگه هم گرفت…..

۴. علاقه او به لباس صورتی و داستان استادش

آندره دل وروکیو نقاش مجسمه ساز و زرگر اهل فلورانس بوده است. او کارگاه بزرگی برای تربیت علاقه مندان هنر داشته که افراد شاخصی مثل  لئوناردو دا وینچی، پیترو پروجینو و لورنزو دی کردی را آموزش داده است. یک داستان واقعا غم انگیز درباره این هنرمند وجود دارد. او وقتی بچه بوده دوست خودش در حال بازی کردن بودن.(پرتاب سنگ به یکدیگر) ناگهان سنگی که وروکیو پرتاب می کند به سر دوستش برخورد کرده و او را می کشد.( البته چون در اون زمان مرگ ناخواسته اتفاق جدی نبوده است او فقط یک هفته به زندان می رود و بر می گردد) این اتفاق تاثیر بسیار بدی روی روحیه او گذاشت. اما نکته چالب این است که او در ساخت مجسمه داوود به جای قرار دادن سنگ در دست او( چون داوود با سنگ جالوت را کشته بود) شمشیر در دستان او قرار داد. دلیل اینکه در دستان مجسمه داوود پهلوان اسرائیلی یک شمشیر است دقیقا همین موضوع است. و راستی میتونید حدس بزنید پیراهن مورد علاقه داوینچی چه رنگی بوده است؟ صورتی!

۳. شهر هایی که او در آن ها کار کرده است

خب قطعا میدونید اوایل کار او در شهر بسیار زیبای فلورانس بوده است. ولی شاید ندونید برای چه کسی. داوینچی برای خانواده بانکدار و ثروتمند دی مدیچی کار می کرده که دو برادر بودن. لورنزو و جولیانو دی مدیچی. لورنزو فردی شوخ طبع ورزشکار و البته اهل شعر بوده اما جولیانو برعکس فردی حیله گر تا حدودی ضعیف و بیشتر در حال نقشه کشیدن بوده است. سر نوشت این دو برادر بسیار عجیب است. بزرگ خانواده پازی( یکی از خانواده های ثروتمند دیکر اروپا) توسط یک خنجر زهر آلود قصد کشتن لورنزو دی مدیچی را داشت اما خوشبختانه پیش خدمت لورنزو او را نجات داد. و متاسفانه جولیانو را برناردو باروسلی به قتل رساند. این دو نفر به علاوه اسقف شهر( این اسقف شرور هم در مرگ جولیانو دی مدیچی دست داشته) اعدام شدند. داوینچی همچنین در میلان و رم هم فعالیت کرده.

۲. او چندان به شعار صلح عمل نکرده است

داوینچی بار ها در یادداشت های خود گفته است که جنگ امری مسخره و صلح را به جنگ ترجیع میدهد. پس چرا این همه تجهیزات جنگی ساخته است؟ عکسی که در بالا مشاهده می کنید تانک ساخته شده به دست این هنرمند ایتالیایی است! فقط کافی بود اسم این تانک مخروطی شکل بیاید تا هر دشمنی شلوار خود را خیس کرده سلاح اش به زمین گذاشته و پا به فرار بگذارد. حتی خرکمان هم ساخته دست استاد داوینچی است. او سلاحی به مانند ساز موسیقی ساخته که حدودا ۶۲ لوله داشته. هر لوله هم یک سلاح است! شلیک همزمان ۶۲ گلوله و تانک مخروطی شکل و خرکمان ترسناک نیست؟ بذارید شما را با ارابه آدم خردکن معرفی کنم! ارابه ای که تمام سربازانپیش رو را تکه تکه می کند. این قدرت وقتی است که نبوغ یک نابغه در راستای علوم نبرد استفاده شود!

۱. مرگ و خاموشی یک بانک نبوغ 

در نهایت این انسان رنسانسی در دوم ماه می سال ۱۵۱۹ میلادی و سن ۶۷ سالگی از دنیا رفت. معلوم نیست او در چه مکانی مرده است. بعضی می گویند در آغوش پادشاه فرانسه. بعضی هم می گویند موقع مرگ داوینچی او صد ها کیلومتر با پادشاه فرانسه فاصله داشته است. بعد از مرگش بسیار محترمانه در یک کلیسا در فرانسه دفن شد. این کلیسا بعد از گذشت سال ها ویران شد اما در سال ۱۸۰۲ ناپلئون بناپارت دستور تعمیر این بنا را داد ولی بازم متاسفانه یک آدم بسیار پول پرست تابوت هنرمند ایتالیایی را برد فروخت! استخوان های خودش هم در یک گورستان رها کرد. به صورت چالبی فردی استخوان های داوینچی را پیدا و دوباره دفن کرد.( بدبخت نمیدونه از ناپلئون بناپارت تشکر کنه یا از اونی که دوباره استخوان هاش دفن کرد) او صد ها سال قبل از اختراع تانک و لباس غواصی و  هواپیما طرح ساخت شان را کشیده بود که نشان میدهد این مرد فلورانسی از دوره زمانی خود بسیار جلوتر بوده!

نویسنده: محمد امید سعادتی